ترنم معرفت

گام به گام تا رسیدن به معبود

ترنم معرفت

گام به گام تا رسیدن به معبود

ترنم معرفت

بسم الله الرحمن الرحیم
به گفته ی احادیث در آخر الزمان نگه داشتن دین سختتر از نگه داشتن آهن مذاب در دست است. هدف از ایجاد این وبلاگ تقویت باورهای دینی و اعتقادی و پاسخ به سوالات اعتقادی ، احکام و هرگونه سوالات دینی است. باشد که مورد رضایت حضرت ولی الله الاعظم روحی لتراب مقدمه فداه قرار گیرد و به اندازه ی ساعتی باعث تعجیل در امر فرجشان شود.
آمین.

۹ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «قیامت» ثبت شده است

۰۹
خرداد


تنها چیزی که در جنگل اهمیت دارد، حفظ بقا است.

هر که قوی تر باشد، زنده خواهد ماند و هر که ضعیف تر، محکوم به فنا.

اما قانون جنگل مختص جنگل نیست. دیده شده در بین برخی انسان نماها که از حیوانات هم پست تر1 هستند، قانون جنگل رواج دارد.

عده ای برای تکه ای زمین انسان ها را قتل عام می کنند و عده ای هم به خاطر منافعشان سکوت را ترجیح می دهند.

اما ما چه هستیم؟

انسان یا انسان نما؟

هر کاری که از دستمان برمی آید، باید انجام دهیم.

 نکند صدای مظلومیت انسانی را بشنویم و به خاطر دنیای خود دست بر گوش هامان بگذاریم، که خداوند چنین حرکتی را شدیدا محکوم می کند2.

منابع:

  1. سوره اعراف، آیه 179: وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ کَثِیرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ یَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْیُنٌ لاَّ یُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ یَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَئِکَ کَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَئِکَ هُمُ الْغَافِلُونَ: و در حقیقت بسیاری از جنیان و آدمیان را برای دوزخ آفریده‏ایم [چرا که] دل هایی دارند که با آن [حقایق را] دریافت نمی‏کنند و چشمانی دارند که با آنها نمی‏بینند و گوش هایی دارند که با آنها نمی‏شنوند آنان همانند چهارپایان بلکه گمراه‏ترند [آری] آنها همان غافل‏ماندگانند.

  2. سوره نساء، آیه 75: وَما لَکُم لا تُقاتِلونَ فی سَبیلِ اللَّهِ وَالمُستَضعَفینَ مِنَ الرِّجالِ وَالنِّساءِ وَالوِلدانِ الَّذینَ یَقولونَ رَبَّنا أَخرِجنا مِن هٰذِهِ القَریَةِ الظّالِمِ أَهلُها وَاجعَل لَنا مِن لَدُنکَ وَلِیًّا وَاجعَل لَنا مِن لَدُنکَ نَصیرًا: چرا در راه خدا، و (در راه) مردان و زنان و کودکانی که (به دست ستمگران) تضعیف شده‌اند، پیکار نمی‌کنید؟! همان افراد (ستمدیده‌ای) که می‌گویند: «پروردگارا! ما را از این شهر (مکه)، که اهلش ستمگرند، بیرون ببر! و از طرف خود، برای ما سرپرستی قرار ده! و از جانب خود، یار و یاوری برای ما تعیین فرما!

 


۲۹
تیر


در این که اختیار داریم و همه کارها رو با اختیار خودمون انجام می دیم شکی نیست. اما قرار نیست چون اختیار داریم، هر کاری انجام بدیم.

اگه بهمون یه لیوان شربت بدن و بگن مقداری سمّ داره، آیا حاضریم چون خوشمزه ست، بخوریم؟

گناه هم مثل همون سمّ توی شربت هست. شاید ظاهر دل فریبی داشته باشه؛ اما باطن کشنده و خطرناکی داره.

