بسم الله الرحمن الرحیم
بعضی ها هستند که از خدا می خواهند خدایا ما را در آتش جهنم نسوزان، اما موقع عمل حاضر به گذشتن از لذات مادی و دنیوی نیستند، یا اینکه بعضی ها موقع خاطره تعریف کردن با لذت تمام از بعضی کارهای خود یاد می کنند و بعد هم خیلی معمولی می گویند خدا ما را ببخشد، یا اینکه عده ای موقع امر به معروف شدن سریع جواب می دهند که هر کسی رو توی قبر خودش می گذارند پس شما نگران اعمال ما نباشید، ما پاسخگوی خدا هستیم. امروز حدیثی دیدم که خیلی قابل تأمل و تأثیرگذار بود.
حضرت رضا علیه السلام می فرمایند:
1. کسی که به زبان استغفار کند و در دل پشیمان نباشد ، خود را مسخره کرده،
2. کسی که از خدا توفیق بخواهد و کوشش نکند، خود را مسخره کرده،
3.کسی که بهشت خواهد و بر سختی ها صبر ننماید، خود را مسخره کرده،
4.کسی که از آتش به خدا پناه برد و از لذت دنیا دست نکشد، خود را مسخره کرده،
5.کسی که مرگ را یاد کند و آماده آن نشود، خود را مسخره کرده،
6.کسی که خدا را یاد کند و مشتاق دیدار او نباشد، خود را مسخره کرده،
7.کسی که در گناه اصرار ورزد و بدون توبه از خدا طلب عفو بخشش کند، خود را مسخره کرده است1.
حدیث خیلی تکان دهنده و قابل تأمل بود. شاید افرادی رو بشناسیم که دائما از خدا توفیق بخواهند اما هیچ تلاشی در ین راستا نمی کنند که به فرموده ی امام رضا علیه السلام خود را مسخره کرده اند.
امام زمان علیه السلام می فرمایند: آنچه که موجب جدایی ما و دوستانمان گردیده و آنان را از دیدار ما محروم نموده است ، گناهان و خطاهای آنان نسبت به احکام الهی است2.
کاری نکنیم که هم به فرموده ی امام رضا علیه السلام خود را مسخره کرده باشیم و هم به موجب آن رفتار از دیدار امام زمان علیه السلام محروم شویم.
منابع:
1.تحریر المواعظ العددیه، ص:470: سبعة اشیا من الاستهزاء: من استغفرالله بلسانه و لم یندم قلبه فقد استهزأ بنفسه ، و من سأل الله التوفیق و لم یجتهد فقد استهزأ بنفسه، و من سأل الله الجنة و لم یصبر علی الشدائد فقد استهزأ بنفسه، و من تعوذ بالله من النار و لم یترک شهوات الدنیا فقد استهزأ بنفسه، و من ذکر الموت و لم یستعد له فقد استهزأ بنفسه و من ذکر الله و لم یشق الی لقائه فقد استهزأ بنفسه و من اصر علی المعاصی و طلب العفو من ربه و لم یتب فقد استهزأ بنفسه
2.احتجاج طبرسی ، ج 2، ص 600
