بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از همرزمان شهید رفیع رفیعی می گوید:
«چند
ماهی را که پیش سید رفیع بودم، بدون استثنا، او هر شب آخرین نفری بود که
در مجموعه نیروهای پادگان می خوابید و سحرها اولین نفر بود که بیدار می شد.
یک
شب از سر کنجکاوی رفتم پشت در اتاق تا ببینم چه کار می کند. شنیدم با صدای
دلنشینی شروع کرد به خواندن قرآن. نزدیک یک ساعت، آن صدای دلنشین را از
توی راهرو می شنیدم. بعد از آن چند رکعت نماز خواند.
این برنامه هرشب سید رفیع بود؛ یعنی بین ساعت یک و دو شب می خوابید. خیلی هم مواظب بود کسی متوجه برنامه اش نشود1».
شهدا با عبادت های مخفیانه ی نیمه های شب انس عجیبی داشتند. بی دلیل نبود که به مقام شهادت رسیدند.
امام حسن عسگری علیه السلام می فرمایند:
وصول به خداوند عزوجل سفری است که جز با
عبادت در شب حاصل نگردد2.
ان شاالله که ما هم بتونیم اعمال خودمون رو برای خدا خالص کنیم.
منابع:
1.ماهنامه امتداد، شماره22
2.بحارالانوار(ط-بیروت) ج 75 ، ص 380: اِنَّ الوُصُولَ اِلی اللهِ عَزّوجلَّ سَفَرٌ لا یُدرَکُ اِلّا
بِامتِطاءِ اللَّیلِ