نوع نگاه به زندگی

بسم الله الرحمن الرحیم

کسی رو می شناسم که دید بسیار زیبایی به زندگی داره. توی زندگی انواع و اقسام مشکلات مالی و خونوادگی رو داره اما همیشه بهترین برخورد رو در مواجهه با اونها به کار میگیره. به خاطر مشکلاتش غمگین و افسرده نمیشه بلکه ارتباطش رو با خدا بیشتر می کنه. هیچ وقت ناراحت و گرفته نمی تونی ببینیش. به نظر من یک مومن واقعیه.

اما برخی با کوچکترین اتفاقی اولین کاری که می کنند میگن ما با خدا قهریم ، اصلا به ما توجه نمی کنه دیگه نماز نمی خونیم و ...

امام علی علیه السلام می فرمایند: هر کس بر خدا توکل کند، دشواری ها برایش آسان می شود¹.

اگر به حکمت خدا اعتقاد داریم و میخواهیم مثل یک مسلمان واقعی زندگی کنیم بهتره در مواجهه با مشکلات به جای غر زدن و قهر کردن با خدا، صبر داشته باشیم و بیشتر به خدا و ائمه متوسل بشیم.

همه چیز بستگی به نگاه ما به زندگی داره ، می تونیم زندگی رو انقدر سخت بگیریم که خودمون و اطرفیانمون دائم زجر بکشیم و میتونیم طوری زندگی کنیم که اصلا دیگران حتی متوجه غم ها و ناراحتی های ما هم نشوند. امام علی علیه السلام می فرمایند: شادی مومن در رخسار او و اندوهش در دل است².

منابع:

1.غرر الحکم، ص 197: مَن توکَّل علی الله ذَلَّت له الصِّعابُ

2.مجموعه رسایل در شرح احادیثی از کافی ج 2 ،ص241 : اَلمُؤمِنُ بَشرُهُ فی وَجِهِهِ وَحُزنُهُ فی قَلبِهِ؛  

صدقه دادن فقر را می بَرد

بسم الله الرحمن الرحیم

شخصی رو می شناختم که در بازار تره بار کار می کرد، خانه ای کاهگلی داشت و وضعیت مالی خیلی مناسبی نداشت، اما بسیار دست و دلباز و مومن بود. با وجود چنین وضعیتی اما هر سال برای چند دختر یتیم جهیزیه تهیه می کرد. می گفت نمیتونم ببینم که این دخترها به خاطر نداشتن جهیزیه در خانه بمانند اما به جای آن من دیوارهای خانه م را سفید کنم. خانه ای که همیشگی نیست که نیازی به رنگ شدن نداره...

واقعا چند نفر ما همچین خصلتی رو داریم؟ چقدر حاضریم از خوشی خودمون بزنیم و به جای آن دل دیگران را شاد کنیم؟

امام باقر علیه السلام می فرمایند:

کار خیر و صدقه، فقر را مى‏ بَرند، بر عمر مى‏ افزایند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خود دور مى‏ کنند¹.

در سبک زندگی اسلامی ، مومنین فقط به پر کردن شکم های خود نیستند و فقط به خانواده ی خود فکر نمی کنند، بلکه زندگی همه برای آن ها ارزشمند است و ناراحتی دیگران باعث نگرانی ایشان خواهد شد.

یکی از کارهایی که خوب است از کودکی به بچه ها بیاموزیم صدقه دادن است. خوب است که بچه ها با این ویژگی بزرگ شوند و در زندگی سخاوت مند باشند.

منبع:

1. من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 66: اَلبِرُّ وَ الصَّدَقَةُ یَنفیانِ الفَقرَ وَ یَزیدانِ فِى العُمرِ وَ یَدفَعانِ عَن صاحِبِهِما سَبعینَ میتَةَ سوءٍ

تفاوت قانع و خسیس

بسم الله الرحمن الرحیم
در ادامه ی پست قبل به نظرم رسید شاید بهتر باشد مرزبندی برای انسان های قانع و انسان های خسیس تعیین کنیم تا این دو گروه را باهم اشتباه نگیریم یا اینکه در قناعت دچار زیاده روی نشویم و از مقصد اصلی دور نشویم.
یکی از اصلی ترین تفاوت های هر ویژگی اخلاقی خوب و بد شاید در نیت ها باشد. مثلا اگر فردی به خاطر رضایت خدا از خرج کردن بیهوده بپرهیزد، این یک ویژگی مثبت و حسنه برای او حساب می شود، اما اگر همان فرد به نیت های دنیایی و غیر خدایی به ذخیره ی اموالش بپردازد و آن ها را خرج نکند و در این خرج نکردن هم زیاده روی کند این یک ویژگی منفی و دارای تبعات بدی برای او خواهد بود.
کسی که برای رضایت خدا قناعت می ورزد، اگر ببیند که یکی از بنده های خدا در تنگنا قرار دارد به یاری او می شتابد در حالیکه فرد خسیس می گوید این پول را برای خودم هم خرج نمی کنم چه برسد به دیگران!
امام صادق علیه السلام می فرمایند: حریص از دو خصلت محروم شده و در نتیجه دو خصلت را با خود دارد: از قناعت محروم است و در نتیجه آسایش را از دست داده است، از راضى بودن محروم است و در نتیجه یقین را از دست داده است¹.
قناعت نشان دهنده ی بزرگی روح فرد است که به راحتی از آرزوهای دنیایی برای رسیدن به هدفی متعالی دست می کشد در حالیکه خساست نشان دهنده ی کوچکی روح فردی است که نمی تواند از اموالش حتی برای راحتی خودش هم استفاده کند.
امام حسن علیه السلام می فرمایند:
بخل آن است که آدمى آنچه را بخشیده است، تلف و آنچه را نگه داشته شرف بپندارد².


منابع:
1. غررالحکم، ج3، ص330، ح 4634:  حُرِمَ الحَریصُ خَصلَتَینِ وَلَزِمَتهُ خَصلَتانِ: حُرِمَ القَناعَةَ فَافتَقَدَ الرّاحَةَ وَحُرِمَ الرِّضا فَافتَقَدَ الیَقینَ 
2.بحار الانوار(ط-بیروت) ج 71 ، ص 417: اَلبُخلُ أن یَرَى الرَّجُلُ ما أنفَقَهُ تَلَفاً و ما أمسَکَهُ شَرَفاً.
     

فرهنگ مصرف گرایی

بسم الله الرحمن الرحیم

از مظاهر فرهنگ غلط غربی که بسیار هم در ایران رواج پیدا کرده ، مصرف گرایی است.

گاهی به بهانه عوض کردن وسایلی که مدل های جدیدتر آن در بازار آمده ، گاهی به بهانه ی تِم تولد، گاهی به بهانه ی عروسی مجلل و ... چنان نیاز کاذبی در فرد بوجود می آید که فکر می کند اگر این لوازم را نداشته باشد بدبخت ترین فرد دنیاست و متاسفانه تبلیغات به این روند دامن می زنند.

گاهی آن چنان چشم و هم چشمی هایی رخ می دهد که خانواده زیر بار قرض می رود و مجبور به پرداخت هزینه های هنگفتی می شود که می توان با آن خرج عروسی یک زوج بی بضاعت را متقبل شد.

گاهی این چشم و هم چشمی ها به جایی می رسد که باعث خراب شدن یک زندگی خواهند شد.

در سبک زندگی اسلامی ، اهمیت زیادی به قناعت داده شده.

امام علی علیه السلام می فرمایند: هر کس به مقدار کفایت، قناعت کند، آسایش مى‏ یابد و براى خویش زمینه گشایش فراهم مى ‏کند¹.

وقتی فرد با قناعت زندگی می کند و خود را درگیر انواع مد و چشم و هم چشمی نمی کند با خیالی راحت به زندگی خود ادامه می دهد و فرزندان هم در این خانه یاد می گیرند که چطور در زندگی آینده خود، به راحتی زندگی کنند.

وقتی فرد، در زندگی قناعت می کند، راحت تر هم می تواند به دیگران ببخشد.

چه خوب می شد می توانستیم روحیه های اسلامی را در خود تقویت کنیم تا جامعه ای ایده آل داشته باشیم.

منبع:

1. نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 540 ، حکمت  371: مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الکَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ

دروغ، کلید گناهان

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از معضلاتی که جامعه ی امروز به آن دچار شده ، دروغگویی است. برخی برای معمولی ترین قضایای روزانه هم به راحتی دروغ می گویند. سنّ و منصب خاصی هم در آن موضوعیت ندارد ؛ چرا که از هر سنّی و با هر شغل و منصبی افراد به این کار مشغول هستند از بچه های کوچک گرفته تا بقّال و غصاب و برخی چهره های معروف سیاسی! و بدترین وجه این قضیه این است که اینجا کشوری اسلامی است و نباید این امور در آن عادی باشد.

مردى به رسول خدا صلى الله علیه و آله عرض کرد: به من اخلاقى بیاموزید که خیر دنیا و آخرت در آن جمع باشد، حضرت فرمودند: دروغ نگو¹.

وقتی خیر دنیا و آخرت در این است که این صفت رذیله ترک شود، چرا برخی از ما به راحتی و برای هر کار کوچک و بی ارزشی دست به دامن دروغگویی شویم!

امام سجاد علیه السلام می فرمایند:
از دروغ کوچک و بزرگش، جدّى و شوخیش بپرهیزید، زیرا انسان هرگاه در چیز کوچک دروغ بگوید، به گفتن دروغ بزرگ نیز جرئت پیدا مى کند².

در سبک زندگی اسلامی، یک مسلمان هیچگاه دروغ نمی گوید؛ حتی اگر به ضررش باشد چرا که در این صورت است که در راحتی زندگی می کند و به مدینه ی فاضله دست پیدا می کند. اگر همه ی ما به احکام الهی دل بسپریم و با جان و دل آن ها را دعایت کنیم، خواهیم دید که کشور ما به همان مدینه فاضله ای که همه در آرزوی آن هستند تبدیل خواهد شد.

منابع:

1.بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 69  ، ص 262، ح 43: أَنَّ رَجُلًا أَتَى سَیِّدَنَا رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه و آله فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَلِّمْنِی خُلُقاً یَجْمَعُ لِی خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فَقَالَ لَا تَکْذِب‏

2.تحف العقول ص 278: اِتَّقُوا الکَذِبَ الصَّغیرَ مِنهُ وَ الکَبیرَ، فى کُلِّ جِدٍّ وَ هَزلٍ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذا کَذِبَ فِى الصَّغیرِ اجتَرَأَ عَلَى الکَبیرِ

تعلقات دنیا

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی طوری در دنیا غرق می شویم که اصلا هدف اصلی از بودن در این دنیا رو فراموش می کنیم.

طوری برای کار کردن و پول درآوردن اهمیت قائل می شیم که انگار اصلا فراموش کردیم که روزی دهنده خداست.

گاهی طوری خرید برخی کالاها و اجناس ارزش شمرده میشه که انگار نه انگار قراره یه روزی همه ی این ها رو همینجا تو همین دنیا بگذاریم و بریم.

این روزها اینقدر میهمانی های پر زرق و برق و رسم و رسوم های جدید می بینیم که انگار نه انگار ما در این دنیا وظایف دیگری هم داریم.

واقعا چرا اینقدر دل به دنیا بسته ایم؟

امام علی علیه السلام می فرمایند:
دل بستگى به دنیا، عقل را فاسد مى ‏کند، قلب را از شنیدن حکمت ناتوان مى ‏سازد و باعث عذاب دردناک مى ‏شود¹.

اگر بیشتر به مرگ فکر کنیم این دلبستگی ها به دنیا هم کمتر می شود. گاهی برخی رو میبینم که خیلی دنیا رو جدی گرفتند و فکر می کنند ک اگر فلان وسیله ی جدید را نخرند خسر الدنیا و الاخره خواهند شد.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

حب و علاقه به دنیا منشاء هر گناهی است².

باید بتونیم از دنیا به اندازه ی نیاز استفاده کنیم و برای خودمون نیاز کاذب درست نکنیم. نکند که همین نیازهای کاذب باعث ورود اموال غیر حلال به خانه ها شود. نکند که طوری زندگی کنیم که در قیامت حتی جواب اموال حلال رو هم نتونیم بدیم.

منابع:

1.مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 12 ، ص41: حُبُّ الدُّنیا یُفسِدُ العَقلَ وَ یُصِمُّ القَلبَ عَن سَماعِ الحِکمَةِ وَ یوجِبُ اَلیمَ العِقابِ

2.اصول کافی،ج 5 ،ص 231: حب الدنیا راس کل خطیئة

کنکور زندگی

بسم الله الرحمن الرحیم

یه عده از کنکوری های امسال خیلی ناراحت بودند و می گفتند اصلا فکر نمی کردیم که فرصت یک ساله ای که برای درس خوندن داشتیم اینقدر زود تموم بشه. فکر می کردیم یکسال خیلی زیاد و هنوز وقت داریم اما تا چشم بر هم گذاشتیم، این یکسال هم گذشت.

دقیقا مثل بعضی از ما که فکر می کنیم فرصت زندگی خیلی زیاده و حالا حالاها وقت داریم و هر روز تلاش کردن، برای پر کردن سبد آخرت رو به روز بعد موکول می کنیم، غافل از اینکه تا چشم به هم بزنیم عمر هم تموم شده و نه تلاشی برای آخرت کردیم و نه آذوقه ای جمع کردیم و نه تلاشی برای آمدن امام عصرمان کردیم.

پیامبر گرامی اسلام می فرمایند:

انسان، در روز قیامت، قدم از قدم برنمى ‏دارد، مگر آن که از چهار چیز پرسیده مى‏ شود: از عمرش که چگونه گذرانده است، از جوانى‏ اش که چگونه سپرى کرده، از ثروتش که از کجا به دست آورده و چگونه خرج کرده است و از دوستى ما اهل بیت [پیامبر صلى‏ الله ‏علیه ‏و ‏آله]¹.

چرا طوری رفتار نکنیم که اگر از ما پرسیدند عمر خود را چگونه گذراندید بتوانیم پاسخی مناسب بدهیم و بگوییم عمر خود را در راه تلاش برای بیرون آوردن امام عصر خود از دوران غیبت ، صرف کردیم.

کاش در کنکور زندگی قبول شویم...

منبع:

1.
امالی(صدوق) ص39 - خصال ج1 ، ص 253، ح 125: لا تَزولُ قَدَما عَبدٍ یَومَ القیامَةِ حَتّى یُساَ لَ عَن اَربَعٍ عَن عُمُرِهِ فیما اَفناهُ وَ عَن شَبابِهِ فیما اَبلاهُ وَ عَن مالِهِ مِن اَینَ اَ کتَسَبَهُ وَ فیما اَ نفَقَهُ وَ عَن حُبِّنا اَهلَ البَیتِ

کمی دیرتر

بسم الله الرحمن الرحیم

بعضی کتاب ها هستند که خیلی روی آدم اثر می گذارن و طوری آدم رو با خودشون درگیر می کنند که اگه بخوای هم نمی تونی ازش جدا بشی. یکی از کتاب هایی که اینطوری روی من اثر گذاشت کتاب کمی دیرتر اثر نویسنده ی توانمند کشورمون آقای سید مهدی شجاعی بود.

کتابی که خیلی تلخ برخی واقعیت های درونی ما مذهبی ها رو در قالب رمانی خاص، به رخ می کشه.
کتابی که با خوندنش واقعا به خودم لرزیدم ...

کمی دیرتر داستان افرادی است که همه ادعای یاری امام عصر علیه السلام رو دارند ، اما پای عمل هیچ کدام از آن ها اصلا آمادگی پذیرش آن وجود مقدس را ندارند ...

پیشنهاد می کنم حتما این کتاب رو بخونید ، تلنگرهای خیلی خوبی تو این کتاب هست که باعث میشه واقعا به فکر بریم.

برای بعضی از ما که حوصله ی خوندن کتاب های اخلاقی و علمی رو نداریم خوندن کتاب های اقای سید مهدی شجاعی رو توصیه می کنم. چون هم در قالب رمان هستند و هم خیلی ظریف و لطیف نکات مهمی رو به خواننده گوشزد می کنه.

چه کنیم که اخلاص داشته باشیم؟

بسم الله الرحمن الرحیم

برای این که بدانیم چگونه اخلاص داشته باشیم بهتر است اول به معنی و مفهوم آن بپردازیم. اخلاص یعنی ضد ریا یعنی کاری کاملا برای خدا و به دور از جلب توجه دیگران باشد.

پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و اله و سلم می فرمایند:

به وسیله حقیقت اخلاص است که درجات مؤمنین بر یکدیگر برتری و رفعت پیدا می‌کنند¹. 

 یکی از بهترین کارها برای داشتن اخلاص ، دوری از ریا و توجه دائمی به خداست. اینکه هر کاری می کنیم خالصانه برای خدا باشد. و این جا باز هم به مرحله ای از درک حضور می رسیم؛ اینکه دائم و لحظه به لحظه خودمون رو در محضر خدا ببینیم. شاید اول کار سخت باشد اما کم کم با توجه ، این کار تبدیل به ملکه ی ذهنی خواهد شد. وقتی به نتیجه ی این سختی ها فکر کنیم همه ی آن ها برای ما شیرین و دلچسب خواهد شد.

شهید مطهری درباره ی حاج میرزا علی آقای شیرازی اصفهانی، این استاد بزرگ می نویسد: هر وقت به قم می آمد، علمای طراز اول قم با اصرار از او می خواستند که منبر برود و موعظه کند. منبرش بیش از آن که « قال» باشد « حال» بود. از امامت جماعت پرهیز داشت. سالی در ماه مبارک رمضان با اصرار زیاد او را وادار کردند که آن ماه در مدرسه ی صدر اصفهان اقامه ی جماعت کند. با این که مرتب نمی آمد و قید منظم آمدن سر ساعت معین را تحمل نمی کرد، جمعیت بی سابقه ای برای اقتدا شرکت کردند. شنیدم که جماعت های اطراف خلوت شد، او هم دیگر ادامه نداد².

انسان های بزرگ، طوری با اخلاص رفتار می کنند که حتی تحمل شهرت نزد مردم را هم ندارند.

ان شاالله که بتونیم همه ی اعمالمون رو خالص کنیم تا دست خالی از این دنیا نرویم و لیاقت دیدار امام زمان علیه السلام را پیدا کنیم.

منابع:

1.میزان‌الحکمة، ج 3، ص 57: بِالاِخلاصِ یتفاضَلُ مراتِبُ المؤمنین.
2.سیری در نهج البلاغه، شهید مطهری، ص 12، مقدمه.

