گاهی بچه ها وقتی کار اشتباهی می کنن، از ترس اینکه مامان و بابا دعواشون نکنن به خود مامان و باباهاشون پناه می برن.
اگه یکمی بزرگ و عاقل تر باشن، حتی قبل از اینکه کار اشتباه رو انجام بدن می رن و از پدر و مادرشون کمک می گیرن.
مطمئنا کار گروه دوم دوست داشتنی تر هست.
بهترین انتخاب کدومه؟
اول گناه کنیم و بعد توبه؟
یا اگه تو موقعیت گناه قرار گرفتیم، سریع به خود خدا پناه ببریم1 و ازش کمک بگیریم؟
انتخاب دوم سخت تره، اما به فرموده خود خدا إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا2
خود خدای بصیر و سمیع فرمودن: ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ3 ؛ کافیه فقط طلب کنی.
منابع:
1. سوره مبارکه مریم، آیه 18: قَالَتْ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمَنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیًّا: [مریم] گفت اگر پرهیزگارى من از تو به خداى رحمان پناه مى برم ( در موقعیت گناه به خدا پناه ببریم)
2. سوره انشراح، آیه 6 : همانا همراه هر سختی آسانی هست.
3. سوره غافر، آیه 60: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم.