بسم الله الرحمن الرحیم
دیدید بعضی ها چقدر روی مقدار غذایی که میخورن و مقدار کالری هایی که وارد بدنشون میشه حساس هستن؟ با چه دقت و ظرافتی غذاها رو انتخاب می کنن و حتی تعداد کالری ها رو میشمرن؟ چرا؟ چون تناسب اندامشون براشون خیلی مهمه.
آیا ما هم اینقدر روی اعمالمون حساس هستیم؟ آیا نگران اعمال بدمون هستیم و همون قدر وسواس رو اونها داریم؟ آیا دائم مواظب هستیم که چه کاری رو انجام بدیم و چه کاری رو انجام ندیم؟
امام کاظم علیه السلام می فرمایند:
از ما نیست کسى که هر روز اعمال خود را محاسبه نکند تا اگر نیکى کرده از خدا بخواهد بیشتر نیکى کند و خدا را بر آن سپاس گوید و اگر بدى کرده از خدا آمرزش بخواهد و توبه نماید1.
یکی از بهترین کارهای ممکن این است که اول نقطه ضعف های خودمون رو بشناسیم. چند روزی تمام اعمالمون رو ثبت کنیم. و شب ها به خودمون نمره بدیم. ببینیم در روز چقدر اشتباه داریم و چقدر کار درست؟ برای اشتباهاتمون حواسمون رو بیشتر جمع کنیم و برای خودمون تنبیه یا تشویق قرار بدیم تا دیگه اون کارها رو انجام ندیم. اینطوری در طول روز مواظب کارهامون هستیم و بیشتر به خدا نزدیک می شویم.
ان شاالله که بتونیم هر روز با اعمالمون بیشتر به خدا نزدیک بشیم.
منبع:
1. الاختصاص ص 26 و ص 27: لَیْسَ مِنّا مَنْ لَمْ یُحاسِبْ نَفْسَهُ فى کُلِّ یَوْمٍ فَاِنْ عَمِلَ خَیْرا اسْتَزادَ اللّهَ مِنْهُ وَ حَمِدَ اللّهَ عَلَیْهِ وَ اِنْ عَمِلَ شَیْئا شَرّا اسْتَغْفَرَ اللّهَ وَ تابَ اِلَیْهِ
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از خوبی های ماه رمضان و به خصوص شب های قدر، این هست که بیشتر به حساب و کتاب اعمالمون حساس می شویم. اگر اهل هیات رفتن باشیم که هر شب درگیر این هستیم که توبه کنیم (بخاطر مراسمی که هر شب شرکت می کنیم) اگر هم اهل هیات رفتنِ هر شب نباشیم باز هم شب های قدر سعی خودمون رو می کنیم که طوری اعمال بدمون رو به یاد بیاریم و اظهار پشیمانی کنیم؛ که خدا حتما ما رو ببخشه.
اما چرا این چرتکه انداختن ها برای نفس باید مخصوص ماه رمضان و شب قدر باشد؟
امام کاظم علیه السلام می فرمایند:
از ما نیست کسى که هر روز اعمال خود را محاسبه نکند تا اگر نیکى کرده از خدا بخواهد بیشتر نیکى کند و خدا را بر آن سپاس گوید و اگر بدى کرده از خدا آمرزش بخواهد و توبه نماید1.
اینقدر این محاسبه ی روزانه مهم شمرده شده که احادیث زیادی از این دست داریم که می فرمایند از ما نیست کسی که هر روز محاسبه نفس نداشته باشد.
بهترین اثر این محاسبه نفس روزانه این است که باعث خود کنترلی می شود. دیگر مواظبیم کاری نکنیم که شب شرمنده شویم. باعث می شود دائما خود را در محضر حضرت دوست ببینیم.
امام علی علیه السلام می فرمایند:
هر کس به حساب نفس خود
رسیدگی کند به عیبهایش آگاه شود2.
ان شاالله که خدا به حق این شب های عزیز این توفیق رو شامل حال همه ما بکند که هر روز از نفس خود حساب بکشیم و بر اعمالمون مواظبت کنیم.
منابع:
1/الاختصاص ص 26 و ص 27:
لَیْسَ مِنّا مَنْ لَمْ یُحاسِبْ نَفْسَهُ فى کُلِّ
یَوْمٍ فَاِنْ عَمِلَ خَیْرا اسْتَزادَ اللّهَ مِنْهُ وَ حَمِدَ
اللّهَ عَلَیْهِ وَ اِنْ عَمِلَ شَیْئا شَرّا اسْتَغْفَرَ اللّهَ وَ
تابَ اِلَیْهِ
2/عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص 435 :مَن حاسَبَ نفسَهُ وَقَفَ علی عُیُوبِهِ