دعای فردی یا دسته جمعی؟!

گفت: من که امشب مسجد نمیام! اصلا خوشم نمیاد یه عده دور هم جمع می شن و دعا می خونن. این کارا همش ریا هست.

گفتم: نظر شما برای خودتون کاملا محترمه؛ اما انقدر راحت نمی تونید درباره رفتار دیگران قضاوت کنید. ریا یه فعل درونی هست. این افراد با خلوص نیت و به خاطر احادیثی که درباره مستجاب بودن دعاهای دسته جمعی¹ شنیدن، به مساجد می آیند.  

خداوند در قرآن کریم می فرمایند: ادعونی استجب لکم²

در روایات متعدد هم معصومین _{علیهم السلام} برای حاجات مهم خود دسته جمعی دعا می کردند³؛ با جمع آیات و روایات به این نتیجه می رسیم که برای مهم ترین شب سال، دسته جمعی دعا کنیم و از خدا درخواست کنیم.

منابع:

1.     المستدرک على الصحیحین: ج 3 ص 390 ح 5478، کنز العمّال: ج 2 ص 107 ح 3367: رسول اللّه صلى الله علیه و آله: لا یَجتَمِعُ مَلأٌ فَیَدعُوَ بَعضُهُم، و یُؤَمِّنَ البَعضُ، إلّا أجابَهُمُ اللّهُ: هرگاه جماعتى گِرد هم آیند و برخى دعا کنند و برخى‏شان آمین گویند، حتما خداوند، دعایشان را اجابت مى‏کند.

2.     سوره غافر، آیه 60: وَ قالَ رَبُّکمُ ادْعونی اسْتَجِبْ لَکمْ انَّ الَّذینَ یسْتَکبِرُونَ عَنْ عِبادَتی سَیدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ»؛ پروردگار شما گفته است: مرا بخوانید تا دعای شما را بپذیرم! کسانی که از عبادت من تکبّر می ورزند به زودی با ذلّت وارد دوزخ می شوند!

3.     الکافی: ج 2 ص 487 ح 3: کانَ أبی علیه السلام إذا حَزَنَهُ أمرٌ، جَمَعَ النِّساءَ وَ الصِّبیانَ، ثُمَّ دَعا و أمَّنوا.: امام صادق علیه السلام: پدرم [امام باقر علیه السلام‏]، هرگاه پیشامدى اندوهناکش مى‏ساخت، زنان و کودکان را گِرد مى‏آورد، سپس دعا مى‏کرد و آنها «آمین» مى‏گفتند.

 

برتر از هزار ماه

از اول ماه مبارک رمضان، منتظر شب های قدر بود. از روحانی مسجد شنیده بود: در شب های قدر، کار نیک، هزار برابر ثواب دارد¹. می خواست امسال طوری از شب های قدرش استفاده کند؛ که برای یک سال آینده خود را بیمه کند². از اول ماه شروع به خودسازی کرده بود؛ می گفت: اگر روزه هایم واقعا درست باشند و همه چیز را رعایت کرده باشم؛ آن وقت است که می توانم شب قدر را در حد خودم درک کنم.

بزرگترین آرزویش، بودن در رکاب امام زمان _{علیه السلام} بود. می خواست مثل دیگر منتظران فقط  امامش را از خدا طلب کند³.

منابع:

1.     وسائل الشیعه، ج 7 ص 256، ح 2 : کیف تکون لیلة القدر خیرا من الف شهر؟ قال: العمل الصالح فیها خیر من العمل فى الف شهر لیس فیها لیلة القدر. از امام صادق (علیه السلام) سوال شد: چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟ حضرت فرمود: کار نیک در آن شب از کار در هزار ماه که در آنها شب قدر نباشد بهتر است. 

2.     همان، ص 258: راس السنة لیلة القدر یکتب فیها ما یکون من السنة الى السنة. امام صادق (علیه السلام) فرمود: آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آینده نوشته می شود. 

3.     سوره مبارکه غافر، آیه 60: وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ؛ و خدای شما فرمود که مرا با (خلوص دل) بخوانید تا دعای شما مستجاب کنم.

رسم خوب

بسم الله الرحمن الرحیم

دایی با خدایی داشتم که چند سال پیش فوت کردند. هم خیلی مومن بودند و هم خیلی با نشاط و خندان. امکان نداشت در جمعی باشند و اون جمع ساکت و بی حال باشند. رسم قشنگی در خونواده بر قرار کرده بودند؛ قبل از جمع شدن سفره کسی اجازه بلند شدن نداشت. همه باید دعا می کردند. هر کسی که دور سفره نشسته بود یک دعا می کرد و همه آمین می گفتند. کار خیلی قشنگی بود.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:
شما را سفارش مى کنم به دعا کردن، زیرا با هیچ چیز به مانند دعا به خدا نزدیک نمى شوید و دعا کردن براى هیچ امر کوچکى را، به خاطر کوچک بودنش رها نکنید، زیرا حاجت هاى کوچک نیز به دست همان کسى است که حاجت هاى بزرگ به دست اوست¹.

سعی کنیم برای همه دعا کنیم.دعا برای شیعیان مظلوم عراق و سوریه و بحرین و یمن و نیجریه و قطیف و میانمار و ...  رو فراموش نکنیم.

-

اگه میشه برای شادی روح دایی بنده هم فاتحه ای بخونید.

منبع:

1.کافى(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 467 ، ح 6 :عَلَیْکُمْ بِالدُّعَاءِ فَإِنَّکُمْ لَا تَقَرَّبُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَا تَتْرُکُوا صَغِیرَةً لِصِغَرِهَا أَنْ تَدْعُوا بِهَا إِنَّ صَاحِبَ الصِّغَارِ هُوَ صَاحِبُ الْکِبَارِ.

من برای تو چه کردم؟

بسم الله الرحمن الرحیم
با نزدیک شدن به نیمه شعبان ، این سوال قوت می گیرد که چقدر برای ظهور اماده ایم؟
آیا تا به حال با خود فکر کرده ایم که چه قدمی برای ظهور برداشته ایم؟
اگر فردا امام زمان ظهور کنند ایا جز افرادی هستیم که سریع خودمان را به ایشان می رسانیم یا مثل شاگرد تنبل های کلاس خود را از ایشان پنهان می کنیم؟ اگر امام زمان از ما پرسیدند برای آمدن من چه کردی چه جواب داریم؟ اگر بگوید صدای هل من ناصر ینصرنی من را شنیدی و کاری نکردی ، جوابی داریم؟
 آیا می توانیم سر بلندانه بگوییم تمامی وظایف یک منتظر را انجام دادم؟ یا حتی بگوییم تلاشم را در حد توانم کردم که باعث شرمندگی شما نشوم؟ یا حتی می توانیم بگوییم من شما رو حاضر و ناظر بر خودم میدیدم و خطایی نکردم؟ یا همه ی خطاهایم را جبران کردم؟؟؟؟
ایا قبل از ظهور حضرت امتحان شده ایم؟ در این امتحان ها چه نمره ای گرفته ایم؟ ایا نمره ی بالا یا ردی؟ یا فقط به اندازه ای که پاس بشیم؟ آیا پای ولایت ایستاده ایم؟ چقدر از ولایت فقیه دفاع کرده ایم؟
به نظر شما امام زمان چه یارانی لازم دارد؟ کسانی که با بهترین نمرات قبول شده اند یا افرادی که فقط به امید پاس شدن امتحان داده اند؟   آیا طوری رفتار کرده ایم که انتظار قبولی در دانشگاه انتظار رو داشته باشیم؟

در این زمانه، وظیفه ی ما کسب آمادگی برای ظهور حضرت حجت است.
چگونه آماده ی ظهور شویم؟
اولین قدم برای امادگی ، کسب معرفت است. تا به امام عصر معرفت پیدا نکنیم نمی توانیم از منتظران و یاران آن حضرت باشیم.
بعد از اینکه معرفت پیدا کنیم ، محبت ایجاد می شود. وقتی عاشق شدیم کم کم تلاش می کنیم که شبیه به معشوق شویم چرا که رسم عاشقی همین است . وقتی که عاشق شویم دائما برای ظهورش دعا می کنیم و نه تنها خود تلاش می کنیم که بیشتر رنگ و بوی معشوق بگیریم که برای آمدنش دیگران را هم ترغیب می کنیم به پاکی ها و دوری از پلیدی ها.
وقتی رنگ و بوی منتظر واقعی گرفتیم ، حتی اگر خدایی نکرده عمرمان به اندازه ی دیدن ظهور حضرتش هم نبود اشکالی ندارد؛ چون ما در زمره ی منتظرین خواهیم بود.
به امید اینکه بتوانیم جزء یاران و منتظرین واقعی آن حضرت باشیم.
به امید اینکه امسال ، سال ظهور باشد.