با انفاق روزی خود را زیاد کنید

دائم در تکاپو بود. تا جایی که توانایی مالی داشت، به کمک کردن به افراد مستحق می پرداخت. گروهی را شناسایی کرده بود که از کمترین امکانات رفاهی هم برخوردار نبودند.

گروهی تشکیل داده بود و ماهانه مقداری پوا از فامیل به عنوان صدقه اول ماه می گرفت و برای این افراد خرج می کرد.

معتقد بود اگر قرآن می خوانیم، باید به آن عمل کنیم. وقتی قرآن در آیات متعدد به انفاق و صدقه دادن تاکید کرده¹، پس ما هم عمل کنیم؛ که این کمک ها باعث افزایش رزق مادی و معنوی در زندگی خود ما خواهد شد².

یا ایها الذین آمنوا انفقوا ممّا رزقناکم³....

منابع:

1.     بقره: 195 ، 272-274، 261 ؛ اسراء : 29

2.     بقره ، 261: مَثَلُ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی کُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ ۗ وَاللَّهُ یُضَاعِفُ لِمَنْ یَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ: مثل آنان که مالشان را در راه خدا انفاق می‌کنند به مانند دانه‌ای است که از آن هفت خوشه بروید و در هر خوشه صد دانه باشد، و خداوند از این مقدار نیز برای هر که خواهد بیفزاید، و خدا را رحمت بی‌منتهاست و (به همه چیز) داناست.

3.     بقره، 254: ای اهل ایمان، از آنچه روزی شما کردیم انفاق کنید پیش از آنکه بیاید روزی که نه کسی (برای آسایش خود) چیزی تواند خرید و نه دوستی و شفاعتی به کار آید، و کافران (دریابند که) خود ستمکار بوده‌اند.

سه تجارتی که در آن خسارتی نیست

بسم الله الرحمن الرحیم
پدرم همیشه از دوستان زمان انقلابش خاطرات نابی تعریف می کنه. هر بار هم با حسرت از شهادتشون میگه. می گفت یکی از دوستانش هر سال تمام اموالش (هر چیزی که داشت) رو نصف می کرد، نصفش رو برای خودش نگه می داشت و بقیه رو به نیازمندان می داد. می گفت: یه بار ازش پرسیدم: اخه وقتی همه چیز رو نصف می کنی؛ چطور زندگی می کنی؟ 
جواب داده بود: من با خدا معامله می کنم. وقتی هم که با خدا معامله کنی ضرر نمی کنی. مشکل اینه که خیلی ها به خدا اعتماد ندارن. بیشتر از همه ی چیزهایی رو که در راه خدا میدم به سرعت برمیگردن بهم. 
خداوندمتعال میفرماید:
«کسانی که کتاب الله (قرآن را) می‌ خوانند و نماز را پا برجای می‌ دارند و از چیزهائی که بدیشان داده‌ ایم، پنهان و آشکار، انفاق می کنند، آنان چشم امید به تجارتی دوخته ‌اند که هرگز بی‌ رونق نمی ‌گردد و از میان نمی ‌رود¹»

منبع:

1.-[فاطر/29] : انَّ الَّذِینَ یَتْلُونَ کِتابَ اللّهِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمّا رَزَقْناهُمْ سِرّاً وَ عَلانِیَةً یَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ 

قربانی و دفع بلا

بسم الله الرحمن الرحیم

این چند روزی که برای تبلیغ به شهرمون برگشته بودیم، اتفاق های بسیار زیادی افتاد. اما یکی از سخت ترین و در عین حال شیرین ترین این اتفاقات و یا شاید هم آزمایش های معجزه وار، تصادفی بود که دبروز برامون اتفاق افتاد و در عین ناباوری از مرگ حتمی نجات پیدا کردیم. دیروز از صبح مادر گفته بودند که قراره گوسفندی رو قربونی کنند، وقتی نزدیک ظهر به طرز معجزه آسایی بعد از تصادف به خونه برگشتیم، مطمئن شدم که این معجزه به دو دلیل بود، اول بخاطر اون قربونی و بعد هم بخاطر دعاهای بی پایان پدر و مادر...

از امام محمد باقر _{علیه السلام} روایت شده که: همانا خداوند دو عمل را دوست دارد، یکی اطعام و خوراندن غذا یا مهمانی دادن دوم خون ریختن یعنى ذبح گوسفند، شتر و یا هر حیوان حلال گوشت دیگر و توزیع گوشت بین نیازمندان¹.

وقتی از آیت الله بهاء الدینی پرسیدند: برای معضلات و گرفتاری ها چه کنیم؟ پاسخ ایشان این بود که سه چیز بسیار موثر است:

اول کشتن گوشفند، دوم ختم حدیث شریف کساء و سوم هم فرستادن چهارده هزار صلوات.

یکی از کارهایی که خونواده ما از بچگی به ما یاد دادن صدقه اول ماه هست. گاهی که از نظر مالی توانایی کشتن گوسفند رو ندارن به قصاب محله مقداری پول میدن و ازشون میخوان به خونواده های نیازمند گوشت رایگان بده و واقعا اثرات این کارها رو ما با تمام وجود در زندگی هامون حس کردیم.

ان شاالله که خدا به همه پدر و مادرها سلامتی و عمر باعزت و به ما هم روحیه قدردانی از زحمات اون ها رو عنایت کند.

منبع:
1. محمد باقر کمره‏اى‏، آداب معاشرت، ترجمه جلد شانزدهم بحار الانوار، ناشر اسلامیه‏، ج‏1، ص 232.

برای مرگ آماده ایم؟

بسم الله الرحمن الرحیم

هر بار خبر مرگ کسی رو می شنوم، تا مدتی دائم به مرگ و اتفاقات بعدش فکر می کنم. امروز که تصاویر تشییع جنازه حجة الاسلام و المسلمین هاشمی رفسنجانی رو می دیدم، باز هم ذهنم مشغول شد.

آدم تا وقتی که زنده است، فرصت داره تا هر کاری که از دستش برمیاد رو برای آخرتش انجام بده، بارها و بارها آزمایش میشه، در تمام طول عمر فرصت جبران و توبه داره؛ اما همین که پرونده ی زندگی بسته میشه و ملک الموت روح رو قبض می کنه، دیگه راهی نیست. دیگه فرصت تموم میشه...
امام على علیه السلام می فرمایند: شما را سفارش مى کنم که به یاد مرگ باشید و از آن کمتر غفلت ورزید. چگونه از چیزى غافلید که او از شما غافل نیست و چگونه به کسى چشم طمع دوخته اید که به شما مهلت نمى دهد! مردگانى که مشاهده کرده اید خود واعظانى هستند که شما را از هر واعظى بى نیاز مى کنند¹.

اگر از یاد مرگ غافل نشیم، دیگه نمی تونیم به راحتی حق رو ناحق کنیم، یا اشتباهاتی رو مرتکب بشیم که باعث تباه شدن اعمالمون بشه.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند:

با مرگ انسان، رشته عملش قطع می شود، مگر از سه چیز: صدقه جاری (و ماندگار) ، دانشی که مردم از آن بهره مند شوند، و فرزند نیکوکاری که برایش دعا کند².

ان شاالله که بتونیم از حالا به فکر به جا گذاشتن صدقه جاریه برای بعد از مرگمون باشیم، تا بعد از مرگ هم امیدی به رسیدن خیرات داشته باشیم .

منابع:

1.نهج البلاغة: الخطبة188:  عنه علیه السلام : اُوصیکُم بذِکرِ المَوتِ و إقلالِ الغَفلَةِ عنهُ ، و کیفَ غَفلَتُکُم عمّا لَیس یُغفِلُکُم ، و طَمَعُکُم فیمَن لَیس یُمهِلُکُم ؟! فکفَى واعِظا بمَوتى عایَنتُموهُم

2.میزان الحکمة، ح 14278: اذا مات الانسان انقطع عمله الا من ثلاث: الا من صدقة جاریة او علم ینتفع به او ولد صالح یدعوا له.

و ناگهان چقدر زود دیر می شود...

بسم الله الرحمن الرحیم
چند روزی هست که یکی از اقوام فوت کردند. امروز که برای مراسمشون سر خاکشون رفتم، با دیدن قبرهای خالی به خودم لرزیدم. قبرهایی تنگ و کوچک که منتظر مسافران خود هستند.
 

واقعا چقدر خودمون رو برای مرگ آماده کردیم؟ چقدر به مرگ فکر می کنیم؟ موقع انجام کارهای درست و نادرست چقدر به فکر مرگ و برزخمون هستیم؟
امام علی علیه السلام می فرمایند: رساترین پندها، عبرت گرفتن از آرامگاه هاى مردگان است¹.
اگر خودمون رو مقید کنیم هفته ای یک بار به زیارت قبور بریم خیلی اثرات خوبی بر روی نفسمون داره. هم اموات رو یاد می کنیم و براشون توشه ای می فرستیم و هم برای نفس ما خیلی موثر است. امام صادق علیه السلام می فرمایند:
یاد مرگ، خواهش هاى نفس را مى میراند و رویشگاه هاى غفلت را ریشه کن مى کند و دل را با وعده هاى خدا نیرو مى بخشد و طبع را نازک مى سازد و پرچم هاى هوس را درهم مى شکند و آتش حرص را خاموش مى سازد و دنیا را در نظر کوچک مى کند².
 از حالا چه توشه هایی برای خودمون فرستادیم؟ خانه ی قبرمون روشنه یا ظلمانی؟ چطور می تونیم برزخمون رو خوب بسازیم؟ چون می دونیم اگه این دنیا کاری برای خودمون نکنیم دیگه بعد ز مرگ کاری از دستمون برنمیاد.
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم می فرمایند: با مرگ انسان، رشته عملش قطع مى شود، مگر از سه چیز: صدقه جارى (وماندگار)، دانشى که مردم از آن بهره‌مند شوند، و فرزند نیکوکارى که برایش دعا کند³.
چه خوب میشه از حالا به فکر دنیای بعد از مرگمون باشیم و دل به این دنیای فانی نبندیم. میتونیم به صدقات جاریه ای که میتونه بعد از مرگ هم برامون توشه بفرسته فکر کنیم و با وقف و کارهای حسنه خانه ی برزخی خودمون رو آباد کنیم.


منابع:
1.شرح آقا جمال الدین خوانساری بر غررالحکم و دررالکلم ج2 ، ص423: أبلَغُ العِظاتِ الاعتِبارُ بِمَصارِعِ الأمواتِ
2.بحار الأنوار(ط-بیروت) ج6، ص133، ح32 - {شبیه این حدیث در مصباح الشریعه ص171 }: ذِکرُ المَوتِ یُمیتُ الشَّهَواتِ فی النَّفسِ ، و یَقلَعُ مَنابِتَ الغَفلَة ِ، و یُقَوّی القلبَ بمَواعِدِ اللّه ، و یُرِقُّ الطَّبعَ ، و یَکسِرُ أعلامَ الهَوى و یُطفِئُ نارَ الحِرصِ ، و یُحَقِّرُ الدُّنیا
3.میزان الحکمة، ح 14287: إذا ماتَ الإنسانُ انقَطَعَ عَمَلُهُ إلاّ مِن ثَلاثٍ : إلاّ مِن صَدَقَةٍ جاریَةٍ أو عِلمٍ یُنتَفَعُ بِهِ أو وَلَدٍ صالِحٍ یَدعُو لَهُ