بدون اطمینان، قضاوت ممنوع

فقط از روی شنیده ها، قضاوت نکن

وقتی مطمئن نیستی، بازگو نکن

اگر اطمینان نداری، تصمیم نگیر

نکند حرف نسنجیده تو و پخش آن موجب از هم پاشیدن خانواده ای شود.

نکند فرزندی بی پدر، همسری بی سایه ی سر، مادر و پدری بی فرزند شوند.

نکند ...

                      لا تقف ما لیس لک به علم ان السمع و البصر و الفؤاد کل اولئک کان عنه مسئولا¹

منبع:

1.      سوره مبارکه اسراء، آیه 36 :به چیزی که علم و اطمینان نداری، اعتماد مکن و آن را بر زبان میاور، زیرا گوش و چشم و دل و اندیشه آدمی مسوول خواهند بود.

امر به معروف آتشین

😳امر به معروف آتشین😳

▪️دائم اشتباهات همسرش را مثل پتکی بر سر او می کوبید1. فکر می کرد، در راه اصلاح همسرش به سر می برد؛ اما در حقیقت با رفتارهای آزار دهنده اش فقط باعث دوری و ناراحتی همسرش می شد. 

▫️وقتی کوچکترین اشتباهی از او می دید، چنان عصبانی می شد، که انگار گناه کبیره و غیر قابل بخششی از او سر زده. با این رفتارهای نسنجیده، باعث لج کردن همسرش شده بود.

▪️بهترین روش برای داشتن خانه ای آرام و به دور از تشنج، رفتار مهربانانه و گذشت است. اگر اشتباهات رو با رفتارهای آرام و دلچسب پاسخ دهیم نتیجه بهتری خواهیم گرفت.

منبع:

1.مستدرک الوسائل، ج14، ص261:  حضرت امیر صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند: از اینکه دائما سرزنش کنی برحذر باش که این باعث جری شدن طرف مقابل و بی ارزش شدن عتاب تو می شود.

امر به معروف با طعم ایذاء مومن

بسم الله الرحمن الرحیم

تا وارد خونه شد، بعد از سلام و احوالپرسی، طبق معمول رفت بالای منبر... شروع کرد از تربیت صحیح فرزند گفتن. گفت و گفت و گفت... طوری حرف می زد، که انگار تنها کسی که هیچ اشتباهی نداره اون بود و بقیه سر تا پا خطاکار هستن. آخر صحبت هاش هم گفت: یه موقع ناراحت نشی ها، من دارم امر به معروف می کنم...

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند:

امر به معروف و نهى از منکر نکند مگر کسى که سه خصلت در او باشد: در امر و نهى خود مدارا کند، در امر و نهى خود میانه‏ روى نماید و به آنچه امر و نهى مى‏ کند، دانا باشد¹ .

بهتره وقتی می خوایم از نظر خودمون کسی رو امر به معروف کنیم، همه جوانب رو بسنجیم. ببینیم اون ایراد تو خودمون هست یا نه؟ بعد هم خیلی غیر مستقیم بهش بگیم نه طوری که باعث ناراحتی اون فرد بشه. همیشه موقع ایراد گرفتن، بهتره اول چندتا از نکات مثبت اون فرد رو براش بشمریم؛ نه اینکه از همون اول با اشتباهاتش به رگبار ببندیمش. بهتره بعد از گفتن اشتباهش اونم در خلوت دو نفری خودمون و در لفافه سریع از موضوع خارج بشیم، شاید اصلا اون روز حال دوستمون خوب نباشه و ما اطلاع نداشته باشیم و با حرف های ما حالش بدتر هم بشه...

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: خدای عز و جل می فرماید: آنکس که بنده مؤمن مرا خوار کند با من به جنگ برخاسته².

نکنه لحن صحبتمون طوری باشه که دل کسی شکسته بشه، یا اینکه اون فرد رو تو یه جمع خوار و خفیف کنیم... بچه شیعه باید حواسش به همه ی رفتارهاش باشه.

ان شاالله که بتونیم از شیعیان واقعی حضرت باشیم.

منابع:

1.بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 97 ، ص 87 ، ح 64 ،شبیه این حدیث دعائم الاسلام ج 1 ، ص 368: لا یَأمُرُ بِالمَعروفِ و َلا یَنهى عَنِ المُنکَرِ إلاّ مَن کانَ فیهِ ثَلاثُ خِصالٍ : رَفیقٌ بِما یَأمُرُ بِهِ رَفیقٌ فیما یَنهى عَنهُ ، عَدلٌ فیما یَأمُرُ بِهِ عَدلٌ فیما یَنهى عَنهُ، عالِمٌ بِما یَأمُرُ بِهِ عالِمٌ بِما یَنهى عَنهُ

2.«جامع الاخبار» : باب 7، فصل 4 :قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم: قال الله عز و جل: قد نابذنی من اذل عبدی المؤمن

واجب فراموش شده

بسم الله الرحمن الرحیم

روزی حضرت عیسی علیه السلام و حواریون از کنار روستایی عبور می کردند که جنازه های اهالی روستا همه بر زمین مانده بود و همه مرده بودند. حضرت فرمود اینها حتما دچار عذاب شده اند ؛ و الا یکدیگر را دفن می کردند. حواریون عرض کردند: ای نبی خدا به ما بفرما به چه علتی اینها دچار عذاب شده اند؟ بفرمایید تا ما به آن کار دچار نشویم. ناگهان حضرت، مردگان را خطاب قرار داد و یکی از آنها به اذن خدا به سخن درآمد و گفت اهالی این روستا اهل گناه بودند و خیلی به این دنیا دلبسته بودند به همین علت مورد عذاب واقع شدیم. حضرت فرمود وای بر شما! حالا چرا تو جواب دادی از بین اینها؟ او گفت: من اهل گناه نبودم اما دیگران را نیز موعظه نمی کردم به همین علت، من هم موقع عذاب واقع شدم.

حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند:

هرگاه (مردم) امر به معروف و نهى از منکر نکنند، و از نیکان خاندان من پیروى ننمایند، خداوند بدانشان را بر آنان مسلّط گرداند و نیکانشان دعا کنند امّا دعایشان مستجاب نشود ¹.

چو می بینی که نابینا و چاه است           اگر خاموش بنشینی گناه است

مثال امر به معروف نیز همین است، افرادی که متوجه اشتباهات خود نمی شوند، لازم است که دیگران به آنها تذکر دهند.

ممکن است برخی، بگویند به شما ارتباطی ندارد و نباید دخالت کنید، مثل این است که کشتی در دریا در حال حرکت باشد و یک نقر در حال سوراخ کردن کشتی باشد و در پاسخ به اعتراض دیگران بگوید من قسمت خودم را سوراخ می کنم و به شما ارتباطی ندارد. آیا به حرف چنین کسی نمی خندند؟ آیا چنین فردی تفکر درستی دارد؟

برخی از گناهان جنبه ی عمومی و اجتماعی دارند و بعضی گناهان جنبه ی فردی و شخصی.

در شرع مقدس، با گناهانی که جنبه ی اجتماعی و عمومی دارند باید بشدت برخورد شود و در صورت تکرار برای بعضی از آنها حدّ لازم می شود.

خداوند در آیه ی 251 سوره ی بقره می فرمایند: اگر گروهی از مردم جلو فتنه و فساد دیگران را نگیرند ، همه ی زمین به فساد کشیده می شوند²

در همین زمانه ی خود ما اگر جوانان ما از جان خود نمی گذشتند و در سوریه با داعش نمی جنگیدند به قول مقام معظم رهبری ما الان باید در کرمانشاه و سوریه در مقابل آنها می ایستادیم ، همانطور که عراقی ها و سوری ها سکوت کردند و دشمن خاک آنها را گرفت.

گاهی وقتی دعا می کنیم ، دعاها مستجاب نمی شوند ، بعد می پرسیم چرا دعاهای ما مستجاب نمی شوند ، دلیل برخی کارها، خودِ ما هستیم.

رسول الله صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله و سلم :

تا زمانى که مردم امر به معروف و نهى از منکر نمایند و در کارهاى نیک و تقوا به یارى یکدیگر بشتابند در خیر و سعادت خواهند بود، اما اگر چنین نکنند، برکت‏ها از آنان گرفته شود و گروهى بر گروه دیگر سلطه پیدا کنند و نه در زمین یاورى دارند و نه در آسمان³.

اگر هر کسی در هر جایی که هست در مورد هر اشتباهی موضع گیری کند و کار درست را انجام دهد، دیگر کسی نمی تواند اشتباه کند. و این نگرانی وجود خواهد داشت که نکند کار اشتباهی انجام دهم و با من برخورد شود!

ما باید فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر را احیا کنیم. این یک وظیفه بر تک تک ماست. نباید از تنها بودن بترسیم. وقتی کم کم شروع کنیم و این کار را مثل یک فرهنگ رایج در جامعه عادی کنیم، دیگر نگرانی از طرز برخوردها و تنهایی هم نخواهیم داشت. البته هر کاری در ابتدا سخت است اما برخی سختی ها را باید با جان و دل پذیرفت، اگر مدینه ی فاضله می خواهیم برای بوجود آمدن آن باید تلاش کنیم. اگر امام زمان می خواهیم ، باید برای آمدنش کاری کنیم. اینکه فقط یک گوشه بنشینیم و از خدا بخواهیم که امام زمان را برساند تا همه چیز درست شود و دنیا بهشت شود، نه کار درستی است نه شدنی است. باید حرکت کنیم ، تلاش کنیم ، توکل کنیم و از خدا بخواهیم؛ ان شاالله که خدا هم پاسخ ما را با رساندن آخرین منجی ، حضرت حجة بن الحسن ارواح العالمین لتراب مقدمه فداه بدهد. 

^منابع:

1.کافی(ط - الاسلامیه) ج 2 ، ص 374: إِذَا لَمْ یَأْمُرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ لَمْ یَنْهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ لَمْ یَتَّبِعُوا الْأَخْیَارَ مِنْ أَهْلِ بَیْتِی سَلَّطَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ شِرَارَهُمْ فَیَدْعُوا خِیَارُهُمْ فَلَا یُسْتَجَابُ لَهُمْ.

2. قرآن مجید، بقره 251 لَولا دفعُ اللهِ النّاسَ بعضَهم بِبعضٍ لَفسدتِ الارض 

3. تهذیب الاحکام(تحقیق خرسان) ج6، ص181:لا یَزالُ النّاسُ بِخَیرٍ ما أمَروا بِالمَعروفِ و َنَهَوا عَنِ المُنکَرِ و َتَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَ التَّقوى فَإذا لَم یَفعَلوا ذلِکَ نُزِعَت مِنهُمُ البَرَکاتُ، وَ سُلِّطَ بَعضُهُم عَلى بَعضٍ و َلَم یَکُن لَهُم ناصِرٌ فِى الأرضِ وَ لا فِى السَّماءِ

امر به معروف

بسم الله الرحمن الرحیم

 یکی از مطالبی که این روزها خیلی زیاد و فراگیر شده  این بحث هست که  هر کسی رو توی قبر خودش میخوابونند و  نتیجه گیری می کنند که پس امر به معروف یا نهی از منکر نکنید چرا که ربطی به شما نداره و شما قرار نیست جواب کارهای ما رو بدید..... در ادامه چند روایت می گذارم تا بدونیم که اتفاقا این طور نیست که اگر ما نسبت به گناهانی که اطرافمون اتفاق می افته بی تفاوت باشیم پس ما از اون گناه ها در امان هستیم و لطمه ای نمی بینیم.

ما در یک اجتماع زندگی می کنیم و تمام رفتارهای ما در این جامعه تاثیرگذار است. گاهی با یک اشتباه ما و ساده گذشتن از کنار یک اشتباه هم باعث ریخته شدن قبح گناه و هم قرار گرفتن ما در کنار عامل به آن گناه می شود. بیاییم از این پس بیشتر به رفتارهامون توجه کنیم.شاید اگر به این فکر کنیم که با برداشتن گام های کوچک باید کم کم جامعه مون رو آماده تشریف فرمایی حضرت حجت ارواحنا فداه کنیم ، از امر به معروف و نهی از منکر خجالت نکشیم و نترسیم...

امام صادق علیه السلام:

ستمکار ، همکار وی و کسی که راضی به ستم باشد ، هر سه نفر اینان در این ستم شریکند.

اصول کافی ، ج 4 ، ص 28

خداوند کشته شدن پیامبران زمان بنی اسرائیل را به یهودیان نسبت می دهد زیرا راضی به این کار بودند.

آیات 181 و 182 سوره آل عمران

خداوند تارکان امر به معروف و نهی از منکر را شریک جرم گناهکاران می داند.

آیه 163 سوره مائده

رسول اکرم صلی الله علیه و آله:
گناه براى غیر گناهکار نیز شوم است، اگر گنهکار را سرزنش کند به آن مبتلا مى شود،اگر از او غیبت کند گنهکار شود و اگر به گناه او راضى باشد، شریک وى است.

نهج الفصاحه ، 1623

رسول الله صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله و سلم:

 إِذَا لَمْ یَأْمُرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ لَمْ یَنْهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ لَمْ یَتَّبِعُوا الْأَخْیَارَ مِنْ أَهْلِ بَیْتِی سَلَّطَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ شِرَارَهُمْ فَیَدْعُوا خِیَارُهُمْ فَلَا یُسْتَجَابُ لَهُمْ.

هرگاه (مردم) امر به معروف و نهى از منکر نکنند، و از نیکان خاندان من پیروى ننمایند، خداوند بدانشان را بر آنان مسلّط گرداند و نیکانشان دعا کنند امّا دعایشان مستجاب نشود .

کافی ج 2 ، ص 374

رسول الله صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله و سلم :

مَن رَأى مِنکُم مُنکَرا فَلیُغَیِّرهُ بِیَدِهِ ، فَإن لَم یَستَطِع فَبِلِسانِهِ ، فَإن لَم یَستَطِع فَبِقَلبِهِ و َذلِکَ أضعَفُ الإیمانِ؛

هر کس از شما منکرى ببیند باید با دست و اگر نتوانست با زبان و اگر نتوانست با قلبش آن را تغییر دهد، که پائین‏ترین درجه ایمان همین (تغییر قلبى) است.

نهج الفصاحه ص 768

ان شاالله که ما جزء آمرین به معروف باشیم.