بسم الله الرحمن الرحیم
حس و حال عجیبی تو شهر حکم فرماست. بچه ها بخاطر خرید عید ذوق زده هستند و بعضی بزرگترها هم همین حال و هوا رو دارن. بعضی ها به خاطر تعطیلات خوشحال هستن، بعضی بخاطر مسافرت رفتن، بعضی بخاطر دورهمی های خونوادگی و ...
داشتم فکر می کردم ما چرا اینقدر از اومدن عید خوشحالیم؟ یادمه سال های پیش که نوجوون بودم، هر جا می رفتم این تبریک های عید رو مسخره می کردم و می گفتم چرخش زمین به دور خورشید رو بهتون تبریک میگم...
آیا واقعا فقط بخاطر اومدن فصل بهار باید خوشحال باشیم؟
آیا به معنی نو روز دقت کردیم؟ آیا نوروز فقط یعنی خرید لباس های نو؟ یا می تونیم اون رو به بقیه حالات هم گسترش بدیم؟ هر روزی که بتونیم در اون روز کار جدیدی انجام بدیم و در راستای تعالی روحمون قدم برداریم می تونیم اون رو برای خودمون نوروز بدونیم. می تونیم از همین امسال برای خودمون برنامه ریزی کنیم. برای امسالمون برنامه های متعدد داشته باشیم که همه تلاشمون رو بکار ببندیم تا به اونها برسیم. می تونیم حتی برای تعاملات خونوادگی برنامه ریزی کنیم تا توی این دید و بازدیدها بحث ها و صحبت ها رو مدیریت کنیم تا به جای حرف های بیهوده، بهترین بهره برداری ها رو بکنیم مثلا تو هر جایی که می شینیم یه حدیث رو متناسب با اون جمع انتخاب کنیم و بخونیم و در موردش صحبت کنیم.
ان شاالله که امسال سالی خوب و پر از معنویت برای همه دوستان مجازی باشه.
