آماده هستی؟

بسم الله الرحمن الرحیم

هفته ی گذشته یکی از اقوام ما بعد از سپری کردن یک دوره ی سخت بیماری ، از دنیا رفتند. ایشون یکی از خادمان امام حسین علیه السلام و بسیار دوست داشتنی بودند. طبیعتا تحمل دوری ایشان برای اطرافیان خیلی سخت و طاقت فرسا هست.

رسول گرامی اسلام می فرمایند: صبر سه نوع است: صبر در هنگام مصیبت، صبر بر طاعت و صبر بر ترک گناه¹.

وقتی که شخصی رو از دست می دهیم که علاقه ی زیادی به او داریم از بهترین راه حل ها توجه به این نکته است که هر چقدر هم که این مصیبت برای ما سخت باشد از مصایبی که بر اهلبیت امام حسین علیه السلام گذشت که سخت تر نیست. باید به این فکر کنیم که شخصی که از پیش ما رفته الان بیشتر از اینکه به آه و ناله ی ما نیاز داشته باشد ، نیازمند دعاها و حسناتی است که ما برایش می فرستیم.

وقتی کسی فوت می کند به این فکر می کنم، که نباید به این دنیا دلخوش کنیم و فقط باید به فکر توشه برای آخرت باشیم. چون تنها چیزی که باقی می ماند اعمال ما هستند، که از ما جدا نخواهند شد و چه بهتر که این اعمال نیک و سودمند باشند برای ما نه زیان بار و مایه ی خسران.

امام کاظم علیه السلام می فرمایند:
بر طاعت خدا صبر کن و در ترک معاصى او شکیبا باش ؛ زیرا دنیا لحظه اى بیش نیست . آنچه گذشته جاى شادى و غم ندارد و از آنچه نیامده نیز خبرى ندارى . پس لحظه اى را که در آن به سر مى برى ، صبور باش چنان که گویى خوشبخت و خوشحالى² .

منابع:

1.کافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص91، ح15:اَلصَّبرُ ثَلاثَةٌ: صَبرٌ عِندَ المُصیبَةِ، وَ صَبرٌ عَلَى الطّاعَةِ و َصَبرٌ عَنِ المَعصیَةِ

2.تحف العقول ص 396:اصْبِرْ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ وَ اصْبِرْ عَنْ مَعَاصِی اللَّهِ فَإِنَّمَا الدُّنْیَا سَاعَةٌ فَمَا مَضَى مِنْهَا فَلَیْسَ تَجِدُ لَهُ سُرُوراً وَ لَا حُزْناً وَ مَا لَمْ یَأْتِ مِنْهَا فَلَیْسَ تَعْرِفُهُ فَاصْبِرْ عَلَى تِلْکَ السَّاعَةِ الَّتِی أَنْتَ فِیهَا فَکَأَنَّکَ قَدِ اغْتَبَطْت‏

آیا به امام زمان نزدیک هستیم؟

بسم الله الرحمن الرحیم
آیا ما به امام زمان نزدیک هستیم؟ این سوالی هست، که مدتیه ذهنم رو درگیر خودش کرده.
شاید امتحان ما در مسیر رسیدن به حضرت بقیة الله این است که ما رو به آنچه که داریم امتحان می کنند. شاید میخواهند ببینند ما چقدر عطش داریم.
وضعیت طوری شده که انگار به این دوری و بی حضور ایشان زندگی کردن عادت کردیم. شاید وظایف خودمون رو انجام میدیم خوشحال هم هستیم که در راه اسلام و انقلاب هم هستیم اما تلاش بیشتری هم نمی کنیم که جزء یاران خاص حضرت باشیم. البته این امور هم بد نیست اما نقطه ی اعلای رسیدن به یار هم نیست. عاشقانه ی خاصی انجام نمی دهیم فقط یک سری مسائل معمول رو انجام می دهیم و مشکلی هم با غم دوری نداریم انگار دنیا باید همینطور باشد؛ انگار نباید تغییری در این مسیر رخ دهد. انگار ما وظیفه ی خاصی در قبال ظهور حضرت نداریم؛ انگار همین که انقلابی و مثلا مومن هستیم کافی است. اما واقعا آیا کافیه؟
به نظر من کسی به خیمه ی مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) راه پیدا می کند که در دل احساس عطش نسبت به امام و حقیر دانستن دنیای بدون امام داشته باشد و همواره در حال عجز و ناله و طلب وصول به حضرتش داشته باشد. عاشق امام به چیزی از این دنیا دل نبسته و گرفتار چیزی غیر از محبت معشوق حقیقی اش نیست. این ما هستیم که دنیا و زندگی دست و پای ما را سخت بسته است و به زندگی بدون امام رضایت داده ایم.
ما به امام زمان (عجل الله تعالی) فکر نمی کنیم؛ که اگر به ایشان حتی فقط فکر کنیم ، شاید از باب (أذکرونی أذکرکم¹) زمینه توجه خاص ایشان فراهم آید.

منبع:
1.المیزان، ج1، ص 341: «اذکرونی بالدعاء أذکرکم بالاجابه»مرا با دعا یاد کنید، تا من نیز با اجابت آن، شما را یاد کنم.

یک نگاه و هزار گرفتاری

بسم الله الرحمن الرحیم

همسر حاج ابراهیم همت می گفت: یه روز نگاه کردم به چشمای حاجی گفتم حاج همت خیلی چشماتون زیباست خدا هم که زیباپسند، نمیگذاره چیزای زیبا تو این دنیا بمونه و اونو برای خودش برمی داره؛ حاجی اگر روزی شهید شدی مطمئنم خدا این چشما رو با خودش می بره.

همسر شهید همت می گفتند: این چشما یکی به خاطر این زیبا بود که به گناه باز نشده بود، یکی به خاطر اینکه هر سحر پا می شدم می دیدم این چشما در خونه خدا چه اشکی می ریزن

گفتم مطمئنم این چشما رو خدا خاطرخواه شده.

آخر در عملیات خیبر خدا این چشما رو با قابش برد. از بالای لبهاش رفت... رفت پیش خدا.

هستند علمایی که از همین نگاه نکردن به درجاتی از عرفان رسیدند.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

از نگاه [ناپاک] بپرهیزید که چنین نگاهى تخم شهوت را در دل مى‌کارد و ‏همین براى فتنه‌ى صاحب آن دل بس است¹.

در روایت دیگری آمده است: نگاه به نامحرم، تیری از تیرهای شیطان است².

وقتی تیر زهر آگین به بدن کسی اصابت می کند، این زهر تنها به همان عضو آسیب نمی زند بلکه زهر در تمام بدن منتشر می شود و همه ی بدن را درگیر می کند. خاصیت گناه این است، همه ی جان آدمی را تهی از نور می کند. زهری که از نگاه آلوده وارد روح می شود قلب را خسته و بیمار می کند. قلبی که زهر گناه به آن رسیده در نماز حضور و توجه ندارد. اثر زهر گناه بر قلب از بین رفتن احساس تضرع و حضور است.

اثر زهر گناه بر چشم، محروم شدن از اشک است. خیلی اوقات با خود فکر می کنیم چرا حال مناجات نداریم، چرا هنگام دعا و روضه اشک چشم نداریم؛ غافل از اینکه تیرهای بسیاری که بر قلب خورده است کار خود را کرده است.

ان شاالله که از این پس بیشتر مواظب نگاه هامون باشیم.

منابع:

1.تحف ‏العقول ص305 : إِیَّاکُمْ وَ النَّظِرَةَ فَإِنَّهَا تَزْرَعُ فِی الْقَلْبِ الشَّهْوَةَ وَ کَفَى بِهَا لِصَاحِبِهَا فِتْنَة
2.بحار، ج 101، ص 40: النظرة سهم من مسمومٌ من سهام شیطان من ترکها مخافتی أعقبته علیها إیماناً یجدُ حلاوته فی قلبه

دوست بد

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی در روانشناسی رفتاری بعضی نوجوان ها ،یکی از علت های ارتکاب آن ها به کارهای هنجارشکنانه، تأثیر دوستان است. تمسخر دوستان یا اینکه عادی بودن انجام آن کار از ناحیه ی دوستان و در نتیجه تشویق شدن فرد برای انجم آن کار.

تأثیر دوستان بر رفتارهای ما، امری غیر قابل انکار است. شاید به همین دلیل است که احادیث ما تأکید فراوانی بر انتخاب دوست مناسب دارند. 

از امیرالمومنین علیه السلام سوال شد:

کدام دوست بد است؟

فرمودند: کسی که معصیت خدا را برای تو زیبا جلوه دهد¹.

در دنیایی که شیطان، تمام تلاشش را برای از بین بردن ایمان ما می کند تا سد راهی شویم برای بازگشت بهترین خلق خدا،چه خوب است که ما بتوانیم بر دوستانمان تأثیر مثبت بگذاریم و اجازه برعکس شدن این قضیه را به آنها ندهیم و هرجا که احساس کردیم، ما نمی توانیم تأثیر مثبت بگذاریم و ممکن است که آن ها تأثیر منفی بر ما بگذارند؛ سریع تر ارتباط را خاتمه دهیم.

ان شاالله که از دوستان بد، دوری کنیم و خود ما دوستان خوبی برای دیگران باشیم.

منبع:

1.بحارالانوار، ج 74، ص 190

خسیس

بسم الله الرحمن الرحیم

از بخیلی پرسیدند، برای این آیه، خاطره ای داری؟ إنَّ معَ العُسرِ یُسرا : با هر سختی گشایشی است؛

گفت: این که میهمانی ناگهان سر سفره برسد، اما روزه باشد.

بخل، یکی از بدترین صفات، برای یک شیعه است. تمام بزرگان دینی ما به بخشندگی و بزرگواری معروف بودند و مایی که ادعای پیروی از آنها را داریم اصلا شایسته نیست که بخل بورزیم.

امام هادی علیه السلام می فرمایند:

بخل، پست ترین اخلاق هاست¹.

گاهی برخی می توانند با مقدار ناچیزی از دارایی خود، مشکل دوست یا آشنای خود را حل کنند، اما طوری دلبسته ی اموال خود شده اند که نمی توانند از آن ها دل بکنند.

فردی که بداند همه دارایی ها از آنِ معبود بی همتاست و خود را فقیر الی الله ببیند، دیگر بخل نمی ورزد. اساسا تمام مشکلات ما ریشه در ضعف اعتقادی ما و باور نداشتن قیامت است. اگر واقعا قیامت و دنیای باقی و جاویدان را قبول داشته باشیم، دیگر هیچ گناهی نمی کنیم، امان از غفلت...

منبع:

1. بحارالانوار، ج 69، ص199: البخلُ أذَمُّ ألاخلَاق

مردم را از دین، زده نکنیم

بسم الله الرحمن الرحیم

مقیم لندن بود، تعریف می کرد که یک روز سوار تاکسی شدم و کرایه را پرداخت کردم. راننده 20 پنس اضافه به من برگرداند. مدتی با خودم کلنجار رفتم که پول اضافه را به راننده پس بدهم یا نه! وسوسه شدم که پول را بردارم اما بالاخره بر نفسم پیروز شدم و 20پنس اضافه را به راننده پس دادم.

موقع پیاده شدن، راننده از من تشکر کرد پرسیدم بابت چی؟ گفت: می خواستم فردا به مرکز اسلامی بیایم و مسلمان شوم اما هنوز مردد بودم شما که سوار شدید تصمیم گرفتم، شما را امتحان کنم و اگر بیست پنس را پس ندادید، مسلمان نشوم. اما حالا ... فردا می روم و مسلمان می شوم.

ماشین که رفت؛ تمام وجودم دگرگون شد. من مشغول خودم بودم در حالی که داشتم تمام اسلام را به 20 پنس می فروختم.

حکایت برخی از ما هم همین است. گاهی انقدر مشغول دنیا می شویم که حواسمان نیست شاید رفتار ما باعث دلزده شدن دیگران از دین شود. ما مذهبی ها خیلی بیشتر از دیگران باید مواظب باشیم، نکند برخوردی کنیم که دیگران آن رفتار را به نام اسلام بزنند.

مثلا گروهک تروریستی داعش کسانی هستند، که اصلا بویی از اسلام نبرده اند، اما در جهان خود را به عنوان مسلمان معرفی می کنند و باعث وحشت همه ی دنیا از اسلام و مسلمین شده اند.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: ای جمعیت شیعه برای ما زینت باشید و مایه ی ننگ ما نباشید¹.

گاهی برخی مومنین رفتارهایی از خود نشان می دهند که باعث می شوند، مردم به مومنین بدبین شوند، مثلا به ظاهرشان بسیار بی تفاوت هستند و با لباس های کثیف بیرون می آیند، در حالیکه در سیره نبوی می خوانیم که پیغمبر اکرم صلوات الله علیه همیشه از عطر استفاده می کردند و اسلام هم تأکید ویژه ای بر تمیزی دارد.

ان شاالله که ما جزو کسانی نباشیم که مایه ی ننگ اسلام باشیم.

منبع:

1.بحارالانوار، ج 65، ص 151: مَعاشِرَ الشیعةِ کونُوا لَنا زَیناََ و لا تَکُونُوا عَلَینَا شَیئا قُولُوا لِلنّاس حُسناََ و احفَظُوا

خانه دوست کجاست؟

بسم الله الرحمن الرحیم

روزی حضرت سلیمان _{علی نبینا و آله و علیه السلام} گنجشکی را دید که به همسر خود می گوید: چرا با من معاشرت نمی کنی؟ اگر تو بخواهی من جایگاه سلیمان را با منقار خود بلند می کنم و آن را به دریا می افکنم، حضرت سلیمان از کلام او به خنده افتاد، سپس آن دو را فراخواند و به گنجشک نر فرمود: آیا قدرت انجام کاری را که ادعا کردی داری؟

او گفت خیر، ای پیامر خدا ، لیکن مرد خود را برای همسرش بزرگ می شمارد و نزد او لاف می زند و عاشق را از بابت سخنانش سرزنش نمی کنند.

سلیمان به گنجشک ماده گفت: چرا با او معاشرت نمی کنی، با آنکه او عاشق توست؟

او گفت: ای رسول خدا، او ادعای عشق می کند اما براستی دوستدار من نیست و همراه من دیگری را نیز دوست دارد.

این کلام گنجشک، سلیمان را متأثر کرد و او بشدت گریست و تا چهل روز از مردم مفارقت نمود و در خلوت به مناجات با پروردگار خود پرداخت تا قلب خود را از محبت غیر خدا خالص کند¹.

خداوند در قرآن می فرمایند:

ما جَعَلَ اللهُ لِرَجُلِِ مِن قَلبَینِ فی جَوفِ²...

خداوند برای هیچکس دو دل در درونش نیافریده...

انسان یک دل بیشتر ندارد، اگر غیر خدا در آن بود، دیگر جایی برای خدا نیست. جایی که علاقه ی به انجام گناه باشد، دیگر جایی برای خدا نیست. خدا و گناه در یک دل جمع نمی شوند.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: دل حرم خداست ، پس در حرم خدا، غیر خدا را ساکن مکن³ .

در سبک زندگی اسلامی، انسان عاشق خدا همه ی افعال و اذکارش را در جهت رضایت معشوق انجام می دهد. تجربه نشان داده انسان هایی که بیشتر سعی می کنند به خدا نزدیک باشند، بیشتر مورد علاقه ی مردم هستند، چون بیشتر در حال کسب رضایت خدا هستند و به تمام احکام الهی پایبند هستند.

ان شاالله که از خود خدا بخواهیم که محبتش رو در دل ما هر روز بیشتر کند و تمام تلاشمون رو در این راستا انجام دهیم.

منابع:

1.بحار الانوار ج14،ص 96

2.سوره احزاب ، آیه 4

3.بحار الانوار، ج 70، ص 25: القلب حرم الله فلا تسکن حرم الله غیر الله 

برادران شیطان

بسم الله الرحمن الرحیم
بارها پیش آمده وقتی به سالن های غذاخوری می رویم می بینیم که غذاهای دست نخورده رو دور می ریزند یا اینکه گاهی لباسی را که یک یا دو بار بیشتر پوشیده نشده را دور می اندازند به این بهانه که مدل یا رنگش را دوست ندارند! یا انواع کارهای مشابه ...

یکی از دوستان امام خمینی ره تعریف می کنند: روزی خواستم عینک امام را به ایشان بدهم، یک برگ دستمال کاغذی برداشتم و عینک را تمیز کردم و به امام دادم و بی توجه، قصد داشتم آن دستمال را مچاله کرده و دور بیاندازم که امام گفتند: آقای انصاری! اگر شما برای آن دستمال مورد استفاده ندارید ، به من بدهید، این دستمال هنوز جای مصرف دارد¹.
خداوند در قرآن کریم می فرماید:
إنَّ المُبَذِّرینَ کانُوا إخوانَ الشَّیاطینِ....
اسرافکاران، برادران شیاطینند²...
از مشخصات بزرگان دینی ما همین مواظبت بر اسراف بوده اما متاسفانه امر اسراف در کشور ما و بین مردم شیعه! امری بسیار عادی و رایج است. واقعا چرا؟ کشوری مسلمان با مردمی که ادعای مذهبی بودن دارند چرا باید اینقدر اسراف رواج داشته باشد؟
طبق آمار رسمی فائو سالانه در جهان 1.3 میلیارد تن غذا در جهان هدر می رود، که متاسفانه 35 میلیون تن آن در ایران دور ریخته می شود³.
البته اسراف ما ایرانی ها منحصر در غذا نیست و ابعاد متفاوتی دارد. مثلا مصرف سالانه آب در ایران 2 برابر میانگین جهانی است!
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
اسراف کننده سه نشانه دارد: آنچه در شأنش نیست خریدارى مى‏ کند، آنچه در شأنش نیست مى‏ پوشد و آنچه در شأنش نیست مى‏ خورد⁴.
ان شاالله که از این به بعد کمی در رفتارهای خود تجدید نظر کنیم نکند که ما هم جزء برادران شیاطین به حساب بیاییم.



منابع:
1. زندگی به سبک روح الله، ص 30
2. سوره إسراء، آیه 27
3.خبرگذاری تسنیم
4.خصال ص 121 ، ح 113

چگونه بعضی از لعن های زیارت عاشورا به ما بر میگردد؟

بسم الله الرحمن الرحیم

مدتی پیش مطلب تکان دهنده ای درباره خمس شنیدم که من را به تحقیق بیشتر در رابطه به اهمیت خمس وادار کرد. بخشی از این تحقیقات تقدیم حضور شما دوستان عزیز می شود.

خداوند در آیه 41 سوره انفال می فرماید:

وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَیْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ إِنْ کُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا یَوْمَ الْفُرْقَانِ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (٤١)

و بدانید آنچه از اشیا و اموال ( به وسیله جنگ با کفّار یا هر اکتساب و استفاده دیگر ) به غنیمت بردید پس مسلم است که یک پنجم آن از آن خدا و از آن فرستاده او و از آن خویشاوند رسول و یتیمان و مسکینان و در راه ماندگان است ( راه هر هدف دینی و دنیوی لازم برای اسلام و مسلمین که راهیانش نیاز به آن دارند ) ( خدا مالک حقیقی آن ، و رسول و خویشاوند به عنوان امام امت مالک اعتباری طولی آن ، و گروه های سه گانه از خاندان رسول مستحقین انفاق از آنند ) 

این آیه ، در قرآن معروف به آیه خمس است. خمس که یکی از فروعات دین است ، مثل نماز و روزه بر مسلمین واجب است و کسانی که خمس پرداخت نکنند اجازه تصرف در اموال خود را ندارند چون اموال آنها مخلوط به حرام است.

امام مهدی علیه السلام فرمودند:

لعنت خدا و فرشتگان و تمامی مردم بر کسی باد که درهمی از اموال ما را حلال بداند¹.( منظور حضرت از اموال ما، سهم امام است که باید کسی که خمس بر او واجب است بپردازد و اگر نپردازد، شامل این لعنت می شود.)

ممکن است این سوال به ذهن برسد که چطور مردم کسی که خمس نمی دهد را لعنت می کنند؟ برای نمونه می توان به این نکته اشاره کرد:
در فرازهای آخر زیارت عاشورا می خوانیم: اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذلک² : خداوندا لعنت کن اولین ظالمی را که در حق محمد و آل محمد ظلم کرد و هر کسی که در این کار از او تبعیت کرد.
از جمله حق های آل محمد، فدک بود که آن را غصب کردند و این جزء اموال و حق های حضرت زهرا سلام الله علیها بود و در ادامه می فرماید و آخرتابع له : یعنی تا روز قیامت هر کسی حق و اموال محمد و آل محمد را غصب کند و ادا نکند ، شامل این لعن می شود؛ که خمس نیز از جمله حقوق و اموال امام زمان علیه السلام است. لذا برخی از عرفا توصیه می کنند آنهایی که در روز عاشورا ، زیارت عاشورا را با صد لعن و سلام می خوانند، صدقه کنار بگذارند، که این لعن شامل خود آن ها نشود.
بعضی فکر می کنند که چون قسط دارند یا حقوق کمی دارند، به اموال آن ها خمس تعلق نمی گیرد اما هرچند که به این افراد، خمس هم تعلق نگیرد اما باید حتما سال خمسی داشته باشند. مثلا سال خمسی کارمند اولین روزی است که حقوق می گیرد که علما تا یکسال به آنها برای خرج کردن حقوق فرصت داده اند.

منابع:

1.بحارالانوار ، ج 53،ص183 :لعنةُ الله و الملائکةِ و النّاسِ أجمعینَ علی مَن استَحَّلَ مِن اموالِنا دِرهَما

2. مفاتیح الجنان ، زیارت عاشورا

لقمه حلال و لقمه حرام

بسم الله الرحمن الرحیم

امام صادق علیه السلام می فرمایند: کسب حرام ، در نسل انسان آشکار می شود¹.

مشک را پر کرد، دید سیبی بر آب روان است، گرفت و اولین گاز را به سیب زد. با خود گفت: قطعا این سیب مالک داشته ؛ بی اجازه او چرا تصرف کردم؟

حرکت کرد، مسیر آب را گرفت به بالا، رفت تا رسید به جاییکه آب از باغی که درخت سیب داشت بیرون می آمد. به صاحب باغ گفت: سیبی که بر آب روان بود را خوردم.

_از من راضی می شوی؟

_ابدا راضی نیستم.

_قیمتش را می دهم

_راضی نمی شوم

_حاضرم کارگری تو را بکنم تا راضی شوی

صاحب باغ گفت: من به یک شرط از تو راضی می شوم و آن اینکه دختری دارم کور و کچل و لال و گنگ و مفلوج از پا. اگر حاضری با او ازدواج کنی من از تو راضی می شوم.

صیغه عقد جاری شد. جوان وارد اتاق شد. در گوشه ی اتاق دختری دید که از زیبایی مانند حورالعین بود ، سریع از اتاق خارج شد و به نزد پدر دختر رفت و گفت: دختری که به من گفتی این نیست. پدر گفت: این همان است ، چون دیدم جدیت داشتی که رضایت بگیری برای خوردن یک سیب و من مدت ها انتظار داشتم که این دختر را به شخصی مثل شما شوهر دهم.

اما گفتم کور است یعنی هنوز چشمش نامحرم را ندیده و گفتم کچل است یعنی مویش را نامحرم ندیده و گفتم لال است یعنی با مرد بیگانه سخن نگفته و گفتم مفلوج است از پا یعنی تنها از خانه بیرون نرفته.

