بسم الله الرحمن الرحیم
در زمان شیخ مفید (رحمة الله علیه) شبی مردی روستایی با پریشانی خدمت شیخ رسید و پرسید: اگر زنی باردار مرده باشد ، آیا باید او را با فرزند درون شکمش دفن کنیم یا اینکه بچه را بیرون بیاوریم و بعد دفنش کنیم؟ شیخ بعد از کمی تامّل پاسخ دادند که بدون بیرون آوردن بچه دفنش کنید. مرد با سرعت خارج شد و به سمت خانه حرکت کرد هنوز از منزل شیخ دور نشده بود که مرد اسب سواری خود را به او رساند و فرمود که شیخ مفید گفتند بچه را خارج کنید و بعد زن را دفن کنید.
مدتی بعد مرد روستایی خدمت شیخ مفید آمد و از او بابت مرد اسب سوار و فتوا تشکر کرد و گفت خدا رو شکر بچه سالم و زنده به دنیا آمد. در حالیکه شیخ مفید کسی را نفرستاده بود و متوجه قضیه شد که امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) با دادن پاسخ صحیح به آن مرد ، از صدور فتوای اشتباه جلوگیری کردند. به همین دلیل اعلام کردند که من که فتوای اشتباه صادر می کنم هنوز صلاحیت صدور فتوا ندارم و از این پس فتوا صادر نمی کنم و در خانه را به روی خود بسته و چند روزی را از خانه خارج نشدند.
در این هنگام نامه ای از طرف امام زمان (ارواحنا فداه) به دست ایشان رسید که : بر شماست فتوا دادن و بر ماست که شما را نگه داریم و نگذاریم در خطا واقع شوید1
اینکه در مورد حضرت مهدی (علیه السلام) تعبیر به خورشید پشت ابر شده است ، به این معنی است که ما دقیقا ایشان را نمی بینیم و از همه ی برکات وجودی ایشان بهره مند نمی شویم اما ایشان از حال ما غافل نیستند2 و جاهایی که نیاز به کمک حضرتشان داریم ، دست ما را رها نمی کنند. وقتی بنده ای از روی اخلاص خادم ایشان باشد و برای جلب رضایت خدا و امام زمان سعی در براورده کردن حوائج مردم داشته باشد مطمئنا ایشان هم او را تنها نگذاشته و به هنگام سختی ها ، یاریشان می کنند.
وقتی امام ما در زمان غیبت اینطور مواظب ماست ، در زمان ظهور و حکومت اسلامی چه خواهد کرد؟
امام باقر علیه السلام می فرمایند: در زمان آن حضرت به خلق حکمت داده می شود. به طوری که زن در خانه ی خود ، به کتاب خداوند و سنت رسول خدا حکم می نماید3.
زندگی بعد از ظهور ، همان مدینه ی فاضله ای است که هر انسانی در آرزوی آن به سر می برد ، ان شاالله که هر چه زودتر خورشید تابان امامت از پشت ابرهای سیاه غیبت بیرون آمده و جهان را با انوار رحمانی اش منور کند.
منابع:
1. الطاف حضرت بقیة الله الاعظم،محمد علی مبشّر ،ص 104
2.الاحتجاج علی اهل اللجاج، ج 2، ص: 496-498 (أنا غیر مهملین لمراعاتکم و لاناسین لذکرکم و لولا ذلک لنزل بکم اللأواء واصطلمکم الاعداء)
3. نجم الثاقب ص 111
