پرواز کن و اوج بگیر

هواپیما برای اینکه از زمین جدا بشه و اوج بگیره باید سرعت بالایی داشته باشه.

اگه بخواد به زمین تکیه کنه و به راه رفتن عادی ادامه بده نمی تونه پرواز رو تجربه کنه

چرا که وَأَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ¹

اگه دنبال بالا رفتنه باید به آسمان اعتماد کنه و شوق پرواز داشته باشه

اگه می خوای اوج بگیری، باید به سمت آسمانی شدن بری، از زمین جدا بشی، علائق زمینی رو کنار بذاری

به آسمان بیاندیش و آسمانی شو که  إِنَّ رَحْمَتَ اللّهِ قَریبٌ مِنَ الْمُحْسِنینَ²

منابع:

1.      سوره نجم، آیه 39: و (نمی‌داند) اینکه برای آدمی جز آنچه به سعی و عمل خود انجام داده (ثواب و جزایی) نخواهد بود؟

2.      سوره اعراف، آیه 56: رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است!

احساسات خود را بیان کنیم

زندگی پر است از خنده ها و گریه ها، کسانی که نمی توانند احساسات خود را بیان کنند نمی توانند شریک خوبی برای خنده ها و گریه های ما باشند.

آمادگی برای ازدواج

اگر بدون آمادگی به مسابقه ورزشی و ... برویم شکست خواهیم خورد. ازدواج هم همین طور است و بدون آمادگی های لازم نمی توان سمت آن رفت.

ازدواج مایه آرامش است

آرامش دل

مدت ها بود گمشده ای داشت. هر چه بیشتر می گشت؛ ناامیدتر می شد.

با هر چیزی خودش را سرگرم می کرد؛ تا آرامش از دست رفته زندگی را پیدا کند.

 اما همه چیز فقط درمان مقطعی بود.

مدتی با سیگار، مدتی با دوستان و مهمانی های مختلف، مدتی با قرص های آرامبخش ... اما هیچکدام آرامش واقعی نبود.

هر چند ماه یک بار به دیدن پدر و مادر پیرش می رفت. هر بار مادر می گفت: أَلا بِذِکرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ¹. او می خندید و می رفت!

این بار اما فرق داشت. خوب که فکر کرد، مواقعی که روابطش با خدا بهتر بود، اخلاق و زندگی اش هم روال بهتری داشت.

 انگار فقط با خدا آرامش داشت.

منبع:

1.      سوره مبارکه رعد، آیه 28: الَّذینَ آمَنُوا وَ تَطمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکرِ اللَّهِ أَلا بِذِکرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ: آنها کسانى هستند که ایمان آورده و دلهایشان به یاد خدا آرامش مى‏گیرد، آگاه باشید که تنها با یاد خدا دلها آرامش پیدا مى‏کند.

خیر دنیا و آخرت

انگار عادت کرده بود؛ حتی برای کوچکترین کارها هم دروغ بگه. اما دیگه از این وضعیت خسته شده بود. می دید که کسی روی حرف هاش حساب نمی کنه. کسی خودش و حرف هاش رو جدی نمی گیره. حتی در محل کار هم کمتر کسی بهش اعتماد می کرد.

شنیده بود: برای اینکه خیر دنیا و آخرت را داشته باشه، باید دروغگویی رو ترک کنه¹.

از وقتی صداقت رو در پیش گرفته بود؛ احساس بهتری نسبت به خودش داشت. دیگه نگران نبود.

به طرز عجیبی اعتماد به نفسش بالا رفته بود.

حالا احساس می کرد، به آرامش رسیده².

منابع:

1.      بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 69  ، ص 262، ح 43:  أَنَّ رَجُلًا أَتَى سَیِّدَنَا رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه و آله فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَلِّمْنِی خُلُقاً یَجْمَعُ لِی خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فَقَالَ لَا تَکْذِب‏: مردى به رسول خدا صلى الله علیه و آله عرض کرد: به من اخلاقى بیاموزید که خیر دنیا و آخرت در آن جمع باشد، حضرت فرمودند: دروغ نگو.

2.      نهج الفصاحه ص 548 ، ح 1864:  رسول اکرم صلى الله علیه و آله:  الصدق طمأنینة و الکذب ریبة: راستگویى [مایه] آرامش و دروغگویى {مایه} تشویش است.

از گفتگو با همسرتان طفره نروید

 از گفتگو با همسرتان طفره نروید.

صحبت کردن و استدلال آوردن هم موجب رشد عقلانیت شما خواهد شد و  هم تصمیم های عاقلانه خواهید گرفت.

تغذیه فکری

🔸همینطور که نشسته بود؛ توجهش به بازی دختر کوچکش جلب شد. دخترک عروسکش را بغل کرده بود و تمام دیالوگ های رد و بدل شده بین پدر و مادر رو براش اجرا می کرد. 

🔹مواظب رفتارها و صحبت هامون پیش بچه ها باشیم. ممکنه فکر کنیم که اون ها متوجه نمی شن؛ اما اون ها در حال ثبت و ضبط حرکات و رفتارهای ما هستند . باید همون طور که به فکر سلامت جسمی بچه ها و تغذیه جسمشون هستیم؛ به فکر تغذیه روح و فکر اون ها هم باشیم.

🔸اگر به فکر آینده و تربیت درست بچه هامون هستیم اول باید روی خودمون  کار کنیم. 

منبع:

1.  نهج البلاغه(صبحی صالح) ص393 ، نامه 31 - تحف العقول ص70 :امام علی علیه السلام: إِنَّما قَلبُ الحَدَثِ کَالارضِ الخالیَةِ ما اُلقىَ فیها مِن شَىْ ءٍ قَبِلَتهُ؛

دل نوجوان مانند زمین آماده است که هر بذرى در آن افشانده شود، مى پذیرد.

آرام بخش!

اگر حجم سنگین کارها موجب اضطراب و مشغولیت ذهنی همسرتان است، حرفی بگویید که فضای فکری او را تغییر دهد و از اضطراب او بکاهد.

ازدواج مایه آرامش

حس آرامش؛ وعده حتمی خداوند پس از ازدواج. دلیل برخی نا آرامی ها اشتباه در روشها و انتخابهاست.

زبان تربیت شده

بسم الله الرحمن الرحیم

مادرم همیشه میگن، وقتی میخوای حرفی بزنی چند بار اون حرف رو مزه مزه کن، بعد اگه واقعا حرف درستی بود، اون موقع میتونی بگی حرفت رو. بعضی ها هستن که بدون فکر کردن هر حرفی رو هر جایی میزنن. چه بسا یه حرف نپخته و بدون فکر، باعث جدایی دو خانواده از هم بشه. یا حرف بی جایی باعث شکسته شدن دل کسی بشه. یا....

امام علی علیه السلام می فرمایند: زبان تربیت نشده، درنده ای است که اگر رهایش کنی، می گزد¹. 

از قدیم گفتن هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد. شاید اگه همه مون تقوا داشته باشیم و با زبان تربیت شده صحبت کنیم، هیچوقت اختلافی بین دو خانواده، دو دوست، دو همسایه و.... اتفاق نیفته. زبان ترییت نشده در شأن یک مومن واقعی نیست.

امام علی علیه السلام می فرماید:هرگاه خدا بنده ای را دوست بدارد، او را به آرامش و بردباری زینت می بخشد².

گاهی هم بالا بردن تحمل، یکی از راهکارهای کنترل زبان است. شخصی که به راحتی عصبانی می شود، کنترل زبان را هم از دست داده و هر حرفی به زبانش جاری می شود. طوریکه به راحتی می توان فهمید در ذهن او چه می گذرد! خیلی اتفاق می افته در خیابان دو نفری که حوصله ندارن و با همه درگیر میشن و به راحتی هر حرفی که از دهنشون بیرون میاد بی توجه به محیط و اطرافیانشون، به زبان میارن.

امام باقر علیه السلام می فرماید: براستى که این زبان کلید همه خوبیها و بدیهاست، پس سزاوار است که مؤمن بر زبان خود مهر زند، همان گونه که بر (کیسه) طلا و نقره خود مُهر مى زند³.

ان شاالله که بتونیم مومنانه رفتار کنیم و بر زبان هامون مهر بزنیم.

منابع:

1.نهج البلاغه، حکمت 60، ص 478: اَللِّسانُ سَبُعٌ إِن خُلِّىَ عَنهُ عَقَرَ

2.غررالحکم، ح 4099

3.تحف العقول ص 298: إِنَّ هذَا اللِّسانَ مِفتاحُ کُلِّ خَیرٍ و َشَرٍّ فَیَنبَغى لِلمُؤمِنِ أَن یَختِمَ عَلى لِسانِهِ کَما یَختِمُ عَلى ذَهَبِهِ وَ فِضَّتِهِ

آرامش گمشده

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی پیش میاد که خیلی مضطرب و پریشان هستیم. از اتفاق افتادن هر حادثه ای، دلشوره داریم؛ دائم دنبال دستاویزی می گردیم تا از این اضطراب ها رهایی پیدا کنیم. در این مواقع بهترین و موثرترین کار، توسل به خدا و ائمه است. قرآن خواندن و بعضی اذکار آرامش خاصی را به قلب انسان حاکم می کنند.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

تعجب است کسی که از چهار چیز می ترسد چرا به چهار چیز پناهنده نمی شود:

1. آن که از بدی بیمناک است، چگونه به این ذکر متوسل نمی شود: حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر

2. کسی که غصه دار است چگونه به این آیه متوسل نمی شود: لا اله الا انت سبحانک انّی کنت من الظالمین فاستجبنا له و نجیناه من الغم و کذلک ننجی المومنین

3. و آن که از مکر دیگران ترسان است، چرا نمی گوید: و افوض امری الی الله انّ الله بصیر بالعباد

4. و کسی که زر و زیور دنیا می جوید (از فقر می ترسد) چگونه این کلمه را نمی گوید: ماشاء لله لا قوة الا بالله¹

البته بهتر است هنگام گفتن اذکار حضور قلب داشته باشیم وبا آرامش وشمرده شمرده ذکرها را بگوییم ، نه اینکه تند و تند و از روی عادت و بدون توجه.
ان شاالله که در سایه ی پر مهر و محبت ائمه ی اطهار علیهم السلام، همیشه قلبی آرام داشته باشیم.

منبع:

1. نصایح ، آیة الله مشکینی، ص 197

مشکلات را جدی نگیریم

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی وقتی کوچکترین مسئله ای، ذهن ما را به خود درگیر می کند طوری به هم می ریزیم که انگار تمام درهای دنیا به روی ما بسته شده و دیگر هیچ راه نجاتی نداریم. وقتی با مشکلات سخت برخورد کنیم ؛ زندگی هم سخت می گذرد اما وقتی نسبت به آنها بی توجه باشیم و تمام توجه خود را به خالق بزرگ معطوف کنیم می بینیم که بعضی مشکلات در حقیقت باعث رشد و تعالی ما هستند.

اگر در زندگی مشترک با هر مسئله و مشکلی ، زندگی را به خود سخت بگیریم نه از زندگی لذت می بریم و نه انرژی برای شریک زندگی خود خواهیم داشت در نتیجه باعث سرد شدن زندگی می شویم.

ابوعلی سینا حکیم معروف ایرانی که باعث افتخار مشرق زمین است می گوید:

هر گاه در مساله ای از مسائل، به مشکل برخورد می کردم و در حل آن حیران می شدم، وضو می گرفتم و به مسجد جامع شهر می رفتم ، دو رکعت نماز به جا می آوردم و از خالق بی همتای دانا و توانا استمداد می کردم ، پس از نماز و بیرون آمدن از مسجد به نحوی به من الهام می شد و آن مشکل به آسانی برایم حل می شد¹.

اگر خدا را در لحظه لحظه ی زندگی خود شاهد بدانیم ، مشکلات آنقدر نمی توانند انرژی را از زندگی ما بگیرند ، فقط باید باور کنیم که انّ مع العسر یُسرا² وعده ی خداوند حق است. چه بسا که خدا مقام هایی برای ما کنار گذاشته که به همراه این مشکلات به آنها می رسیم. هنگام مشکلات دو رکعت نماز بخوانیم و از خدا استمداد بجوییم. نمازهای استغاثه به ائمه ی معصومین علیهم السلام که در مفاتیح آمده بسیار مشکل گشاست.

سعی کنیم زندگی مان رنگ و بوی خدایی داشته باشد؛ تا آسیب ناپذیر شویم.

منابع:

1.سجاده عشق، نعمت الله صالحی حاجی آبادی، بخش هفتم

2.سوره ی انشراح ، آیه ی 6