از این وصلت مقدس شخصی به دنیا آمد که جزء بزرگترین مراجع تقلید شد. کسی که امام زمان علیه السلام به دیدنش می آمد. کسی که بین مردم معروف بود به حضرت آیت الله العظمی مقدس اردبیلی

امام صادق علیه السلام می فرمایند: هرکس بخواهد دعایش مستجاب شود ، باید کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد.
دعای هیچ بنده ای که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسی بر گردنش باشد،به درگاه خدا بالا نمیرود².

منابع:

1/ کافی، ج 9، ص 680، باب المکاسب الحرام: کسب الحرام یبین فی الذریة

2/بحارالانوار،ج93،ص 321

پنج چیز در مقابل پنچ چیز

بسم الله الرحمن الرحیم

داشتم مطالعه می کردم که به حدیثی برخورد کردم که برای من بسیار جالب بود. پنج نکته ی طلایی که پیامبر اکرم صلی الله برای سعادت ما و پیدا کردن بصیرت ما فرمودند.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:

پنج چیز در مقابل پنج چیز است. پرسیدند : یعنی چه یا رسول الله ؟

فرمودند:

1. ملتی که پیمان شکنند؛ خدا ، دشمن را بر آنها مسلط فرماید ،

2. مردمی که به غیر حکم خدا قانون تصویب کنند و حکمی دهند، فقر و تنگدستی میانشان زیاد شود،

3. در هر قومی که زنا زیاد شد، مرگ هم فراوان گردد،

4. هرجا کم فروشی آمد، گیاه نروید و به قحطی دچار شوند،

5. و هرگاه خمس و زکات ندهند؛ باران نبارد¹.

این موارد ، اموری اجتماعی هستند که عقوبات آن ها هم گریبان اجتماع را می گیرد. یکی از نکاتی که می توان از این حدیث برداشت کرد این است که اگر امر به معروف و نهی از منکر نکنیم ، تبعات بعدی آن گریبان خود ما را هم خواهد گرفت و به قول معروف تَر و خشک باهم می سوزند.

منابع:

1/ تحریرالمواعظ العددیه، ص 384:

محاسبه شبانه

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از خوبی های ماه رمضان و به خصوص شب های قدر، این هست که بیشتر به حساب و کتاب اعمالمون حساس می شویم. اگر اهل هیات رفتن باشیم که هر شب درگیر این هستیم که توبه کنیم (بخاطر مراسمی که هر شب شرکت می کنیم) اگر هم اهل هیات رفتنِ هر شب نباشیم باز هم شب های قدر سعی خودمون رو می کنیم که طوری اعمال بدمون رو به یاد بیاریم و اظهار پشیمانی کنیم؛ که خدا حتما ما رو ببخشه.

اما چرا این چرتکه انداختن ها برای نفس باید مخصوص ماه رمضان و شب قدر باشد؟

امام کاظم علیه السلام می فرمایند:

از ما نیست کسى که هر روز اعمال خود را محاسبه نکند تا اگر نیکى کرده از خدا بخواهد بیشتر نیکى کند و خدا را بر آن سپاس گوید و اگر بدى کرده از خدا آمرزش بخواهد و توبه نماید¹.

اینقدر این محاسبه ی روزانه مهم شمرده شده که احادیث زیادی از این دست داریم که می فرمایند از ما نیست کسی که هر روز محاسبه نفس نداشته باشد.

بهترین اثر این محاسبه نفس روزانه این است که باعث خود کنترلی می شود. دیگر مواظبیم کاری نکنیم که شب شرمنده شویم. باعث می شود دائما خود را در محضر حضرت دوست ببینیم.

امام علی علیه السلام می فرمایند:
هر کس به حساب نفس خود رسیدگی کند به عیبهایش آگاه شود².

ان شاالله که خدا به حق این شب های عزیز این توفیق رو شامل حال همه ما بکند که هر روز از نفس خود حساب بکشیم و بر اعمالمون مواظبت کنیم.

منابع:

1/الاختصاص ص 26 و ص 27:
لَیْسَ مِنّا مَنْ لَمْ یُحاسِبْ نَفْسَهُ فى کُلِّ یَوْمٍ فَاِنْ عَمِلَ خَیْرا اسْتَزادَ اللّه‏َ مِنْهُ وَ حَمِدَ اللّه‏َ عَلَیْهِ وَ اِنْ عَمِلَ شَیْئا شَرّا اسْتَغْفَرَ اللّه‏َ وَ تابَ اِلَیْهِ
2/عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص 435 :مَن حاسَبَ نفسَهُ وَقَفَ علی عُیُوبِهِ

آیا ما آزاد هستیم ؟

بسم الله الرحمن الرحیم

برخی دائما ادعا می کنند که آزادی در جامعه ما وجود ندارد!!!
اما آزادی به چه معناست؟

مولا علی (علیه السلام )  : آزاد، کسی است که بتواند شهوات ناروا را ترک کند¹ .  

آزادی در کلام مولا علی علیه السلام به معنی آزاد شدن از بند نفس است نه بی بند و باری اطاعت اوامر نفس!
مولا علی(علیه السلام )  : بنده شهوت، اسیری است که هرگز آزادی نخواهد داشت² .

چرا بنده ی شهوت هرگز آزادی نخواهد داشت؟ چون شهوت، سیری ناپذیر است. هر چقدر که جلوتر بروی و بیشتر تسلیم شوی ؛ او خواسته های بیشتر و جدیدتری خواهد داشت و این راه ، سرانجامی جز تباهی عمر در غفلت نخواهد داشت. 

ان شاالله که به برکت این ماه عزیز بتوانیم خود را از شر نفس امّاره و خواسته هایش رها کنیم.