آیا در کارهامون اخلاص داریم؟

بسم الله الرحمن الرحیم

نمیدونم تا حالا براتون پیش اومده که با خودتون فکر کنید اون افرادی که لیاقت زیارت امام زمان علیه السلام نصیبشون شده، چه ویژگی ها و معیارهایی داشتند؟ برای من این سوال زیاد پیش میاد. اتفاقا زیاد هم به دنبال جوابش می گردم ...
یکی از جواب های اساسی این سوال داشتن اخلاص هست.
گاهی با خودمون فکر می کنیم ما که اینهمه عمل خوب تو کارنامه ی اعمالمون هست پس چرا امام زمان ارواحنا فداه به ما سر نمی زنند؟
 اما اگه خودمون به تنهایی بهش فکر کنیم و ببینیم آیا واقعا همه ی نماز هامون همه ی روزه هامون، همه ی افعال و کردارمون فقط و فقط برای خدا بوده یا اینکه نه غیر از خدا به خیلی چیزهای دیگه هم فکر می کردیم؟
شاید گاهی دست کسی رو گرفتیم برای اینکه بهمون بگن چه آدم نیکوکاریه
شاید گاهی نمازی که خوندیم برای این بوده که بهمون بگن خوش به حالش عجب نمازی میخونه
شاید کار خیری کردیم که فقط خودمون ازش خبر داشتیم اما یه جا شروع کردیم به تعریف و تمجید از خودمون و تعریف کردیم که چه کارهای خیری که ما نکردیم...
و معنی همه ی این شایدها، نداشتن اخلاص هست.
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
بزرگترین پاداش را آن عبادتی داراست که در خفا و نهان انجام گیرد¹.
اگه خدا بخواد به پرونده ی اعمالمون نگاه کنه با این وجود چیزی برامون باقی نمی مونه و فقط باید بگیم که : الهی عاملنا بفضلک و لاتُعاملنا بعدلک


برای خوندن داستان تشرفات خدمت امام زمان علیه السلام اینجا رو کلیک کنید.
منبع:
1.قرب‌الاسناد، ص 94:  اَعظمُ العباداتِ اَجراً أخفاها. 

ویژگی های دختران مومن

بسم الله الرحمن الرحیم

مطلبی که مدتی هست ذهن من را به خود مشغول کرده این است که دختران مومن چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند:

دختران مومن سه ویژگی دارند که برای زنان خوب و برای مردان بد است:
* ﺍﻭﻝ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺘﮑﺒﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
* ﺩﯾﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺗﺮﺳﻮ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
* ﻭ ﺳﻮﻡ ﻫﻢ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺨﯿﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺘﮑﺒﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﺎﻣﺤﺮﻡ ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﯿﺖ ﻭ ﺗﺮﺷﺮﻭﯾﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺑﺎ ﻋﺸﻮﻩ ﻭ ﺗﺒﺴﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺑﭙﺮﻫﯿﺰﻧﺪ.
ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﻫﻢ ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﺎﻣﺤﺮﻡ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺨﯿﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺩﺭ ﺣﻔﻆ ﻣﺎل ﺧﻮﺩ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ،ﮐﻤﺎﻝ ﺩﻗﺖ ﻭ ﻭﺳﻮﺍﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺮﺝ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺩﺍﺭ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻫﻤﺴﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺷﺪ¹.

اگر دختر خانم های محترم این ویژگی ها را رعایت کنند بسیاری از ناهنجاری هایی که این روزها شاهد هستیم اصلا اتفاق نمی افتند.

گاهی برخی دختر خانم ها برای هزار تومن تخفیف با چنان ناز و عشوه ای صحبت می کنند که اصلا در شأن یک دختر شیعه نیست.

در قرآن هم خداوند خطاب به بانوان می فرمایند: اگر تقوا پیشه ‏اید پس به نرمى و کرشمه سخن نگویید تا (مبادا) آن که در دلش بیمارى است طمعى پیدا کند، و نیکو و شایسته سخن بگویید².

اگر فرزندانمون رو از همین حالا با تربیت صحیح اسلامی پرورش دهیم ، ان شاالله در آینده نگران سلامت ایمانشان نخواهیم بود.

منابع:

1. ﻧﻬﺞ ﺍﻟﺒﻼ‌ﻏﻪ ﻓﯿﺾ ﺍﻻ‌ﺳﻼ‌ﻡ-ﺣﮑﻤﺖ۲۶۶،ﺹ۱۱۹۱

2.سوره احزاب، آیه 32، ... إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً