زبان تربیت شده

بسم الله الرحمن الرحیم

مادرم همیشه میگن، وقتی میخوای حرفی بزنی چند بار اون حرف رو مزه مزه کن، بعد اگه واقعا حرف درستی بود، اون موقع میتونی بگی حرفت رو. بعضی ها هستن که بدون فکر کردن هر حرفی رو هر جایی میزنن. چه بسا یه حرف نپخته و بدون فکر، باعث جدایی دو خانواده از هم بشه. یا حرف بی جایی باعث شکسته شدن دل کسی بشه. یا....

امام علی علیه السلام می فرمایند: زبان تربیت نشده، درنده ای است که اگر رهایش کنی، می گزد¹. 

از قدیم گفتن هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد. شاید اگه همه مون تقوا داشته باشیم و با زبان تربیت شده صحبت کنیم، هیچوقت اختلافی بین دو خانواده، دو دوست، دو همسایه و.... اتفاق نیفته. زبان ترییت نشده در شأن یک مومن واقعی نیست.

امام علی علیه السلام می فرماید:هرگاه خدا بنده ای را دوست بدارد، او را به آرامش و بردباری زینت می بخشد².

گاهی هم بالا بردن تحمل، یکی از راهکارهای کنترل زبان است. شخصی که به راحتی عصبانی می شود، کنترل زبان را هم از دست داده و هر حرفی به زبانش جاری می شود. طوریکه به راحتی می توان فهمید در ذهن او چه می گذرد! خیلی اتفاق می افته در خیابان دو نفری که حوصله ندارن و با همه درگیر میشن و به راحتی هر حرفی که از دهنشون بیرون میاد بی توجه به محیط و اطرافیانشون، به زبان میارن.

امام باقر علیه السلام می فرماید: براستى که این زبان کلید همه خوبیها و بدیهاست، پس سزاوار است که مؤمن بر زبان خود مهر زند، همان گونه که بر (کیسه) طلا و نقره خود مُهر مى زند³.

ان شاالله که بتونیم مومنانه رفتار کنیم و بر زبان هامون مهر بزنیم.

منابع:

1.نهج البلاغه، حکمت 60، ص 478: اَللِّسانُ سَبُعٌ إِن خُلِّىَ عَنهُ عَقَرَ

2.غررالحکم، ح 4099

3.تحف العقول ص 298: إِنَّ هذَا اللِّسانَ مِفتاحُ کُلِّ خَیرٍ و َشَرٍّ فَیَنبَغى لِلمُؤمِنِ أَن یَختِمَ عَلى لِسانِهِ کَما یَختِمُ عَلى ذَهَبِهِ وَ فِضَّتِهِ