ترنم معرفت

گام به گام تا رسیدن به معبود

ترنم معرفت

گام به گام تا رسیدن به معبود

ترنم معرفت

بسم الله الرحمن الرحیم
به گفته ی احادیث در آخر الزمان نگه داشتن دین سختتر از نگه داشتن آهن مذاب در دست است. هدف از ایجاد این وبلاگ تقویت باورهای دینی و اعتقادی و پاسخ به سوالات اعتقادی ، احکام و هرگونه سوالات دینی است. باشد که مورد رضایت حضرت ولی الله الاعظم روحی لتراب مقدمه فداه قرار گیرد و به اندازه ی ساعتی باعث تعجیل در امر فرجشان شود.
آمین.

۲۷ مطلب در مرداد ۱۳۹۵ ثبت شده است

۱۱
مرداد
بسم الله الرحمن الرحیم

سلسله گفتارهایی پیرامون عصر ظهور...
در این سلسله مباحث، گفتارهایی پیرامون نقش شیطان در تاریخ تحولات جوامع بشری و لزوم ایستادگی در برابر آن ارائه می دهیم.

1.       نبرد تاریخی لشگر شیطان با لشگر ایمان

در تمام طول تاریخ، در ورای رخدادهایی که در ظاهر با آن ها روبرو هستیم، یک باطن و حرکت نامرئی در جریان است. جدال لشگر طاغوتی شیطان با لشگر نورانی ولایت. شیطان پس از رانده شدن از بهشت، قسم یاد کرد که دست از فریب دادن و گمراه کردن بشر برنمی دارد؛ برای همین است که ردّ پای شیطان را در همه ی صحنه ها و لحظه های حساس تاریخی مشاهده می کنیم. در جریان آدم (علیه السلام) و خوردن میوه ممنوعه، در جریان هابیل و قابیل، در جریان نوح نبی (علیه السلام) و در زندگی یکایک پیامبران و اولیای الهی این شیطان است که می کوشد لشکر ایمان را تضعیف کند و اصحاب خود را تقویت نماید.

اساسا در طول تاریخ شیطان با فریب دادن انسان های بزرگ و یارگیری از بین آن ها، انسان های زیادی را با اهداف خود همراه می کند. هنگامی که بزرگ قبیله ای گام در مسیر خطا بگذارد، همه ی قبیله را گمراه می کند. پس اولین هدف شیطان همواره بزرگام قوم هستند. البته دستیاران و شاگردان شیطان نیز به فریب دادن یک یک انسان ها مشغول اند. در هر برهه ای از تاریخ که انسان ها خود را با شیطان و اهداف و دستورات او بیشتر همراه و هماهنگ کرده اند، اتفاق های ناگواری رخ داده است.

اما هنگامی که انسان ها بر عهد الهی خود استوار و محکم ایستاده اند و گام در مسیر الهی و نورانیت و ولایت نهاده اند، لشگر شیطان ناکام مانده است و قدرت هیچ اقدامی نداشته است. رمز موفقیت أمت ها و ملت ها در انسجام و اتحاد حول محور ولایت است. اگر این انسجام و اتحاد رخ دهد، لشگر شیطان نمی تواند کاری از پیش برد و نصرت الهی شامل انسان های وارسته و شیطان ستیز می گردد.

یکی از راهبردهای شیطان برای غلبه بر جبهه حق، ایجاد خوف و ترس در دل مردم است. مردمی که به سنت های الهی ایمان نداشته باشند و با محاسبات این جهانی و مادی زندگی خود را تصمیم بگیرند، هیچ گاه در میدان مبارزه با جبهه باطل پیروز نخواهند شد.


۱۱
مرداد
بسم الله الرحمن الرحیم

آشنایی ما شیعیان با امامان معصوم (علیهم السلام) مبتنی بر برخی عادات و رسوم شکل گرفته است. بیشتر مردم از بین 12 امام معصوم (علیهم السلام) تنها با امام علی (علیه السلام)، امام حسین علیه السلام، امام موسی کاظم (علیه السلامامام رضا (علیه السلام) و امام عصر (عجل الله تعالی) آشنایی و شناخت‌های کلی دارند و در هنگام توسلات و مشکلات دست به دامن این بزرگواران می‌شوند. گویی تنها امامان شیعه منحصر در این امامان عزیز هستند. این باور که به طور ناخواسته در بین ما شکل گرفته است سبب شده انگیزه‌ی بدست آوردن شناخت ویژه نسبت به دیگر امام معصوم (علیهم السلام) نیز کاهش یابد.

اما علی رغم این باور عرفی رایج، همه‌ی امامان معصوم (علیهم السلام) دارای مراتب عالیه‌ی کمال در عالم خلقت هستند. به عبارتی «کُلُّهم نورٌ واحدٌ» یعنی همه ایشان نور واحدی هستند که دارای کمالات و کرامات مقام امامت‌اند. اوصافی که در زیارت جامعه کبیره وارد شده است، تنها درباره امام علی (علیه السلام)، امام حسین (علیه السلام)، امام موسی کاظم (علیه السلام)، امام رضا (علیه السلام) و امام عصر (عجل الله) نیست. رزق و روزی مخلوقات بوسیله امام معصوم (علیه السلام) می‌رسد. مریض بوسیله امام معصوم (علیه السلام) شفا می‌یابد. اگر لحظه‌ای امام (علیه السلام) در عالم نباشد، جهان از هم می‌پاشد. امام (علیه السلام) تمام علوم و رویدادهای گذشته و حال و آینده با همه جزئیات آن آگاه است. امام (علیه السلام) برترین مخلوق خدای متعال از ابتدای خلقت است. همه‌ی این اوصاف درباره همه امامان معصوم (علیهم السلام) صادق است.

اگر در گوشه‌ای از عالم، شیعه‌ای دچار گرفتاری شود، امام (علیه السلام) می‌فهمد و غمگین می‌شود، اگر کسی درمانده شود امام (علیه السلام) به داد او می‌رسد. در قیامت مقام شفاعت در اختیار امام (علیه السلام) است. با این اوصاف همه‌ی امامان، امام هستند. و یکی از این امامان بزرگوار شیعه، حضرت امام صادق (علیه السلام) است. گاهی حتی اگر در روز شهادت یکی از این بزرگواران سوال کنیم که از سجایای اخلاقی این امام بزرگوار چه می دانید، حتی خیلی از مذهبیون هم اطلاعات خاصی ندارند و چقدر برای یک شیعه تاسف بار است...

بد نیست به جای وقت هایی که گاهی، در اینترنت هدر می دهیم و به مطالب غیر مفید اختصاص می دهیم ، به مطالعه در مورد امامان بپردازیم که با کوچکترین شبهه ای درباره ی آنها سردرگم نشویم.

 ببخشید چند روزی دسترسی به نت نداشتم. قرار بود این مطلب رو به مناسبت شهادت امام صادق علیه السلام بنویسم.

۱۱
مرداد

بسم الله الرحمن الرحیم

پیامبر گرامی اسلام می فرمایند:

ظلم سه قسم است: ظلمى که خدا نمى ‏آمرزد، ظلمى که مى ‏آمرزد و ظلمى که از آن نمى‏ گذرد، اما ظلمى که خدا نمى‏ آمرزد شرک است. خداوند مى ‏فرماید: «حقا که شرک ظلمى بزرگ است» و اما ظلمى که خدا مى ‏آمرزد، ظلم بندگان به‏ خودشان میان خود و پروردگارشان است اما ظلمى که خدا از آن نمى ‏گذرد ظلم بندگان به یکدیگر است1.

زیاد شنیده ایم که می گویند خدا از حق خودش می گذرد و حق الله را می بخشد، اما از حق الناس نمی گذرد. این حدیث هم، به همین قضیه تاکید می کند. در سیره علما زیاد شنیده ایم که چه رعایت های خاصی بر روی حق الناس داشته اند و تا چه حد روی این قضیه حساس بوده اند.

اما نکته ای که این روزها خیلی درگیر آن هستیم، بی خیال شدن برخی مردم نسبت به این موضوع است. تمسخر ، غیبت ، تهمت،اسراف و موارد این چنینی گاهی در برخی جاها امری کاملا رایج و بدون اشکال است. گاهی به بهانه ی بحث سیاسی حق هرگونه تهمت و افترایی را به خود می دهیم؛ درحالیکه گاهی غافلیم از اینکه فقط درحال فرستادن ثواب های خود برای آن افرادی که نسبت به آنها نقد داریم، هستیم.

ان شاالله که سعی کنیم از این به بعد بیشتر به رفتارهای خود حساس باشیم.




منابع:
1.نهج الفصاحه ص 561 :اَلظُّلْمُ ثَلاثَةٌ: فَظُلْمٌ لایَغْفِرُهُ اللّه‏ُ وَ ظُلْمٌ یَغْفِرُهُ وَ ظُلْمٌ لا یَتْرُکُهُ، فَأَمَّا الظُّلْمَ الَّذى لا یَغْفِرُ اللّه‏ُ فَالشِّرْکُ قالَ اللّه‏ُ: «إنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظیمٌ» و َأَمَّا الظُّلْمَ الَّذى یَغْفِرُهُ اللّه‏ُ فَظُلْمُ الْعِبادِ أَنْفُسَهُمْ فیما بَیْنَهُمْ و َبَیْنَ رَبِّهِمْ و َأَمَّا الظُّلْمَ الَّذى لا یَتْرُکُهُ اللّه‏ُ فَظُلْمُ الْعِبادِ بَعْضُهُمْ بَعْضا

۰۴
مرداد
بسم الله الرحمن الرحیم
آیا ما به امام زمان نزدیک هستیم؟ این سوالی هست، که مدتیه ذهنم رو درگیر خودش کرده.
شاید امتحان ما در مسیر رسیدن به حضرت بقیة الله این است که ما رو به آنچه که داریم امتحان می کنند. شاید میخواهند ببینند ما چقدر عطش داریم.
وضعیت طوری شده که انگار به این دوری و بی حضور ایشان زندگی کردن عادت کردیم. شاید وظایف خودمون رو انجام میدیم خوشحال هم هستیم که در راه اسلام و انقلاب هم هستیم اما تلاش بیشتری هم نمی کنیم که جزء یاران خاص حضرت باشیم. البته این امور هم بد نیست اما نقطه ی اعلای رسیدن به یار هم نیست. عاشقانه ی خاصی انجام نمی دهیم فقط یک سری مسائل معمول رو انجام می دهیم و مشکلی هم با غم دوری نداریم انگار دنیا باید همینطور باشد؛ انگار نباید تغییری در این مسیر رخ دهد. انگار ما وظیفه ی خاصی در قبال ظهور حضرت نداریم؛ انگار همین که انقلابی و مثلا مومن هستیم کافی است. اما واقعا آیا کافیه؟
به نظر من کسی به خیمه ی مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) راه پیدا می کند که در دل احساس عطش نسبت به امام و حقیر دانستن دنیای بدون امام داشته باشد و همواره در حال عجز و ناله و طلب وصول به حضرتش داشته باشد. عاشق امام به چیزی از این دنیا دل نبسته و گرفتار چیزی غیر از محبت معشوق حقیقی اش نیست. این ما هستیم که دنیا و زندگی دست و پای ما را سخت بسته است و به زندگی بدون امام رضایت داده ایم.
ما به امام زمان (عجل الله تعالی) فکر نمی کنیم؛ که اگر به ایشان حتی فقط فکر کنیم ، شاید از باب (أذکرونی أذکرکم1) زمینه توجه خاص ایشان فراهم آید.

منبع:
1.
المیزان، ج1، ص 341: «اذکرونی بالدعاء أذکرکم بالاجابه»مرا با دعا یاد کنید، تا من نیز با اجابت آن، شما را یاد کنم.
۰۳
مرداد

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی پیش میاد که خیلی مضطرب و پریشان هستیم. از اتفاق افتادن هر حادثه ای، دلشوره داریم؛ دائم دنبال دستاویزی می گردیم تا از این اضطراب ها رهایی پیدا کنیم. در این مواقع بهترین و موثرترین کار، توسل به خدا و ائمه است. قرآن خواندن و بعضی اذکار آرامش خاصی را به قلب انسان حاکم می کنند.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

تعجب است کسی که از چهار چیز می ترسد چرا به چهار چیز پناهنده نمی شود:

1. آن که از بدی بیمناک است، چگونه به این ذکر متوسل نمی شود: حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر

2. کسی که غصه دار است چگونه به این آیه متوسل نمی شود: لا اله الا انت سبحانک انّی کنت من الظالمین فاستجبنا له و نجیناه من الغم و کذلک ننجی المومنین

3. و آن که از مکر دیگران ترسان است، چرا نمی گوید: و افوض امری الی الله انّ الله بصیر بالعباد

4. و کسی که زر و زیور دنیا می جوید (از فقر می ترسد) چگونه این کلمه را نمی گوید: ماشاء لله لا قوة الا بالله1


البته بهتر است هنگام گفتن اذکار حضور قلب داشته باشیم وبا آرامش وشمرده شمرده ذکرها را بگوییم ، نه اینکه تند و تند و از روی عادت و بدون توجه.
ان شاالله که در سایه ی پر مهر و محبت ائمه ی اطهار علیهم السلام، همیشه قلبی آرام داشته باشیم.

منبع:

1. نصایح ، آیة الله مشکینی، ص 197

۰۲
مرداد

بسم الله الرحمن الرحیم

همسر حاج ابراهیم همت می گفت: یه روز نگاه کردم به چشمای حاجی گفتم حاج همت خیلی چشماتون زیباست خدا هم که زیباپسند، نمیگذاره چیزای زیبا تو این دنیا بمونه و اونو برای خودش برمی داره؛ حاجی اگر روزی شهید شدی مطمئنم خدا این چشما رو با خودش می بره.

همسر شهید همت می گفتند: این چشما یکی به خاطر این زیبا بود که به گناه باز نشده بود، یکی به خاطر اینکه هر سحر پا می شدم می دیدم این چشما در خونه خدا چه اشکی می ریزن

گفتم مطمئنم این چشما رو خدا خاطرخواه شده.

آخر در عملیات خیبر خدا این چشما رو با قابش برد. از بالای لبهاش رفت... رفت پیش خدا.

هستند علمایی که از همین نگاه نکردن به درجاتی از عرفان رسیدند.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

از نگاه [ناپاک] بپرهیزید که چنین نگاهى تخم شهوت را در دل مى‌کارد و ‏همین براى فتنه‌ى صاحب آن دل بس است1.

در روایت دیگری آمده است: نگاه به نامحرم، تیری از تیرهای شیطان است2.

وقتی تیر زهر آگین به بدن کسی اصابت می کند، این زهر تنها به همان عضو آسیب نمی زند بلکه زهر در تمام بدن منتشر می شود و همه ی بدن را درگیر می کند. خاصیت گناه این است، همه ی جان آدمی را تهی از نور می کند. زهری که از نگاه آلوده وارد روح می شود قلب را خسته و بیمار می کند. قلبی که زهر گناه به آن رسیده در نماز حضور و توجه ندارد. اثر زهر گناه بر قلب از بین رفتن احساس تضرع و حضور است.

اثر زهر گناه بر چشم، محروم شدن از اشک است. خیلی اوقات با خود فکر می کنیم چرا حال مناجات نداریم، چرا هنگام دعا و روضه اشک چشم نداریم؛ غافل از اینکه تیرهای بسیاری که بر قلب خورده است کار خود را کرده است.

ان شاالله که از این پس بیشتر مواظب نگاه هامون باشیم.



منابع:

1.تحف ‏العقول ص305 : إِیَّاکُمْ وَ النَّظِرَةَ فَإِنَّهَا تَزْرَعُ فِی الْقَلْبِ الشَّهْوَةَ وَ کَفَى بِهَا لِصَاحِبِهَا فِتْنَة
2.
بحار، ج 101، ص 40: النظرة سهم من مسمومٌ من سهام شیطان من ترکها مخافتی أعقبته علیها إیماناً یجدُ حلاوته فی قلبه

۰۱
مرداد

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی در روانشناسی رفتاری بعضی نوجوان ها ،یکی از علت های ارتکاب آن ها به کارهای هنجارشکنانه، تأثیر دوستان است. تمسخر دوستان یا اینکه عادی بودن انجام آن کار از ناحیه ی دوستان و در نتیجه تشویق شدن فرد برای انجم آن کار.

تأثیر دوستان بر رفتارهای ما، امری غیر قابل انکار است. شاید به همین دلیل است که احادیث ما تأکید فراوانی بر انتخاب دوست مناسب دارند. 

از امیرالمومنین علیه السلام سوال شد:

کدام دوست بد است؟

فرمودند: کسی که معصیت خدا را برای تو زیبا جلوه دهد1.

در دنیایی که شیطان، تمام تلاشش را برای از بین بردن ایمان ما می کند تا سد راهی شویم برای بازگشت بهترین خلق خدا،چه خوب است که ما بتوانیم بر دوستانمان تأثیر مثبت بگذاریم و اجازه برعکس شدن این قضیه را به آنها ندهیم و هرجا که احساس کردیم، ما نمی توانیم تأثیر مثبت بگذاریم و ممکن است که آن ها تأثیر منفی بر ما بگذارند؛ سریع تر ارتباط را خاتمه دهیم.

ان شاالله که از دوستان بد، دوری کنیم و خود ما دوستان خوبی برای دیگران باشیم.



منبع:

1.بحارالانوار، ج 74، ص 190