تجمل گرایی

از تجمل گرایی در زندگی بپرهیزید و وقت خود را صرف چیز های زود گذر دنیایی نکنید.

قناعت و میانه روی در زندگی

هم دختر و هم پسر باید در زندگی قناعت و میانه روی را سرلوحه زندگی خود قرار دهند.

مخرب زندگی

🔵مخرب زندگی🔴

🔹از وقتی جاری جدید وارد خانواده شده بود، زندگی آن ها حتی یک روز هم آرامش نداشت. هر روز بحث بر سر اینکه چرا او فلان چیز را دارد و ما نداریم. هر روز موضوع تعویض لوازم و بهتر بودن از جاری ... چشم و هم چشمی داشت زندگی شان را به بحران شدیدی می کشاند1.

🔸وقتی ذهن را با مادیات درگیر کنیم ، دیگر آرامش نخواهیم داشت، چون دائم همه چیز تغییر می کند و ما توان این را نخواهیم داشت که دائما خود را با تغییرات وفق دهیم.

🔹در زندگی مومنانه، زن و مرد فقط خود را در معنویات با بالاتر از خود مقایسه کرده و سعی در بهتر شدن دارند. 

منبع:

1.الکافی، ج 2، ص 137: 

امام باقر علیه السلام فرمودند: پرهیز کنید از این که چشم به سوی زندگی کسانی که {از نظر مادی} بالاتر از شما هستند، بدوزید؛ چرا که آنچه خداوند عزوجل به پیامبرش فرمود، کافی است که : ((فلا تعجبک اموالهم و لا اولادهم؛ اموال و فرزندانشان تو را به شگفت نیاورد )) (سوره توبه، آیه 55)و فرمود: ((و لا تمدن عینیک الی ما متعنا به ازواجا منهم زهرة الحیاة الدنیا؛ و دیدگانت را مدوز بدانچه گروه هایی از آنان را از آرایش زندگی دنیا برخورداری داده ایم)) (سوره طه، آیه 131). پس اگر چیزی از این مقایسه به درونت راه یافت، زندگی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را  به یاد بیاور که قوتش، نان جو بود و شیرینی اش، خرما و آتشگیره اش ، شاخ درخت خرما بود، اگر پیدا می کرد.

آسایش زندگی در قناعت

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی دیگر از دروسی که از زندگی حضرت زهرا سلام الله علیها و امیرالمومنین علیه السلام می توان گرفت، قناعت آن بزرگواران در زندگی است.

قناعت آن بزرگوار طوری بود که حتی در شب عروسی هم از لباس عروس خود گذشت و آن را به فقیر، هدیه کرد¹.

بارها پیش آمده بود که وقتی حضرت علی علیه السلام به منزل می آمدند، متوجه می شدند که چیزی در خانه موجود نیست و آن بانو چیزی اظهار نکرده بودند که نکند علی علیه السلام نتوانند چیزی برای منزل تهیه کنند و شرمنده شوند.

چقدر ما میتونیم قناعت رو در زندگی هامون جاری کنیم؟

چقدر میتونیم به همسرانمون فشار نیاریم و اون ها رو در مضیقه قرار ندهیم.

چه زندگی هایی که به خاطر همین خواسته های طولانی و بی پایان خانم ها، از هم پاشیده شده. آیا این درسته که ب خواسته های خودمون همسرمون رو مجبور کنیم که مال غیر حلال رو تو زندگی هامون بیاره. و این مال حرام چه اثراتی که بر فرزندان نمی گذارد.

ان شاالله که بتونیم قناعت رو در زندگی هامون حاکم کنیم و آینده ی خودمون و فرزندانمون رو تضمین کنیم.

منبع:

1.نزهة المجالس، ص 28

تفاوت قانع و خسیس

بسم الله الرحمن الرحیم
در ادامه ی پست قبل به نظرم رسید شاید بهتر باشد مرزبندی برای انسان های قانع و انسان های خسیس تعیین کنیم تا این دو گروه را باهم اشتباه نگیریم یا اینکه در قناعت دچار زیاده روی نشویم و از مقصد اصلی دور نشویم.
یکی از اصلی ترین تفاوت های هر ویژگی اخلاقی خوب و بد شاید در نیت ها باشد. مثلا اگر فردی به خاطر رضایت خدا از خرج کردن بیهوده بپرهیزد، این یک ویژگی مثبت و حسنه برای او حساب می شود، اما اگر همان فرد به نیت های دنیایی و غیر خدایی به ذخیره ی اموالش بپردازد و آن ها را خرج نکند و در این خرج نکردن هم زیاده روی کند این یک ویژگی منفی و دارای تبعات بدی برای او خواهد بود.
کسی که برای رضایت خدا قناعت می ورزد، اگر ببیند که یکی از بنده های خدا در تنگنا قرار دارد به یاری او می شتابد در حالیکه فرد خسیس می گوید این پول را برای خودم هم خرج نمی کنم چه برسد به دیگران!
امام صادق علیه السلام می فرمایند: حریص از دو خصلت محروم شده و در نتیجه دو خصلت را با خود دارد: از قناعت محروم است و در نتیجه آسایش را از دست داده است، از راضى بودن محروم است و در نتیجه یقین را از دست داده است¹.
قناعت نشان دهنده ی بزرگی روح فرد است که به راحتی از آرزوهای دنیایی برای رسیدن به هدفی متعالی دست می کشد در حالیکه خساست نشان دهنده ی کوچکی روح فردی است که نمی تواند از اموالش حتی برای راحتی خودش هم استفاده کند.
امام حسن علیه السلام می فرمایند:
بخل آن است که آدمى آنچه را بخشیده است، تلف و آنچه را نگه داشته شرف بپندارد².


منابع:
1. غررالحکم، ج3، ص330، ح 4634:  حُرِمَ الحَریصُ خَصلَتَینِ وَلَزِمَتهُ خَصلَتانِ: حُرِمَ القَناعَةَ فَافتَقَدَ الرّاحَةَ وَحُرِمَ الرِّضا فَافتَقَدَ الیَقینَ 
2.بحار الانوار(ط-بیروت) ج 71 ، ص 417: اَلبُخلُ أن یَرَى الرَّجُلُ ما أنفَقَهُ تَلَفاً و ما أمسَکَهُ شَرَفاً.
     

فرهنگ مصرف گرایی

بسم الله الرحمن الرحیم

از مظاهر فرهنگ غلط غربی که بسیار هم در ایران رواج پیدا کرده ، مصرف گرایی است.

گاهی به بهانه عوض کردن وسایلی که مدل های جدیدتر آن در بازار آمده ، گاهی به بهانه ی تِم تولد، گاهی به بهانه ی عروسی مجلل و ... چنان نیاز کاذبی در فرد بوجود می آید که فکر می کند اگر این لوازم را نداشته باشد بدبخت ترین فرد دنیاست و متاسفانه تبلیغات به این روند دامن می زنند.

گاهی آن چنان چشم و هم چشمی هایی رخ می دهد که خانواده زیر بار قرض می رود و مجبور به پرداخت هزینه های هنگفتی می شود که می توان با آن خرج عروسی یک زوج بی بضاعت را متقبل شد.

گاهی این چشم و هم چشمی ها به جایی می رسد که باعث خراب شدن یک زندگی خواهند شد.

در سبک زندگی اسلامی ، اهمیت زیادی به قناعت داده شده.

امام علی علیه السلام می فرمایند: هر کس به مقدار کفایت، قناعت کند، آسایش مى‏ یابد و براى خویش زمینه گشایش فراهم مى ‏کند¹.

وقتی فرد با قناعت زندگی می کند و خود را درگیر انواع مد و چشم و هم چشمی نمی کند با خیالی راحت به زندگی خود ادامه می دهد و فرزندان هم در این خانه یاد می گیرند که چطور در زندگی آینده خود، به راحتی زندگی کنند.

وقتی فرد، در زندگی قناعت می کند، راحت تر هم می تواند به دیگران ببخشد.

چه خوب می شد می توانستیم روحیه های اسلامی را در خود تقویت کنیم تا جامعه ای ایده آل داشته باشیم.

منبع:

1. نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 540 ، حکمت  371: مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الکَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ

روزی ما را چه کسی می دهد؟

بسم الله الرحمن الرحیم

امروز داشتم به بعضی وبلاگ ها سر میزدم چند نفر سر موضوع بچه دار شدن باهم بحث میکردن... یعنی بعضی ها یه استدلال هایی می کنن آدم می مونه اینا چجوری به ذهنشون می رسه آخه؟؟؟

جالب هم اینجاست که انگار فقط اومدن یه مطلبی رو بگن و برن اصلا دنبال استدلال و شنیدن حرف حق نیستند.

یکی نظرش این بود که نظام ! فقط به خاطر این اصرار داره جمعیت زیاد بشه که یار برای ظهور آماده کنه و این کارش اصلا عاقانه نیست و ما اصلا نباید گول حرفشون رو بخوریم!!!

یکی دیگه نظرش این بود که تا وقتی مثل بقیه ی کشورهای اروپایی برای بچه دار شدن به مردم امتیاز ندن و وسایل رفاه اون ها رو فراهم نکنن ما به هیچ عنوان نباید این ظلم بزرگ رو بپذیریم و بچه دار بشیم.

بقیه هم نظرات مشابهی داشتند که اکثرا حول محور مادیات می چرخید.

نمی دونم مشکل از کجاست؟

چرا ما اینقدر عوض شدیم؟

چی شد که اینقدر توکل ما به خدا کم شده؟

چرا وعده های خدا رو قبول نمی کنیم؟

مگه روزی ما رو کسی جز خدا میده؟

متن صریح آیه ی قرآن است که می فرماید:فرزندان خود را از بیم فقر نکشید، مائیم که شما و آنها را روزی می دهیم¹

نمی دونم چرا مردم باور نمی کنند که خدا روزی دهنده است. اولا که باید قبول کنیم در سبک زندگی اسلامی ، تجمل گرایی و رفاه زدگی جایی ندارد. وقتی خدا روزی رو تقبل کرده؛ نگفته برید ولخرجی کنید ، بلکه همیشه از اسراف کردن ، نهی کرده.

خداوند روزی را از جایی که فکرش را هم نمی کنید به شما عطا خواهد فرمود² پس به خدا اعتماد کنیم. انقدر مادی فکر نکنیم...

ان شاالله که توکلمون رو تقویت کنیم و از روزی نترسیم.

برای تفسیر ایات دو و سه سوره طلاق به اینجا رجوع کنید.

منابع:

1. سوره انعام ، آیه 151: قُلْ تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّکُمْ عَلَیْکُمْ أَلاَّ تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ إِیَّاهُمْ وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتی‏ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذلِکُمْ وَصَّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ

2. سوره ی طلاق ، آیه 2 و 3 : وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجاً وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ
إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْراً