روش صحیح برخورد با شایعه پراکن ها چگونه است؟

بازار دید و بازدیدهای عید داغ بود و بازار شایعه پراکنی ها داغ تر...

همین که نشستیم ، گوشی موبایلش رو بیرون آورد و گفت: خبر جدید رو شنیدی؟ فلان آدم معروف جرم بزرگی مرتکب شده.

گفتم: از کجا مطمئنی؟

گفت: همه می گن ...

خداوند در سوره مبارکه نور¹ ضمن عتاب مومنین نسبت به این رفتار، به آن ها شیوه برخورد صحیح را آموزش می دهد و می فرماید: شما حتی حق ندارید این شایعه ها را پخش کنید و هرگاه شنیدید باید سریعا تکذیب کنید.

چرا هر چیزی رو که میشنویم، سریع پخش می کنیم؟

 با این کار هم قبح گناه ریخته می شود و چه بسا که آبروی مومن بی گناهی² ریخته می شود.

 منابع:

1. آیه 16 سوره نور: وَلَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُمْ مَا یَکُونُ لَنَا أَنْ نَتَکَلَّمَ بِهَٰذَا سُبْحَانَکَ هَٰذَا بُهْتَانٌ عَظِیمٌ : چرا به محض شنیدن این سخن نگفتید که هرگز ما را تکلم به این روا نیست، پاک خدایا، این بهتانی بزرگ است؟

2.  الکافی، ج 2، ص 357 : عن ابی عبدالله علیه‌السلام قال من قال فی مومن ما رَاَتْهُ عیناه و سمعته اُذناه فهو من الذین قال الله عز و جل "ان الذین یحبون ان تشیع الفاحشة فی الذین آمنوا، لهم عذاب الیم" امام صادق علیه‌السلام فرمودند: هر کس درباره مومن آنچه را دیدگانش دیده و گوش‌هایش شنیده بگوید از کسانی است که خداوند عزوجل درباره‌اشان فرموده است: همانا برای کسانی که دوست دارند زشتی در میان مومنان آشکار شود، عذابی دردناک است.» (نور، 19)

 

 

خنده بی گناه

بسم الله الرحمن الرحیم

خیلی شوخ و شیطون بود. وارد هر جمعی که می شد، با حرف ها و شوخی هاش باعث جلب توجه اکثریت می شد. اما وقتی شروع به حرف زدن می کرد، دیگه کنترل زبونش رو نداشت. گاهی شوخی هاش رنگ تحقیر و تمسخر به خودش می گرفت. گاهی کنایه می زد و گاهی هم ناگهان غیبت می کرد... و همه این کارها رو ملزومات خندوندن جمع و شاد بودن می دونست.

اما مگه بدون تحقیر و تمسخر نمیشه خندید؟ مگه بدون غیبت کنایه زدن نمیشه شاد بود؟ مگه لازمه شاد بودن ما ناراحت کردن دیگرانه؟

میشه هم شاد بود و هم گناه نکرد. میتونست از خاطرات مربوط به خودش تعریف کنه یا از هر کسی که تو جمع نشستن بخواد که یه خاطره تعریف کنن... راه برای خنده بی گناه زیاده فقط باید برای گناه نکردن، دغدغه داشته باشیم. 

امام باقر _{علیه السلام} می فرمایند: 

هیچکس تا زبانش را نگه ندارد از گناهان در امان نیست¹.

اجازه ندیم این زبان کوچک، گناهان بزرگ رو در نامه اعمالمون ثبت کنه.

منبع:

1.تحف العقول ص 298 - بحارالانوار(ط-بیروت) ج75، ص 178: لا یَسلَمُ أحَدٌ مِنَ الذُّنوبِ حَتَّی یَخزُنَ لِسانَهُ

کارهای کوچک اما پُر ثواب

بسم الله الرحمن الرحیم

با دیدنش ناخودآگاه لبخند به لب می آمد، فقط کافی بود وارد جمعی شود و احساس کند کسی ناراحت و غمگین است فورا شروع به جک گفتن و شوخی کردن می کرد؛ طوریکه کاملا فضا عوض می شد و دیگر خبری از ناراحتی نبود.


امام رضا علیه السلام می فرمایند: هرکس اندوه مومنی را بزداید، خداوند در روز قیامت، غم از دلش می زداید¹.
واقعا دین ما زیبایی های زیادی دارد که اگر به همه ی آن ها عمل کنیم هیچ مشکلی نخواهیم داشت.
واقعا گاهی کاری از دست ما برمیاد که به نظر ما بی اهمیت و کوچک است، اما همان کار، می تواند مشکل یک نفر را حل کند. چقدر خوب می شد اگر از کنار هم بی تفاوت عبور نمی کردیم و به فکر حل مشکلات دوستان و همنوعان خود می بودیم.
امام باقر علیه السلام می فرمایند:
به درستی که محبوب‌ترین اعمال نزد خدای متعال "ادخال سرور" در قلب مومن است².
ان شاالله که بتونیم با کارهایی هرچند کوچک که از دستمون برمیاد، راهی به سوی رضوان الهی برای خودمون باز کنیم.

منابع:
1.الکافی، ج2، ص200
2.همان، ص 190: إِنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِدْخَالُ السُّرُورِ عَلَى الْمُؤْمِنِ