تو فقط بخواه

گاهی بچه ها وقتی کار اشتباهی می کنن، از ترس اینکه مامان و بابا دعواشون نکنن به خود مامان و باباهاشون پناه می برن.

 اگه یکمی بزرگ و عاقل تر باشن، حتی قبل از اینکه کار اشتباه رو انجام بدن می رن و از پدر و مادرشون کمک می گیرن.

مطمئنا کار گروه دوم دوست داشتنی تر هست.

بهترین انتخاب کدومه؟

اول گناه کنیم و بعد توبه؟

 یا اگه تو موقعیت گناه قرار گرفتیم، سریع به خود خدا پناه ببریم¹ و ازش کمک بگیریم؟

انتخاب دوم سخت تره، اما به فرموده خود خدا إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا²

 خود خدای بصیر و سمیع فرمودن: ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ³ ؛ کافیه فقط طلب کنی.

منابع:

1.      سوره مبارکه مریم، آیه 18: قَالَتْ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمَنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیًّا: [مریم] گفت اگر پرهیزگارى من از تو به خداى رحمان پناه مى برم ( در موقعیت گناه به خدا پناه ببریم)

2.      سوره انشراح، آیه 6 : همانا همراه هر سختی آسانی هست.

3.      سوره غافر، آیه 60: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم.

مشکلات را جدی نگیریم

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی وقتی کوچکترین مسئله ای، ذهن ما را به خود درگیر می کند طوری به هم می ریزیم که انگار تمام درهای دنیا به روی ما بسته شده و دیگر هیچ راه نجاتی نداریم. وقتی با مشکلات سخت برخورد کنیم ؛ زندگی هم سخت می گذرد اما وقتی نسبت به آنها بی توجه باشیم و تمام توجه خود را به خالق بزرگ معطوف کنیم می بینیم که بعضی مشکلات در حقیقت باعث رشد و تعالی ما هستند.

اگر در زندگی مشترک با هر مسئله و مشکلی ، زندگی را به خود سخت بگیریم نه از زندگی لذت می بریم و نه انرژی برای شریک زندگی خود خواهیم داشت در نتیجه باعث سرد شدن زندگی می شویم.

ابوعلی سینا حکیم معروف ایرانی که باعث افتخار مشرق زمین است می گوید:

هر گاه در مساله ای از مسائل، به مشکل برخورد می کردم و در حل آن حیران می شدم، وضو می گرفتم و به مسجد جامع شهر می رفتم ، دو رکعت نماز به جا می آوردم و از خالق بی همتای دانا و توانا استمداد می کردم ، پس از نماز و بیرون آمدن از مسجد به نحوی به من الهام می شد و آن مشکل به آسانی برایم حل می شد¹.

اگر خدا را در لحظه لحظه ی زندگی خود شاهد بدانیم ، مشکلات آنقدر نمی توانند انرژی را از زندگی ما بگیرند ، فقط باید باور کنیم که انّ مع العسر یُسرا² وعده ی خداوند حق است. چه بسا که خدا مقام هایی برای ما کنار گذاشته که به همراه این مشکلات به آنها می رسیم. هنگام مشکلات دو رکعت نماز بخوانیم و از خدا استمداد بجوییم. نمازهای استغاثه به ائمه ی معصومین علیهم السلام که در مفاتیح آمده بسیار مشکل گشاست.

سعی کنیم زندگی مان رنگ و بوی خدایی داشته باشد؛ تا آسیب ناپذیر شویم.

منابع:

1.سجاده عشق، نعمت الله صالحی حاجی آبادی، بخش هفتم

2.سوره ی انشراح ، آیه ی 6

مگه خدا ما رو دوست نداره؟

بسم الله الرحمن الرحیم

شاید دیده باشید افرادی رو که تا کوچکترین ناراحتی و یا اتفاقی براشون می افته شروع می کنن به ناله کردن و اعتراض به خدا که چرا من؟ مگه من چیکار کرده بودم؟ مگه بجز من بنده ی دیگه ای نداری و ... و به جای صبوری کردن و فکر کردن به راه چاره دائما در حال ناله کردن و بی تابی هستن.

 در مقابل این افراد ، اشخاصی هستن که وقتی اتفاق ناراحت کننده ای براشون می افته بسته به شدت و ضعف اون اتفاق ، یا سعی می کنن به روی خودشون نیارن و یا اینکه به خوبی از اون اتفاق ناراحت کننده یاد می کنند و معتقدند که هر چه از دوست رسد نیکوست.

مثلا یکی از دوستان با خوشحالی میگفتن الحمدلله چند سالی هست تو ایام فاطمیه ، کمر دردم بدجوری شدت می گیره؛ اینجوری بهتر روضه ها رو درک می کنم.

اگر بینشمون رو عوض کنیم و به اتفاقات و بلاهایی که سرمون میاد جور دیگه ای نگاه کنیم نه تنها که اینقدر اذیت نمیشیم بلکه شاید گاهی خوشحال هم بشیم از اینکه روحمون با این بلاها صیقل داده میشه و ناب میشه. روایات زیادی داریم در رابطه با بلا و اینکه این بلاها چقدر برای ما خوب و مفید هستند. در روایات داریم که البلاءُ للولاء یعنی بلا برای نزدیکان و دوستداران خداست. انگار که هر چه میزان محبت و ارادت بنده نسبت به مولی بیشتر بشه پیمانه ی بلای او هم پُر تر شده. انگار خدا می خواهد مومنین را در همین دنیا پاک کند تا وقتی از دنیا رفتند در سرای ابدی راحت و ایمن به زندگی جاودانه ی خود ادامه دهند.

البته اینکه در روایات گفته میشود بلا منظور این نیست که حتما باید اتفاق وحشتناکی برای انسان بیفتد (البته این هم نسبت به درجات ایمان متفاوت است). وقتی امام صادق علیه السلام حدیثی راجع به بلا را برای اصحاب فرمودند که ملعون است کسی که چهل روز بر او بگذرد و آسیبی به او نرسد و تعجب ایشان را دیدند، فرموند: بلا حتی ممکن است اندوهی باشد که بر دل مومن نشسته و خیلی زود برطرف می شود یا اینکه ممکن است خار کوچکی باشد که به دست او فرو می رود¹.

به قول مولی محمد بید آبادی: هرکه در این بزم مقرب تر است / جام بلا بیشترش می دهند. 

پیامبر بزرگوار اسلام می فرمایند:

زن و مـرد مـؤمن پـیوسته در جـان و مـال و فرزندشان گرفتار بلا مى ‏شوند تا آن که بدون گناه ، خدا را دیدار کنند².

بحث ابتلائات و گرفتاری ها برای مومنین از سه حال خارج نیست:
1. یا برای بالا رفتن درجه و به دست آوردن جایگاهی بهتر در بهشت
2. یا برای پاک شدن از گناهان
3. و یا برای امتحان الهی است
امام صادق علیه السلام :
ای عبد الله، اگر مومن می دانست که پاداش مصائب و گرفتاری هایش چه اندازه است ، آرزو میکرد با قیچی تکه تکه شود³.
برای در امان ماندن از وسائس شیاطین همیشه در مواجهه با مشکلات از خدا صبر بخواهیم و خود را با ادعیه آرام کنیم. یکی از اساتید می گفتند اگر خیلی مشکل داشتید و قلبتان آرام نمی شد بعد از هر نماز سه بار سوره ی انشراح بخوانید ببینید خدا چه وسعتی به شما عنایت می کند.


منابع:
1.الوسائل : ۱۱ / ۵۱۸ ج ۷
2. بحار الأنوار(ط-بیروت) ج 64 ، ص  236.
لَا یَزَالُ الْبَلَاءُ فِی الْمُؤْمِنِ وَ الْمُؤْمِنَةِ فِی جَسَدِهِ وَ مَالِهِ وَ وُلْدِهِ حَتَّى یَلْقَى اللَّهَ وَ مَا عَلَیْهِ مِنْ خَطِیئَةٍ.
3. اصول کافی(ط-الاسلامیه) ، ج۲ ،ص۲۵۵(باب شده ابلاء المومن حدیث۱۵) :
 یَا عَبدَ اللهِ لَو یَعلَمُ المُومِنُ مَا لَهُ مِنَ الاَجرِ فِی المَصَائِبِ لَتَمَنَی اَنَهُ قُرَضَ بِالمَقَارِیضُ.