دو برادر

در این دنیای فضاهای مجازی و فالو و لایک و دیس لایک، گاهی دنیای واقعی رو فراموش می کنیم.

برای فلان فیلمِ یک دقیقه ای، چندین کامنت و ایموجی غم و اندوه می گذاریم؛ اما از حال خراب همسایه دیوار به دیوارمان بی خبریم...

انقدر غرق دنبال کردن زندگیِ لاکچری فلان بازیگر و فلان آقازاده و ... شده ایم؛ که فراموش می کنیم، خبری از زندگی دوست و آشنا بگیریم.

فراموش نکنیم، إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ¹...

مواظبِ حال برادران دینی مون باشیم.

منبع:

1.     سوره حجرات، آیه 10: إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ ﴿۱۰﴾ در حقیقت مؤمنان با هم برادرند پس میان برادرانتان را سازش دهید و از خدا پروا بدارید امید که مورد رحمت قرار گیرید.

لذت تنهایی

‌

لذت جوانی

بسم الله الرحمن الرحیم

می گفت: چقدر شما سخت گیری می کنید ما جوون هستیم ، دوست داریم جوونی کنیم.

گفتم: مگه حضرت زهرا سلام الله علیها جوون نبودند؟

آیا معنی جوونی کردن، معصیت کردنه؟

حضرت زهرا _{سلام الله علیها} می فرمایند:

اگر آنچه را که ما اهل بیت دستور داده ایم عمل کنى و از آنچه نهى کرده ایم خوددارى نمائى ، تو از شیعیان ما هستى وگرنه ، خیر¹.

اگه عاقلانه فکر کنیم، باید ببینیم که با این جوونی کردن ها چه چیزی به دست میاریم و چه چیزهایی رو از دست میدیم؟

اگه از 20 سالکی تا 40 سالگی دوره جوانی ما حساب بشه، آیا این 20 سال، در برابر زندگی جاودانه ای که قرار است در جهان دیگر داشته باشیم، زمان طولانی است؟ بهتر این نیست که از این دوران بهترین استفاده رو بکنیم برای توشه گرفتن برای زندگی جاودانه؟

منبع:

1-تفسیر الا مام العسکرى علیه السلام : ص 320، ح191: قالَتْ علیها السلام : إنْ کُنْتَ تَعْمَلُ بِما اءمَرْناکَ وَ تَنْتَهى عَمّا زَجَرْناکَ عَنْهُ، قَانْتَ مِنْ شیعَتِنا، وَ إلاّ فَلا.

تعلقات دنیا

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی طوری در دنیا غرق می شویم که اصلا هدف اصلی از بودن در این دنیا رو فراموش می کنیم.

طوری برای کار کردن و پول درآوردن اهمیت قائل می شیم که انگار اصلا فراموش کردیم که روزی دهنده خداست.

گاهی طوری خرید برخی کالاها و اجناس ارزش شمرده میشه که انگار نه انگار قراره یه روزی همه ی این ها رو همینجا تو همین دنیا بگذاریم و بریم.

این روزها اینقدر میهمانی های پر زرق و برق و رسم و رسوم های جدید می بینیم که انگار نه انگار ما در این دنیا وظایف دیگری هم داریم.

واقعا چرا اینقدر دل به دنیا بسته ایم؟

امام علی علیه السلام می فرمایند:
دل بستگى به دنیا، عقل را فاسد مى ‏کند، قلب را از شنیدن حکمت ناتوان مى ‏سازد و باعث عذاب دردناک مى ‏شود¹.

اگر بیشتر به مرگ فکر کنیم این دلبستگی ها به دنیا هم کمتر می شود. گاهی برخی رو میبینم که خیلی دنیا رو جدی گرفتند و فکر می کنند ک اگر فلان وسیله ی جدید را نخرند خسر الدنیا و الاخره خواهند شد.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

حب و علاقه به دنیا منشاء هر گناهی است².

باید بتونیم از دنیا به اندازه ی نیاز استفاده کنیم و برای خودمون نیاز کاذب درست نکنیم. نکند که همین نیازهای کاذب باعث ورود اموال غیر حلال به خانه ها شود. نکند که طوری زندگی کنیم که در قیامت حتی جواب اموال حلال رو هم نتونیم بدیم.

منابع:

1.مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 12 ، ص41: حُبُّ الدُّنیا یُفسِدُ العَقلَ وَ یُصِمُّ القَلبَ عَن سَماعِ الحِکمَةِ وَ یوجِبُ اَلیمَ العِقابِ

2.اصول کافی،ج 5 ،ص 231: حب الدنیا راس کل خطیئة

چرا از عبادت لذت نمی بریم؟

بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی از آیت الله جوادی آملی سوال شد که چرا از عبادت هایمان لذت نمی بریم ایشان در پاسخ فرمودند:

اگر انسان مریض ، شیرین ترین و خوشمزه ترین گلابی و میوه را بخورد لذت نمی برد...

در بُعد معنوی و عبادت هم این گونه است. کسی که ((فی قلوبهم مرض )) از نماز و عبادت لذت نمی برد و گاهی خسته هم می شود.

بیماری قلب همان گناهان هستند. تا انسان این گناهان را ترک نکند از انجام عبادات لذت نمی برد و چه بسا خسته هم بشود.

شیطان تمام تلاش خودش را می کند تا انسان لذت عبادت را نچشد و از خدا دور بشود و تا هنگامی که انسان از گناهان دوری نکند شیطان را در این امر یاری کرده. ان شاالله که بتونیم در این سال جدید با تمام توان از گناهان کناره گیری کنیم و لذت عبادت و مناجات با خدا را بچشیم...