بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از مسائلی که همیشه ذهن من رو درگیر خودش می کنه این هست که روز قیامت، چقدر سخت است و چطور بر ما خواهد گذشت؟ و باید چه کنم که در این روز از جمله افرادی باشم که در روایات به آنها اشاره می شود که در آسایش و بدون رنج هستند.
در این افکار بودم که به روایتی برخوردم که رسول گرامی اسلام می فرمایند:
چون روز قیامت فرا رسد ، خداوند برای عده ای از اهل امت من پر و بال می رویاند ، پس آن ها از قبور خویش خارج شده و به سوی بهشت پرواز می کنند.
فرشتگان خطاب به آن ها می گویند: آیا ترازوی سنجش اعمال را مشاهده نموده اید؟ و آن ها در جواب می گویند: ما صراطی ندیده ایم. پس فرشتگان می پرسند : آیا جهنم را دیده اید/ و آن ها پاسخ می دهند : ما هیچ چیز مشاهده نکرده ایم.
فرشتگان با تعجب از انها می پرسند : شما از امت کدام پیامبر هستید؟ و آن ها پاسخ می دهند از امت محمد صلی الله علیه و آله
فرشتگان می گویند شما را به خدا سوگند به ما بگویید در دنیا چه کارهایی انجام می دادید که این چنین پاداشی به شما داداه شده؟
آنان پاسخ می دهند : دو خصلت داشتیم ، ما چنان بودیم که در خلوت شرم و حیا داشتیم که معصیت خدا را انجام دهیم و همواره به قسمت خود (روزی خود) اگرچه اندک بود، راضی بودیم. پس فرشتگان می گویند همانا این درجه حق شما و برازنده شما می باشد1.
همانطور که در حدیث می بینیم دو خصلت حیا از خدا و راضی بودن به روزی ، از خصلت های مهمی است که میتواند باعث راحتیِ دشوارترین لحظات برای انسان شود؛ چرا که حیا از خدا سبب گناه نکردن و راضی بودن به قسمت مانع از حرص زیاد بر مال دنیا می شود که انجام ندادن هر کدام از این دو خصلت سبب گناهان بسیاری خواهد شد.
مومن همیشه باید در حال خوف و رجا باشد. نه اینقدر به خودش مطمئن باشد که مطمئنا بهشتی است و نه اینقدر ناامید باشد که فکر کند خدا هیچگاه او را نخواهد بخشید. چرا که هر دوی این دو حالت باعث به عصیان کشیده شدن او می شود. امام صادق علیه السلام می فرمایند:
به خداوند امیدوار باش، امیدی که تو را بر انجام معصیتش جرات
نبخشد و از خداوند بیم داشته باش بیمی که تو را از رحمتش
ناامید نگرداند2.
منابع:
1/بحارالانوار ، ج 103 ، ص 26
2/جامع الاخبار(شعیری) ص 98 : اَرج الله رَجاءَ لایجرّئک عَلی مَعصیتِه و خَف اللهَ خوفاً لا
یؤیسُک مِن رَحمته