منابع:

1/الحدیث، ج 1، ص 14

2/همان ، ص 17

راهکارهایی برای داشتن فرزندی سالم و صالح

بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی تصمیم به بچه دار شدن گرفته بودیم خیلی دنبال این بودیم که چه کنیم که فرزندهای خوب و مومنی داشته باشیم. چه آدابی را رعایت کنیم تا خدا به ما فرزندانی سالم و صالح عنایت کند.

یادم میاد خیلی مطالعه کردم ، از اساتیدم میپرسیدم و خیلی برام مهم بود؛ چون شنیده بودم حتی کارهای کوچک پدر و مادر در جوانی هم در آینده بر فرزندان آن ها اثر می گذارد و نگران بودم نکند اشتباهی کرده باشم نکند....

بعد از مدتی به این نتیجه رسیدم که بهتر است؛ پدر و مادر قبل از بچه دار شدن یک دوره ی تزکیه ای برای خود داشته باشند. دوره ای شامل روزه ؛ نماز ، ترک گناه ، انجام مستحبات و....

به نظرم تمامی این موارد در ماه مبارک رمضان قابل اجرا بود. هم سی روز روزه می گرفتیم ، هم سعی می کردیم گناه نکنیم، هم نماز شب، هم قران را ختم می کردیم ، هم شب قدر را درک می کردیم و به خدا امید داشتیم؛ که آمرزیده شویم و بالاخره امید داشتیم فرزندمان از تمامی نعمات ماه مبارک رمضان بهره مند شود. حداقل دلخوش بودیم که ما تمام تلاش خود را کردیم و کوتاهی نکردیم و بقیه را به خدا می سپاریم . به هر حال این ماه تماما برکت و رحمت است، ان شاالله که به بهترین نحو از ماه مبارک رمضان استفاده کنیم.

ان شاالله که به حق این ماه عزیز ، خداوند به همه ی جوون ها فرزندانی سالم و صالح عنایت کند.

پیامدهای کم فرزندی

بسم الله الرحمن الرحیم
از پیامدهای کم فرزندی ، تنهایی و افسردگی است. الان دیگه تقریبا همه ی ما موارد این تنهایی رو در بچه های این نسل می بینیم ، بچه هایی که اکثرا تنها مانده و به اجبار و برای فرار از تنهایی به مهدهای کودک فرستاده می شوند. بچه هایی که دائما از پدر و مادر های خود درخواست خواهر و برادر و همبازی می کنند.
بچه ها به خانه شادی و روح می بخشند. حاج آقا پناهیان می فرمودند : اجازه بدید همبازی بچه هاتون بچه های خودتون باشند نه دیگران.
اگر خونواده ها کمی دست از خودخواهی بردارند و چند بچه داشته باشند ؛ خواهند دید که تربیت بچه ی دوم و بعد از آن راحت تر از بچه ی اول است؛ چون خیلی چیزهایی رو که با زحمت به بچه ی اول یاد دادیم ، بچه ی دوم خودش به راحتی از بچه ی اول یاد می گیرد و کار مادر و پدر بسیار راحت تر خواهد شد.
اگر به وعده های خدا اعتماد کنیم ، هم خانواده ی شادتری خواهیم داشت و هم در آینده کشوری پویا خواهیم داشت. 
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: فرزند بخواهید و آن را طلب کنید؛ چرا که مایه روشنى چشم و شادىِ قلب است¹.
همانطور که در پست قبل گفته شد، پیامبر در قیامت به زیادی امت خود بر دیگر امت ها افتخار می کنند.



منبع:
1/ مکارم الأخلاق: ج ۱ ص ۴۸۰ ح ۱۶۶۵:اُطلُبُوا الوَلَدَ وَ التَمِسوهُ؛ فَإنَّهُ قُرَّةُ العَینِ، و رَیحانَةُ القَلبِ

منفعت چه کسانی در زیاد شدن جمعیت است؟

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از بحث های داغ این روزها ، بحث ازدیاد جمعیت است. سوالی که خیلی ها می پرسند این هست که اصلا چه کسانی هستند که ما رو به این امر ، تشویق می کنند و هدفشون از این کار چیه؟

4 گروه هستند که تشویق به فرزندآوری می کنند و هر کدام دلایل خاص خود را دارند:

1/ گروه اول جمعیت شناسان هستند که اعلام کردند ، جمعیت کشور تا چند سال آینده به سمت پیری می رود و کشور دچار مشکلات زیادی خواهد شد.

2/ گروه دیگر افرادی هستند که نگران به هم خوردن توازن جمعیت شیعه و سنی در کشور هستند و معتقدند با کم شدن جمعیت شیعیان کشور ، احتمال زیاد شدن سنی ها و وهابی های جنوب کشور زیاد شده و ممکن است ایران هم سرنوشتی همچون پاکستان و عربستان و... پیدا کرده و شیعیان ، جمعیتی حداقلی پیدا کند.

3/ سومین گروه ، رهبری و افراد منتسب به ایشان هستند؛ که مکررا در سخنرانی های خود به این موضوع اشاره کرده و حتی رهبری اشاره کردند که ما اشتباه کردیم که فراموش کردیم مساله ی جمعیت را^₁...

اما اگر این سه دسته هم سفارشی به بچه دار شدن و فرزندآوری نمی کردند آیا ما وظیفه ای نداشتیم؟

آیا فقط ما بخاطر این سه گروه نیاز به فرزندآوری داشتیم؟ آیا اسلام هیچ توصیه ای به این امر نکرده؟

4/ مهمترین دلیل ما برای فرزند آوری تاکید ویژه ی روایات و آیات نسبت به بچه دار شدن است.

پیامبر گرامی اسلام می فرمایند:ازدواج کنید و ایجاد نسل نمایید که در این صورت جمعیتتان زیاد می شود پس به راستی من در روز قیامت به کثرت جمعیتتان در مقابل سایر امت ها، مباهات می کنم ².

در روایت دیگری داریم که می فرمایند: بچه ی سقط شده جلوی بهشت می ایستد ، وقتی به او امر می شود که داخل شو می گوید : داخل بهشت نمی شوم؛ مگر اینکه پدر و مادرم قبل از من وارد شوند؛ پس خدا به فرشته ها امر می کند که پدر و مادرش را داخل بهشت کنند³.

منابع:

1: سخنرانی مقام معظم رهبری در جمع مردم بجنورد/1391

2:جامع الاخبار/ 118 :تناکحوا تناسلوا تکثّروا فإنّی أباهی بکم الأمم یوم القیامة و لو بالسّقط.

3:توحید صدوق ، ص395 : قالَ رَسُولُ اللَّهِ ص تَزَوَّجُوا الْأَبْکَارَ فَإِنَّهُنَّ أَطْیَبُ شَیْ‏ءٍ أَفْوَاهاً وَ أَدَرُّ شَیْ‏ءٍ أَخْلَافاً وَ أَفْتَحُ شَیْ‏ءٍ أَرْحَاماً أَ مَا عَلِمْتُمْ أَنِّی أُبَاهِی بِکُمُ الْأُمَمَ- یَوْمَ الْقِیَامَةِ حَتَّى بِالسِّقْطِ یَظَلُّ مُحْبَنْطِئاً عَلَى بَابِ الْجَنَّةِ فَیَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ ادْخُلِ الْجَنَّةَ فَیَقُولُ لَا حَتَّى یَدْخُلَ أَبَوَایَ قَبْلِی فَیَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِمَلَکٍ مِنَ الْمَلَائِکَةِ ایتِنِی بِأَبَوَیْهِ فَیَأْمُرُ بِهِمَا إِلَى الْجَنَّةِ فَیَقُولُ هَذَا بِفَضْلِ رَحْمَتِی لَک.

برخی آثار نیکی به والدین

بسم الله الرحمن الرحیم

در آیات نورانی قرآن کریم و روایات ما تاکید فراوانی شده به احترام به پدر و مادر؛ تا جاییکه گفته شده حتی اگر به شما به ناحق حرفی زدند ، شما حق ندارید حتی روی ترش کنید¹ ؛البته که اگر امر به کارهای غیر شرعی کنند ، نباید اطاعت شوند ؛ اما بی احترامی هم هرگز. طوری امر به معروف یا نهی از منکر کنیم که ناراحت نشوند از لحن و حرکات ما. در قرآن بعد از پرستش خدای متعال، امر به نیکی به پدر و مادر شده ؛ حتی (اگر جهاد واجب عینی نباشد) با اینکه این همه روایات درباره جهاد و اهمیت آن وارد شده اما اگر رضایت پدر و مادر برای جهاد فرزندشان نباشد این جهاد برای فرزند جایز نیست و این نشان دهنده ی مقام بالای پدر و مادر دارد.

پیامبر خدا(صلی الله علیه) فرمود:

هر فرزند نیکو کاری که با مهربانی به پدر و مادرش نگاه کند در مقابل هر نگاه، ثواب یک حج کامل مقبول باو داده می شود، سؤال کردند، حتی اگر روزی صد مرتبه به آنها نگاه کند؟

فرمود: آری خداوند بزرگتر و پاکتر است².

منابع:

1.کافی(ط-الاسلامیه) ج2 ، ص349 :مَنْ نَظَرَ إِلَى أَبَوَیْهِ نَظَرَ مَاقِتٍ وَ هُمَا ظَالِمَانِ لَهُ لَمْ یَقْبَلِ اللَّهُ لَهُ صَلَاةً.

2.بحار الانوار، ج 74، ص 73:ما ولد بار نظر الی ابویه برحمة الا کان له بکل نظرة حجة مبرورة.فقالوا: یا رسول الله و ان نظر فی کل یوم مائة نظرة؟قال: نعم، الله اکبر و اطیب.

روزی ما را چه کسی می دهد؟

بسم الله الرحمن الرحیم

امروز داشتم به بعضی وبلاگ ها سر میزدم چند نفر سر موضوع بچه دار شدن باهم بحث میکردن... یعنی بعضی ها یه استدلال هایی می کنن آدم می مونه اینا چجوری به ذهنشون می رسه آخه؟؟؟

جالب هم اینجاست که انگار فقط اومدن یه مطلبی رو بگن و برن اصلا دنبال استدلال و شنیدن حرف حق نیستند.

یکی نظرش این بود که نظام ! فقط به خاطر این اصرار داره جمعیت زیاد بشه که یار برای ظهور آماده کنه و این کارش اصلا عاقانه نیست و ما اصلا نباید گول حرفشون رو بخوریم!!!

یکی دیگه نظرش این بود که تا وقتی مثل بقیه ی کشورهای اروپایی برای بچه دار شدن به مردم امتیاز ندن و وسایل رفاه اون ها رو فراهم نکنن ما به هیچ عنوان نباید این ظلم بزرگ رو بپذیریم و بچه دار بشیم.

بقیه هم نظرات مشابهی داشتند که اکثرا حول محور مادیات می چرخید.

نمی دونم مشکل از کجاست؟

چرا ما اینقدر عوض شدیم؟

چی شد که اینقدر توکل ما به خدا کم شده؟

چرا وعده های خدا رو قبول نمی کنیم؟

مگه روزی ما رو کسی جز خدا میده؟

متن صریح آیه ی قرآن است که می فرماید:فرزندان خود را از بیم فقر نکشید، مائیم که شما و آنها را روزی می دهیم¹

نمی دونم چرا مردم باور نمی کنند که خدا روزی دهنده است. اولا که باید قبول کنیم در سبک زندگی اسلامی ، تجمل گرایی و رفاه زدگی جایی ندارد. وقتی خدا روزی رو تقبل کرده؛ نگفته برید ولخرجی کنید ، بلکه همیشه از اسراف کردن ، نهی کرده.

خداوند روزی را از جایی که فکرش را هم نمی کنید به شما عطا خواهد فرمود² پس به خدا اعتماد کنیم. انقدر مادی فکر نکنیم...

ان شاالله که توکلمون رو تقویت کنیم و از روزی نترسیم.

برای تفسیر ایات دو و سه سوره طلاق به اینجا رجوع کنید.

منابع:

1. سوره انعام ، آیه 151: قُلْ تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّکُمْ عَلَیْکُمْ أَلاَّ تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ إِیَّاهُمْ وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتی‏ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذلِکُمْ وَصَّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ

2. سوره ی طلاق ، آیه 2 و 3 : وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجاً وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ
إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْراً

نظم در خانواده

بسم الله الرحمن الرحیم

نظم در زندگی بسیار سفارش شده ، طوریکه امام علی علیه السلام درحالیکه در بستر بیماری بودند و لحظات آخر عمر شریف خود را سپری می کردند در وصیتی که به امام حسن علیه السلام فرمودند ایشان و فرزندان خود را بعد از تقوا،به نظم در کارها سفارش کردند: من ، به شما و همه فرزندان و خاندانم و کسانى را که نامه من بدانان مى‏رسد ، به پروا کردن از خدا و نظم در کارها سفارش میکنم¹ .

اهمیت نظم اینقدر زیاد است که بعد از تقوا امام  علیه السلام به آن امر فرموده اند. نظم در زندگی ، برنامه ریزی کارها ، عبادات و ...

از عواملی که باعث کاهش نظم می شوند به چند دلیل اشاره می کنیم.

1. امروز و فردا کردن : امیر مومنان علیه السلام می فرماید:در هر روز، کار همان روز را انجام بده ؛ زیرا، برای هر روز، کاری مخصوص بدان است². تقریبا برای اکثر ما اتفاق افتاده که وقتی کاری رو که قرار بوده امروز انجام دهیم را به تعویق انداخته ایم ؛ مدت زمان زیادی گذشته و نتوانسته ایم آن کار را انجام دهیم. 

2. سستی و تنبلی کردن : امام صادق علیه السلام آمده است:سستی و تنبلی ، دشمن عمل است³ . از بهترین روش های موثر برای مبارزه با تنبلی ، انگیزه سازی است.

3. شتاب بی جا : حضرت علی علیه السلام در نامه اش به مالک اشتر، او را از شتاب زدگی بر حذر می دارد و می فرماید:
بر حذر باش از شتاب زدگی در کارها، پیش از رسیدن وقت آنها⁴. همانطور که سستی در کارها باعث تباهی عمل می شود ، بی موقع و با عجله انجام دادن کارها هم باعث بی ثمر شدن آن ها خواهد شد. هر کاری باید در زمان مناسب و وقت خودش انجام شود.

4. اولویت بندی نکردن کارها: مولای متقیان ، امام علی علیه السلام می فرمایند:
آن کس که فکر و نیروی خود را به کارهای غیر مهم مشغول دارد، کارهای مهم را تباه می کند⁵. وقتی کارها را اولویت بندی نکرده و بدون نظم انجام می دهیم، ممکن است کاری زمانی خاص داشته و بعد از اتمام زمان مخصوصش دیگر به کارِ ما نیاید.

منابع:

1.نهج البلاغة، فیض الاسلام ،الکتاب 47:اُوصیکُما وجَمیعَ وُلدی وأهلی ومَن بَلَغَهُ کِتابی بِتَقوَى اللّه‏ِ ونَظمِ أمرِکُم

2. همان، نامه ۵۳،ص ۱۰۲۲:و امض لکل یوم عمله ؛ فان لکل یوم ما فیه

3. اصول کافی، ثقة الاسلام کلینی، ج ۵،ص ۸۵،تهران ولیعصر 1375:عدو العمل الکسل

4.نهج البلاغه،فیض الاسلام ، نامه ۵۳ : ایاک و العجلة بالامور قبل اوآنها

5.الحیاة ، ج ۱،ص ۳۴۵ : من اشتغل بغیر المهم ضیع الاهم

3 گروهی که از عذاب قبر در امان هستند

بسم الله الرحمن الرحیم

در زمان های قدیم رسم بود که وقتی دختر را به خانه ی همسر می فرستادند ، قبل از رفتن او پدر و مادر نصیحت هایی به او می کردند. از جمله نصیحت هایی که به دختر می گفتند این حدیث از رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم بود که می فرمایند:

خداوند سه زن را از عذاب قبر در امان دارد و با فاطمه ی زهرا سلام الله علیها محشور فرماید:

1. زنی که به هنگام تنگدستی شوهر صبر کند.

2. زنی که با بد اخلاقی شوهر بسازد.

3. زنی که مهرش را (به شوهر بی بضاعتش) ببخشد¹.

البته در زمان ما یکی از مشکلات اساسی همین خانواده ها هستند که گاهی در مراسم خواستگاری، اول از میزان دارایی مرد سوال می کنند و در آخر از اعتقادات او میپرسند. اگر این مشکل خانواده ها حل شود؛ هم ازدواج ها آسان می شود و هم با راهنمایی های خانواده و انجام این امور، علاقه ی زن و مرد به هم بیشتر می شود.

معمولا بعضی کارها واقعا سخت و طاقت فرسا هستند مثلا تحمل بر اخلاق بد همسر جزء کارهای بسیار سخت است؛ اما زنی که به یاد مرگ باشد و توجه ش به دنیای باقی، بیشتر از این جهان فانی باشد می داند که تحمل همسرش باعث رشد معنوی او و آرامش و آسایش ابدی او خواهد شد.

منبع:

1. تحریر المواعظ العددیه، علی مشکینی اردبیلی، ص 244،نشر الهادی، قم،1382: ثَلَاثٌ مِنَ النِّسَاءِ یَرْفَعُ اللَّهُ عَنْهُنَّ عَذَابَ الْقَبْرِ وَ یَکُونُ مَحْشَرُهُنَّ مَعَ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ ص امْرَأَةٌ صَبَرَتْ عَلَى غَیْرَةِ زَوْجِهَا وَ امْرَأَةٌ صَبَرَتْ عَلَى سُوءِ خُلُقِ زَوْجِهَا وَ امْرَأَةٌ وَهَبَتْ صَدَاقَهَا لِزَوْجِهَا.