دوستان خوب

 

چند سالی بود که باهم دوست بودند.

خانواده های متفاوتی داشتند. اما اخلاقیات خوبی داشتند. سعی می کردند، در همه اخلاقیات خوب یکدیگر را شریک کنند.

هر کدام تصمیمی می گرفت، سریع به دوستش منتقل می کرد. شب های جمعه با هم هیات می رفتند. روزانه صفحه ای قرآن میخواندند و درباره نکات تفسیری اش با هم صحبت می کردند.

اگر در رفتارهای هم خطایی می دیدند، خیلی صمیمی بهم تذکر می دادند.

معتقد بودند دوست خوب یعنی یاری دهنده در خوبی و تقوا¹.

منبع:

1.     سوره مائده، آیه 2:  وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ: و باید با یکدیگر در نیکوکاری و تقوا کمک کنید نه بر گناه و ستمکاری.

خود را در معرض نقد قرار دهیم!!

⁉️خود را در معرض نقد قرار دهیم‼️

🔹آرام کنار همسرش نشست و لیوان شربت را با دنیایی از عشق به همسرش تعارف کرد. دنبال واژه ای می گشت تا صحبت را شروع کند.

🔸از حالاتش مشخص بود، حرفی دارد که هنوز راهی برای بیرون آمدن از دل پیدا نکرده، پس او راه را برایش باز می کرد، با لبخندی آمیخته با شیطنت پرسید: خانم، شما از این بنده ی سراپا تقصیر راضی هستی؟

🔹ممکن است، زن و مرد از هم ناراحت باشند، اما به دلائل مختلف سکوت کنند.

🔸گاهی بهتر است، خودِ ما بحث را باز کنیم و اجازه گفتن حرفهای دلشان را بدهیم؛ تا ناراحتی ها تبدیل به کینه نشوند و سریع تر بتوانیم سوء تفاهم ها را حل کنیم.

کاندیدای اصلح

بسم الله الرحمن الرحیم

می گفت: شنیدی آقای روحانی چقدر از فساد های آقای قالیباف و رییسی رو به مردم گفت؟

گفتم: فقط حرف های بدون سند و مدرک ایشون رو شنیدی؟ تو شبکه های مجازی اسناد تخلفات جناب رییس جمهور و معاونینشون رو ندیدی؟ آیا بواسطه شنیدن یک سری ادعای پوچ و واهی همه حرف ها رو قبول می کنید؟ 

گفت: یعنی میگی رییس جمهور مملکت دروغ میگه؟

یعنی برای انتخاب به این مهمی ما نباید ، تحقیق بیشتری داشته باشیم؟ 

انتخابی که سرنوشت چهار ساله ی یک کشور رو رقم می زنه، نباید با صحبت های یک جناح خاص تعیین بشه. باید به کارنامه 4 ساله این دولت توجه بیشتری داشته باشیم. می تونیم نکات مثبت و منفی این کارنامه رو بنویسیم و ببینیم آیا حاضریم به این وضعیت ادامه بدیم؟

آیا ما با این نوع از دیپلماسی به افتخار می رسیم؟ آیا تحریم ها برطرف شد؟ آیا سفره های مردم بزرگ تر شد؟ آیا فعالیت های اقتصادی گسترده تر شد یا به سمت رکود و تعطیلی رفت؟ آیا به صحبت های مقام معظم رهبری بها داده شد و طبق اون ها عمل شد؟ آیا...

ان شاالله که بهترین انتخاب رو داشته باشیم...

برای مطالعه بیشتر درباره شبهات وارد شده به اقای رییسی به سایت ایشون مراجعه بفرمایید.

امر به معروف با طعم ایذاء مومن

بسم الله الرحمن الرحیم

تا وارد خونه شد، بعد از سلام و احوالپرسی، طبق معمول رفت بالای منبر... شروع کرد از تربیت صحیح فرزند گفتن. گفت و گفت و گفت... طوری حرف می زد، که انگار تنها کسی که هیچ اشتباهی نداره اون بود و بقیه سر تا پا خطاکار هستن. آخر صحبت هاش هم گفت: یه موقع ناراحت نشی ها، من دارم امر به معروف می کنم...

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند:

امر به معروف و نهى از منکر نکند مگر کسى که سه خصلت در او باشد: در امر و نهى خود مدارا کند، در امر و نهى خود میانه‏ روى نماید و به آنچه امر و نهى مى‏ کند، دانا باشد¹ .