اگه می خواهیم سالم باشیم، باید بتونیم راه درست و غلط رو از هم تشخیص بدیم. برای این تشخیص باید مطالعه کنیم. دنبالش بریم1، نه اینکه فقط منتظر باشیم تا راه درست، خود به خود بهمون برسه.

 مطمئنا اگه واقعا دنبال حقیقت باشیم، راه را به ما نشان خواهد داد2.

منابع:

  1. سوره نجم، آیه 39: وَأَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ:  و این‌که براى انسان جز آنچه تلاش کرده، (بهره دیگرى) نیست.

  2. سوره عنکبوت، آیه 69: وَ الَّذینَ جاهَدُوا فینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا: و آنان که در (راه) ما (به جان و مال) جهد و کوشش کردند محققا آنها را به راه‌های (معرفت و لطف) خویش هدایت می‌کنیم.

 

 

 


۲۸
تیر


پول و قدرت همیشه حلّال مشکلات نیست.

روزی هست که نه پول و نه قدرت هیچ کمکی در حل مشکلات نمی کند1.

آن روز فقط باید عمل نیک داشته باشی

آیا اگر در این دنیا عمل نیکی نکرده باشی، در قیامت می توانی از عقاب اعمال بدت فرار کنی؟

از همین حالا کیسه های خود را پر از نیکی کنیم، برای روزی که هیچ پولی به درد نمی خورد.

منبع:

1.     سوره بقره، آیه 254: ...یَوْمٌ لَا بَیْعٌ فِیهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ...: روزی که نه کسی (برای آسایش خود) چیزی تواند خرید و نه دوستی و شفاعتی به کار آید.


۳۱
تیر

بسم الله الرحمن الرحیم

این چند روزی که فعالیتم کم شده بود، سخت مشغول امتحاناتم بودم.

نزدیک امتحان ها شدید استرس می گرفتم و نگران می شدم. نکنه امتحان رو خوب ندم و آبروم پیش استاد به باد بره ، نکنه نمره هام خوب نشه، نکنه جواب ها رو کامل بلد نباشم و... معمولا هم آدم خودش میدونه چقدر این استرس واقعی یا کاذبه، چون میدونه درس خونده یا نه!

اما به این فکر کردم که اینقدر که برای امتحان های این دینا که بعضا هیچ فرقی هم به حالمون ندارن اینقدر استرس داریم، آیا برای امتحان اصلی هم استرس داریم؟

اگه بله داریم، آیا این استرس نفعی هم به حالمون داره؟

اون نگرانی و استرسی خوبه که باعث حرکت و فعالیت ما بشه؟ آیا نگرانی از قیامت باعث شده که گناهانمون رو کنار بگذاریم؟

امام علی علیه السلام می فرمایند:

کـوشـش شـمـا در دنـیـا ایـن بـاشد که از این چند روزه کوتاه براى روزهاى بلند آخرت توشه برگیرید1.

اگر این استرس باعث حرکت برای برگرفتن توشه برای آخرت باشه که اون نگرانی تا حدی برطرف میشه چون خود خدا در قرآن می فرماید: لا یکلف الله نفساً الا وسعها2...

ان شاالله که بتونیم همه تلاشمون رو در راستای آباد کردن آخرتمون به کار بگیریم تا در روزی که همه سخت پریشان هستن ما راضی و راحت باشیم. 

منبع:

1. نهج السعاده ، ج 3، ص 150 :فَاجْعَلُوا اجْتِهادَکُمْ فِیهَا التَّزَوُّدَ مِنْ یَوْمِهَا الْقَصیرِ لِیَوْمِ الاَّْخِرَةِ الطَّویلِ

2. سوره مبارکه البقرة آیه ۲۸۶: لا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفسًا إِلّا وُسعَها ۚ لَها ما کَسَبَت وَعَلَیها مَا اکتَسَبَت ۗ رَبَّنا لا تُؤاخِذنا إِن نَسینا أَو أَخطَأنا ۚ رَبَّنا وَلا تَحمِل عَلَینا إِصرًا کَما حَمَلتَهُ عَلَى الَّذینَ مِن قَبلِنا ۚ رَبَّنا وَلا تُحَمِّلنا ما لا طاقَةَ لَنا بِهِ ۖ وَاعفُ عَنّا وَاغفِر لَنا وَارحَمنا ۚ أَنتَ مَولانا فَانصُرنا عَلَى القَومِ الکافِرینَ

۱۳
تیر

بسم الله الرحمن الرحیم

امتحان ها شروع شده بود و سخت مشغول درس خوندن بودیم. داشتم میخوندم که متوجه شدم جزوه م ناقصه. ازش خواهش کردم جزوه ش رو چند روزی بهم بده. جزوه ای بسیار مرتب و خوش خط هر چند صفحه یک صلوات خوش خط و خوش رنگ نوشته شده بود.

وقتی جزوه رو بهش پس دادم، درباره صلوات ها پرسیدم.

گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرموند:

هر کس در کتابی یا نوشته ای بر من صلوات بنویسد ، تا زمانی که نام من در کتاب هست فرشتگان پیوسته برای او از درگاه حق طلب آمرزش می کنند1.

منم توی کتاب ها و جزوه هام صلوات نوشتم که هم موقع درس خوندن صلوات بفرستم و خدا به واسطه پیامبر به حافظه م قوت بده و هم ذکر گفته باشم و هم این حدیث رو رعایت کرده باشم. 

برام خیلی جالب بود، میشه احادیثی که می خونیم رو تو زندگی هامون بکار ببریم و از برکاتشون بهره مند بشیم. 

منبع:

1. سفینه البحار ج۲ ص۵۰

۲۰
اسفند

بسم الله الرحمن الرحیم

مدتی بود نمازهای اول وقتش تبدیل شده بود به آخر وقت! اون آدم راستگو و صاف و ساده تبدیل شده بود به یک دلال حرفه ای که سعی میکرد با آب و تاب و دروغ کارهاش رو پیش ببره. خیلی از اخلاق های درستش داشتن رو به نابودی می رفتن... اون آدم کاملا عوض شده بود.

ازش پرسیدم: چی شده، خیلی تغییر کردی!

گفت: خب زندگی خرج داره دیگه.برای کسب روزی تلاش بیشتری میکنم نسبت به قبل.

گفتم: شما که وضعتون خوب بود!

گفت: ای بابا تو این زمونه آدم باید بیشتر تلاش کنه تا به همه آرزوهاش برسه...

امام علی علیه السلام می فرمایند:
مال دوستی عاقبت انسان را تباه می کند و آرزوها را گسترده و طولانی می کند1.

در زندگی هر چیزی در حد تعادل پسندیده و خوب است اما وقتی از حد تعادل تجاوز می کنه دیگه قشنگ و دوست داشتنی نیست. همانطور که از پیامبر مهربانی ها نقل شده: بهترین امور، حد وسط و میانه و حالت اعتدال آنهاست2.

کار کردن برای به دست آوردن رزق و روزی خوبه اما نه جایی که حلال و حرام ها قاطی بشه یا خدایی نخواسته حقی از کسی ضایع بشه!

گاهی بخاطر بدست آوردن پول بیشتر چشم ها به روی بسیاری از حقایق بسته میشه و حقوق بسیاری از ضعفا پایمال میشه. آیا افرادی که حق مظلومین رو میخورن، اون دنیا می تونن جواب بدن؟؟؟


https://farsi.al-shia.org/wp-content/uploads/2016/05/hob-donya.jpg

منبع:

1.میزان الحکمة جلد 4 صفحه 2983 حدیث 19329

2.مستدرک الوسائل، ج 8، ص 255:خیر الامور اوسطها




۱۲
آذر

بسم الله الرحمن الرحیم

مدتی پیش یکی از دوستانم برام اتفاقی رو تعریف رکد که واقعا تأمل برانگیز بود. می گفت بعد از فوت پدرم، موقع تقسیم ارث خواهرهام گفتن حق نداری که بیشتر از ما برای خودت سهمی برداری! در حالیکه این حق عرفی، شرعی و قانونی ایشون بود، اما بخاطر رضایت مادر و خواهرهاش به این کار رضایت داده بود و با نارضایتی اموال رو به صورت مساوی تقسیم کرده بود، در حالیکه نیاز مالی شدیدی به اون پول داشت.

