بسم الله الرحمن الرحیم
ان شاالله از امروز بحثی رو درباره حضور قلب در نماز شروع می کنیم که خیلی همه مون بهش احتیاج داریم. سعی میکنیم هر جلسه راهکاری از احادیث یا علمای اخلاق بگذاریم تا برامون کاربردی تر باشه این مباحث.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند: لا صلوةَ الا بحضورِ القلب ؛ هیچ نمازی (مورد قبول) نیست مگر با حضور قلب. (احقاق الحق ،ج 2 ،ص318)
و همچنین حضرت سجاد علیه السلام می فرمایند: إنَّ العَبدَ لایُقبَلُ مِنه صلاةٌ إلا ما اَقبلَ منها؛ نماز بنده قبول نمی شود مگر به اندازه ای که در آن حضور قلب داشته باشد. (وسائل الشیعه ، ج 4 ، ص688)
روزی یکی از اصحاب پیامبر در باغ خود مشغول نماز خواندن بود که در همین حال پرنده ای بر روی شاخه درخت نزدیک او نشست. مرد وقتی به خود آمد متوجه شد که مدتی است حواسش به پرنده است ، بعد از نماز شخص تصمیم گرفت بخاطر این سهل انگاری در نماز باغ خود را فروخته و پول آن را در راه خدا صدقه بدهد.
چقدر ما به حضور قلب در نماز توجه داریم؟
آیا ما هم حاضریم برای حضور قلب در نماز هزینه کنیم یا حداقل وقت بگذاریم و مقداری مطالعه کنیم؟
یکی از راهکارهای حضور قلب در نماز ، وضوی کامل با توجه به دعاهای آن قبل از نماز است.
بیاییم در سال نو یک دعای جدید به دعاهامون اضافه کنیم و حضور قلب در نماز رو از خدا بخواهیم.