بهتره وقتی می خوایم از نظر خودمون کسی رو امر به معروف کنیم، همه جوانب رو بسنجیم. ببینیم اون ایراد تو خودمون هست یا نه؟ بعد هم خیلی غیر مستقیم بهش بگیم نه طوری که باعث ناراحتی اون فرد بشه. همیشه موقع ایراد گرفتن، بهتره اول چندتا از نکات مثبت اون فرد رو براش بشمریم؛ نه اینکه از همون اول با اشتباهاتش به رگبار ببندیمش. بهتره بعد از گفتن اشتباهش اونم در خلوت دو نفری خودمون و در لفافه سریع از موضوع خارج بشیم، شاید اصلا اون روز حال دوستمون خوب نباشه و ما اطلاع نداشته باشیم و با حرف های ما حالش بدتر هم بشه...

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: خدای عز و جل می فرماید: آنکس که بنده مؤمن مرا خوار کند با من به جنگ برخاسته².

نکنه لحن صحبتمون طوری باشه که دل کسی شکسته بشه، یا اینکه اون فرد رو تو یه جمع خوار و خفیف کنیم... بچه شیعه باید حواسش به همه ی رفتارهاش باشه.

ان شاالله که بتونیم از شیعیان واقعی حضرت باشیم.

منابع:

1.بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 97 ، ص 87 ، ح 64 ،شبیه این حدیث دعائم الاسلام ج 1 ، ص 368: لا یَأمُرُ بِالمَعروفِ و َلا یَنهى عَنِ المُنکَرِ إلاّ مَن کانَ فیهِ ثَلاثُ خِصالٍ : رَفیقٌ بِما یَأمُرُ بِهِ رَفیقٌ فیما یَنهى عَنهُ ، عَدلٌ فیما یَأمُرُ بِهِ عَدلٌ فیما یَنهى عَنهُ، عالِمٌ بِما یَأمُرُ بِهِ عالِمٌ بِما یَنهى عَنهُ

2.«جامع الاخبار» : باب 7، فصل 4 :قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم: قال الله عز و جل: قد نابذنی من اذل عبدی المؤمن

رطب خورده منع رطب چون کند...

بسم الله الرحمن الرحیم

هر شب مراسمی در هتل داشتیم تا به قول خودش معرفت زیارت پیدا کنیم. در این مراسم ها دائما دیگران را تحقیر می کرد، کارش به جایی رسیده بود، که حتی مراجع تقلید را هم قبول نداشت؛ طلاب جوان که دیگر جای خود داشتند... در آخر مراسم ها هم می گفت همه دوست دارن که ازشون تعریف کنیم تا کوچکترین انتقادی می شنوند، ناراحت می شوند و انتقاد پذیر نیستند. یک شب وقتی همه رفتند چند نفری رفتیم و بعد از تعریف از کارهای مثبتش، چند انتقاد محترمانه کردیم از بعضی برخوردهاش با اعضا و ناراحتی اعضا را بهش گفتیم. بعد ازشنیدن حرف ها چهره اش برافروخته شد و سعی کرد که رفتار نامناسبش را توجیه کند و در آخر هم گفت از فردا شب جلسه ها تعطیل...

بعضی افراد فقط می تونن به دیگران خرد بگیرند، اما تحمل شنیدن کوچکترین انتقادی را از اطرافیان ندارند و این از نشانه های تکبر در افراد است. این انتقادها باعث رشد این افراد میشه و میتونن با شناخت نقاط ضعفشون ، خودشون رو بیشتر از قبل بالا ببرند.

امام هادی علیه السلام می فرمایند: هرگاه خداوند، خیر و خوبی بنده ای را بخواهد، او چنان می شود که اگر مورد عتاب و سرزنش قرار گرفت، می پذیرد¹.

کسی که کار اشتباهی می کند اگر بر آن اصرار داشته باشد و اشتباهش را قبول نداشته باشد، در گمراهی خود باقی می ماند، اما اگر قبول کند و راه خود را تصحیح کند به کمال می رسد. افراد متواضع به راحتی اشتباهات خود را قبول کرده و به مراتب بالاتر قدم می گذارند. البته محترمانه نقد کردن تاثیر بالایی در پذیرفتن اون نقد داره. وقتی کسی خیلی غیرمحترمانه دیگران رو نقد میکنه اون ها هم در مقابلش جبهه می گیرن و حاضر به قبول کردن نیستن.

ان شاالله که بتونیم فرهنگ انتقادپذیری رو در جامعه گسترش بدیم.

منبع:

1.تحف العقول، ص 481: إنَّ اللهَ إذَا اَرادَ بِعَبْدٍ خیراً، إذا عُوتِبَ قَبِلَ