دروغ، کلید گناهان

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از معضلاتی که جامعه ی امروز به آن دچار شده ، دروغگویی است. برخی برای معمولی ترین قضایای روزانه هم به راحتی دروغ می گویند. سنّ و منصب خاصی هم در آن موضوعیت ندارد ؛ چرا که از هر سنّی و با هر شغل و منصبی افراد به این کار مشغول هستند از بچه های کوچک گرفته تا بقّال و غصاب و برخی چهره های معروف سیاسی! و بدترین وجه این قضیه این است که اینجا کشوری اسلامی است و نباید این امور در آن عادی باشد.

مردى به رسول خدا صلى الله علیه و آله عرض کرد: به من اخلاقى بیاموزید که خیر دنیا و آخرت در آن جمع باشد، حضرت فرمودند: دروغ نگو¹.

وقتی خیر دنیا و آخرت در این است که این صفت رذیله ترک شود، چرا برخی از ما به راحتی و برای هر کار کوچک و بی ارزشی دست به دامن دروغگویی شویم!

امام سجاد علیه السلام می فرمایند:
از دروغ کوچک و بزرگش، جدّى و شوخیش بپرهیزید، زیرا انسان هرگاه در چیز کوچک دروغ بگوید، به گفتن دروغ بزرگ نیز جرئت پیدا مى کند².

در سبک زندگی اسلامی، یک مسلمان هیچگاه دروغ نمی گوید؛ حتی اگر به ضررش باشد چرا که در این صورت است که در راحتی زندگی می کند و به مدینه ی فاضله دست پیدا می کند. اگر همه ی ما به احکام الهی دل بسپریم و با جان و دل آن ها را دعایت کنیم، خواهیم دید که کشور ما به همان مدینه فاضله ای که همه در آرزوی آن هستند تبدیل خواهد شد.

منابع:

1.بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 69  ، ص 262، ح 43: أَنَّ رَجُلًا أَتَى سَیِّدَنَا رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه و آله فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَلِّمْنِی خُلُقاً یَجْمَعُ لِی خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فَقَالَ لَا تَکْذِب‏

2.تحف العقول ص 278: اِتَّقُوا الکَذِبَ الصَّغیرَ مِنهُ وَ الکَبیرَ، فى کُلِّ جِدٍّ وَ هَزلٍ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذا کَذِبَ فِى الصَّغیرِ اجتَرَأَ عَلَى الکَبیرِ

عامل اصلی تاخیر ظهور

بسم الله الرحمن الرحیم

حاج آقای پناهیان می گفتند: اصلی ترین عامل تاخیر ظهور این است که مدعیان ولایت مداری هنوز زندگی دسته جمعی را یاد نگرفته اند. ایشان می فرمودند تا مدعیان ولایت مداری رشد نکنند و امتحان نشوند ، حضرت ظهور نمی کنند.

مگر نه اینکه قرار است این مدعیان، پس از ظهور فرهنگ جوامع رو تغییر دهند و دنیا را گلستان کنند؟ اما تا زمانی که خودشون هنوز این توانایی رو پیدا نکردند که در زندگی اجتماعی ایثار کنند ، گذشت کنند و با ایمان زندگی کنند و به این وسیله قلوب دیگر افراد رو هم به سوی خود جذب کنند ، امام زمان علیه السلام نخواهند آمد.

رشد ما در تحمل افرادی است که با ما هم عقیده نیستند. نباید ما خودمون رو از جمع ها جدا کنیم و بگیم ما دین خودمون رو نگه داریم خیلی هنر کردیم ، بلکه باید در جمع باشیم و زندگی جمعی رو تجربه کنیم ، صبر خودمون رو بالا ببریم و بتونیم مخالفان خودمون رو تحمل کنیم. امام علی علیه السلام می فرمایند: اگر بردبار نیستى خود را بردبار جلوه ده، زیرا کمتر کسى است که خود را شبیه گروهى کند و بزودى یکى از آنان نشود¹.

برای اینکه معنویت خودمون رو تقویت کنیم و آماده ی ظهور شویم باید با زندگی جمعی و مقتضائات آن آشنا شویم. این نمیشه که خودمون رو توی غار مخفی کنیم بلکه غیر از اینکه باید توی جمع باشیم و گناه نکنیم باید این نیرو رو هم پیدا کنیم که دیگران رو هم از گناه کردن باز داریم. البته نه مستقیم و طوری که اونها ناراحت یا زده شوند. امام صادق علیه السلام می فرمایند: مردم را با غیر زبان خود [به مذهب خویش] دعوت کنید، تا پارسایى و سخت کوشى [در عمل و عبادت] و نماز و خوبى را از شما ببینند؛ زیرا اینها، خود [بهترین] مبلّغند².

اگر در هر زمینه ای که نیاز به تبلیغ در آن زمینه رو احساس می کنیم ، اول خودمون رو باید بسنجیم ببینیم آیا خود ما اهل رعایت اون مورد هستیم؟ مثلا اگه فکر می کنیم که افرادی که با اونها ارتباط داریم اهل اسراف کردن هستند اول ببینیم خودمون وضعمون چطوره؟ آیا طبق اسلام رفتار می کنیم؟ اگه جواب مثبت بود و خودمون تلاش می کردیم که اسراف نکنیم حالا می تونیم هربار یک مثال غیرزننده از زندگی خودمون بزنیم ، بدون اینکه به زندگی دیگران اشاره ای کنیم؛ و کم کم شروع به صحبت کردن در مورد برخی مصداق ها کنیم.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:
بردبارى چراغ خداست... پنج چیز است که بردبارى مى طلبد: شخص عزیز باشد و خوار شود، راستگو باشد و نسبت ناروا داده شود، به حق دعوت کند و سبکش بشمارند، بى گناه باشد و اذیت شود، حق طلبى کند و با او مخالفت کنند. اگر در هر پنج مورد، به حق رفتار کنى، بردبار هستى... ³.

ان شاالله که ما جزء کسانی نباشیم که از موانع ظهور به حساب میان.

ان شاالله تمام تلاش خودمون رو در ساختن جامعه ای منتظر به کار بگیریم و مقدمات ظهور رو فراهم کنیم.

+صوت کامل سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین پناهیان اینجا

منابع:

1.نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 506 ، حکمت207 :إن لَم تَکُن حَلیما فَتَحَلَّم فَإِنَّهُ قَلَّ مَن تَشَبَّهَ بِقَومٍ إِلاّ أَوشَکَ أَن یَکونَ مِنهُم

2. کافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 78: کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیرِ ألسِنَتِکُم ، لِیَرَوا مِنکُمُ الوَرَعَ وَالاِجتِهادَ وَالصَّلاةَ وَالخَیرَ ، فَإِنَّ ذلِکَ داعِیَةٌ

3. مصباح الشریعه ص154 : اَلحِلمُ سِراجُ اللّه ...  الْحِلْمُ یَدُورُ عَلَى خَمْسَةِ أَوْجُهٍ أَنْ یَکُونَ عَزِیزاً فَیُذَلَّ أَوْ یَکُونَ صَادِقاً فَیُتَّهَمَ أَوْ یَدْعُوَ إِلَى الْحَقِّ فَیُسْتَخَفَّ بِهِ أَوْ أَنْ یُؤْذَى بِلَا جُرْمٍ أَوْ أَنْ یَطْلُبَ بِالْحَقِّ فَیُخَالِفُوهُ فِیهِ فَإِذَا آتَیْتَ کُلًّا مِنْهَا حَقَّهُ فَقَدْ أَصَبْتَ