بسم الله الرحمن الرحیم
امروز داشتم به بعضی وبلاگ ها سر میزدم چند نفر سر موضوع بچه دار شدن باهم بحث میکردن... یعنی بعضی ها یه استدلال هایی می کنن آدم می مونه اینا چجوری به ذهنشون می رسه آخه؟؟؟
جالب هم اینجاست که انگار فقط اومدن یه مطلبی رو بگن و برن اصلا دنبال استدلال و شنیدن حرف حق نیستند.
یکی نظرش این بود که نظام ! فقط به خاطر این اصرار داره جمعیت زیاد بشه که یار برای ظهور آماده کنه و این کارش اصلا عاقانه نیست و ما اصلا نباید گول حرفشون رو بخوریم!!!
یکی دیگه نظرش این بود که تا وقتی مثل بقیه ی کشورهای اروپایی برای بچه دار شدن به مردم امتیاز ندن و وسایل رفاه اون ها رو فراهم نکنن ما به هیچ عنوان نباید این ظلم بزرگ رو بپذیریم و بچه دار بشیم.
بقیه هم نظرات مشابهی داشتند که اکثرا حول محور مادیات می چرخید.
نمی دونم مشکل از کجاست؟
چرا ما اینقدر عوض شدیم؟
چی شد که اینقدر توکل ما به خدا کم شده؟
چرا وعده های خدا رو قبول نمی کنیم؟
مگه روزی ما رو کسی جز خدا میده؟
متن صریح آیه ی قرآن است که می فرماید:فرزندان خود را از بیم فقر نکشید، مائیم که شما و آنها را روزی می دهیم1
نمی دونم چرا مردم باور نمی کنند که خدا روزی دهنده است. اولا که باید قبول کنیم در سبک زندگی اسلامی ، تجمل گرایی و رفاه زدگی جایی ندارد. وقتی خدا روزی رو تقبل کرده؛ نگفته برید ولخرجی کنید ، بلکه همیشه از اسراف کردن ، نهی کرده.
خداوند روزی را از جایی که فکرش را هم نمی کنید به شما عطا خواهد فرمود2 پس به خدا اعتماد کنیم. انقدر مادی فکر نکنیم...
ان شاالله که توکلمون رو تقویت کنیم و از روزی نترسیم.
برای تفسیر ایات دو و سه سوره طلاق به اینجا رجوع کنید.
منابع:
1. سوره انعام ، آیه 151: قُلْ
تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّکُمْ عَلَیْکُمْ أَلاَّ تُشْرِکُوا بِهِ
شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ مِنْ
إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ إِیَّاهُمْ وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ
ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتی
حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذلِکُمْ وَصَّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ
تَعْقِلُونَ
2. سوره ی طلاق ، آیه 2 و 3 : وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجاً وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ
لَا یَحْتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ
إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْراً