قانون جنگل

تنها چیزی که در جنگل اهمیت دارد، حفظ بقا است.

هر که قوی تر باشد، زنده خواهد ماند و هر که ضعیف تر، محکوم به فنا.

اما قانون جنگل مختص جنگل نیست. دیده شده در بین برخی انسان نماها که از حیوانات هم پست تر¹ هستند، قانون جنگل رواج دارد.

عده ای برای تکه ای زمین انسان ها را قتل عام می کنند و عده ای هم به خاطر منافعشان سکوت را ترجیح می دهند.

اما ما چه هستیم؟

انسان یا انسان نما؟

هر کاری که از دستمان برمی آید، باید انجام دهیم.

 نکند صدای مظلومیت انسانی را بشنویم و به خاطر دنیای خود دست بر گوش هامان بگذاریم، که خداوند چنین حرکتی را شدیدا محکوم می کند².

منابع:

1. سوره اعراف، آیه 179: وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ کَثِیرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ یَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْیُنٌ لاَّ یُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ یَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَئِکَ کَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَئِکَ هُمُ الْغَافِلُونَ: و در حقیقت بسیاری از جنیان و آدمیان را برای دوزخ آفریده‏ایم [چرا که] دل هایی دارند که با آن [حقایق را] دریافت نمی‏کنند و چشمانی دارند که با آنها نمی‏بینند و گوش هایی دارند که با آنها نمی‏شنوند آنان همانند چهارپایان بلکه گمراه‏ترند [آری] آنها همان غافل‏ماندگانند.

2. سوره نساء، آیه 75: وَما لَکُم لا تُقاتِلونَ فی سَبیلِ اللَّهِ وَالمُستَضعَفینَ مِنَ الرِّجالِ وَالنِّساءِ وَالوِلدانِ الَّذینَ یَقولونَ رَبَّنا أَخرِجنا مِن هٰذِهِ القَریَةِ الظّالِمِ أَهلُها وَاجعَل لَنا مِن لَدُنکَ وَلِیًّا وَاجعَل لَنا مِن لَدُنکَ نَصیرًا: چرا در راه خدا، و (در راه) مردان و زنان و کودکانی که (به دست ستمگران) تضعیف شده‌اند، پیکار نمی‌کنید؟! همان افراد (ستمدیده‌ای) که می‌گویند: «پروردگارا! ما را از این شهر (مکه)، که اهلش ستمگرند، بیرون ببر! و از طرف خود، برای ما سرپرستی قرار ده! و از جانب خود، یار و یاوری برای ما تعیین فرما!