حضرت موسی بن جعفر علیه السلام در تشییع جنازه ای حضور داشتند، وقتی میت را در قبر جای دادند، حضرت فرمودند: چیزی که پایانش این است، شایسته است که انسان از آغاز به آن دلبسته نشود، و چیزی که آغازش چنین است، سزاوار است که از پایانش بیم داشت1.

دنیایی که قراه به قبری به این تنگی و تاریکی ختم بشه، آیا ارزش این دلشکستن ها و حق خوری ها و ظلم کردن ها رو داره؟ آیا بهتر نیست خیلی این دنیا رو جدی نگیریم و به خودمون اجازه انجام هر کاری رو ندیم؟ اگه قبل از انجام هر کاری به این فکر کنیم که این دنیا کوتاه تر از این حرف هاست که بخوایم به خاطرش آخرت ابدی خودمون رو خراب کنیم.

آخرتی که اولین مرحله ش، همون قبر تنگ و تاریکی هست. همون قبری که به فرموده ی امام صادق علیه السلام:

هر روز صحبت مى ‏کند و می ‏گوید : من خانه غربتم ، من خانه تنهایى ام ، من خانه کِرمها هستم ، من قبرم ، من باغى از باغهاى بهشت یا گودالى از گودال هاى دوزخم2 .

اگه به این فکر کنیم که اولین مرحله ی آخرت که این باشه، پس بقیه مراحلش چطور میتونه باشه، انگیزه مون کمتر میشه برای انجام گناه...

اگر روزانه حداقل یک بار به مرگ فکر کنیم، خیلی از اشتباهات رو مرتکب نمی شیم.

حتما در برنامه هامون هفته ای یکبار زیارت اهل قبور رو جا بدیم.

برای مطالعه بیشتر در این مورد کتاب منازل الآخرة شیخ عباس قمی توصیه می شود.


http://rozup.ir/up/stekhdam/parcham/n/namaz%20vahshat.jpg

منابع:

1.بحارالانوار، ج 70، ص103

2.الکافی : 3 / 242 / 2 منتخب میزان الحکمة :456: إنّ لِلقَبرِ کلاما فی کُلِّ یَوم ، یقولُ : أنا بَیتُ الغُربهِ ، أنا بَیتُ الوَحشَةِ ، أنا بَیتُ الدُّودِ ، أنا القَبرُ ، أنا رَوضَةٌ مِن رِیاضِ الجَنّةِ أو حُفرَةٌ مِن حُفَرِ النارِ

۰۶
شهریور

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی طوری در دنیا غرق می شویم که اصلا هدف اصلی از بودن در این دنیا رو فراموش می کنیم.

طوری برای کار کردن و پول درآوردن اهمیت قائل می شیم که انگار اصلا فراموش کردیم که روزی دهنده خداست.

گاهی طوری خرید برخی کالاها و اجناس ارزش شمرده میشه که انگار نه انگار قراره یه روزی همه ی این ها رو همینجا تو همین دنیا بگذاریم و بریم.

این روزها اینقدر میهمانی های پر زرق و برق و رسم و رسوم های جدید می بینیم که انگار نه انگار ما در این دنیا وظایف دیگری هم داریم.

واقعا چرا اینقدر دل به دنیا بسته ایم؟

امام علی علیه السلام می فرمایند:
دل بستگى به دنیا، عقل را فاسد مى ‏کند، قلب را از شنیدن حکمت ناتوان مى ‏سازد و باعث عذاب دردناک مى ‏شود1.

اگر بیشتر به مرگ فکر کنیم این دلبستگی ها به دنیا هم کمتر می شود. گاهی برخی رو میبینم که خیلی دنیا رو جدی گرفتند و فکر می کنند ک اگر فلان وسیله ی جدید را نخرند خسر الدنیا و الاخره خواهند شد.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

حب و علاقه به دنیا منشاء هر گناهی است2.

باید بتونیم از دنیا به اندازه ی نیاز استفاده کنیم و برای خودمون نیاز کاذب درست نکنیم. نکند که همین نیازهای کاذب باعث ورود اموال غیر حلال به خانه ها شود. نکند که طوری زندگی کنیم که در قیامت حتی جواب اموال حلال رو هم نتونیم بدیم.


منابع:

1.مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 12 ، ص41: حُبُّ الدُّنیا یُفسِدُ العَقلَ وَ یُصِمُّ القَلبَ عَن سَماعِ الحِکمَةِ وَ یوجِبُ اَلیمَ العِقابِ

2.اصول کافی،ج 5 ،ص 231: حب الدنیا راس کل خطیئة

۱۵
فروردين

بسم الله الرحمن الرحیم

چشم هایی که در قیامت گریان نیستند
روایت از حضرت باقر است که می فرمایند:
کُلُّ عَیْنٍ بَاکِیَةٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا ثَلَاثَةً عَیْنٌ غُضَّتْ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ وَ عَیْنٌ سَهِرَتْ فِی طَاعَةِ اللَّهِ وَ عَیْنٌ بَکَتْ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ؛1
طبق این روایت همة چشم ها روز قیامت گریان است، مگر سه چشم.
اول، گروهی که چشم‌های خود را از محارم الهی کنترل بکنند و به نامحرم نگاه نکنند.

یکی از عرفا میفرمودند که چهل سال است نگاهم به هیچ نامحرمی نیفتاده. اگر ما هم از همین جا شروع کنیم خیلی از اتفاقاتی که الان در جامعه خیلی عادی شده و قبح خودشون رو از دست داده ، دیگه اتفاق نمی افته.


طایفه دوم، کسانی که شب و نصف شب، بلند شدند، دعا خواندند، قرآن خواندند، ذکر گفتند و با خدا انس گرفتند. چشم های این اشخاص هم گریان نیست؛ همین که شب بیدار باشید خودش اثر دارد لازم نیست حتما مشغول دعا و مناجات باشید. بیدار باشید و به عظمت خدا فکر کنید. البته که دعا و مناجات اثر فوق العاده ای دارد و روایات بسیار زیادی در باب نماز شب وارد شده اما اگر حتی حال خوندن نماز شب رو هم نداشتیم چندتا ذکر بگیم یا اینکه کمی به خدا فکر کنیم و با امام زمان درد و دل کنیم هم کافی است. اینها خودش کم کم باعث میشه که حال دعا و مناجات هم بوجود بیاد.


طایفه سوم، کسانی هستند که در دل شب، از خوف خدا گریه می کنند.

شعر معروفی هست که میگه : گر خدا خواهد که غفاری کند       میل بنده جانب زاری کند.


1. کافی، ج 2، ص 482.

ان شاالله که ما هم بتونیم مصداق این سه دسته باشیم.



دیگر لبم برای دعا وا نمی شود

روحم شکسته بال و پرش، پا نمی شود

من را جواب کرده گمانم طبیب شهر

این شعر پر شده همه اش با (نمی شود)

آنقدر گریه می کنم و ناله می زنم ...

یا می شود گشوده دری یا نمی شود

از تحبس الدعا شدنم رنج می برم

این بار هم ببخش خدایا ... نمی شود؟

راه نجات من به خدا جز حسین نیست

گفتم کسی برای من آقا نمی شود

حسین ایزدی