اختلاط با نامحرم

بسم الله الرحمن الرحیم

معمولا دورهمی های خانوادگی و دوستانه مساوی بود با اختلاط نامحرم و انواع شوخی ها و صحبت های غیر ضروری.حالا هم که ایام عید بود و هر روز دیدارها تازه و شوخی ها ادامه دار میشد.

واقعا وقتی خانم ها با هم باشن و اقایون هم با هم، خودشون راحت تر نیستند؟ هم از نظر حجاب راحت تر هستن و هم از نظر گفتن و خندیدن نیاز نیست به خودشون سخت بگیرن. گاهی لازمه خودمون تو خونواده ها شروع کنیم به فرهنگ سازی و شروع یک کار جدید.

واقعا این اختلاط ها اگر نگیم که آفت های زیادی داره، سختی های مخصوص به خودش رو هم داره. آیات و روایات بسیار زیادی داریم که به پرهیز از اختلاط با نامحرم تاکید می کنند.

کاش می شد به جای اینکه سریع ناراحت بشیم و جبهه بگیریم، به حرف ها کمی فکر کنیم...

محدودیت یا حفظ حریم؟

بسم الله الرحمن الرحیم

می گفت همسایه ای داریم که از نظر وضعیت حجاب، اصلا قابل قبول نیست. یک روز گفت : از این که با تو رفت و آمد می کنم، اصلا احساس بدی ندارم ، نه شماره همسرم رو داری که بخوام نگران باشم باهاش دوست میشی، نه  هر روز با یه مدل ارایش و لباس ناجور جلوش ظاهر میشی که نگران این باشم، که ذهنش به تو مشغول میشه و نه اهل بگو بخند با نامحرم هستی که نگران از دست دادن شوهرم باشم؛ درحالیکه تمامی این ترس ها رو در مورد اکثر دوستانم دارم. بهش گفته بود: خب خود تو هم که مثل دوستات هستی، نه حریمی برای ارتباط با نامحرم داری و نه ظاهر مذهبی داری. دوستان تو هم ممکنه همین نگرانی ها رو نسبت به همسرانشون داشته باشن. گفته بود نه؛ من به همسرم وفادار هستم و به خودم مطمئن هستم...

بعضی اتفاق ها ناگزیر هستن. مگه میشه آتش و چوب رو کنار هم بگذاریم و توقع آتش گرفتن هم نداشته باشیم؟ سریال ماه و پلنگ که مدتی پیش در تلویزیون پخش می شد خیلی جالب این قضیه رو نشون داد. وقتی دو نفر نامحرم بدون در نظر گرفتن هیچ محدودیتی برای خودشون دائم باهم ارتباط داشته باشن، نتیجه این میشه که بالاخره به هم وابسته میشه. (البته در بهترین شرایط این اتفاق می افته، خیلی وقت ها هم ممکنه اون زن فقط طعمه ای برای مرد باشه که وقتی نیاز مرد برطرف شد، دیگر سراغی هم از اون خانم نگیره).

حضرت علی (علیه السلام) در باره سخن گفتن با زن نامحرم فرمود:« ای بندگان خدا! بدانید که... گفتگو و اختلاط مردان با زنان نامحرم سبب نزول بلا و بدبختی خواهد شد، و دل ها را منحرف می سازد، و پیوسته به زنان چشم دوختن نور چشم دل را خاموش می گرداند، و همچنین با گوشه چشم به نامحرم نگاه کردن از حیله و دام های شیطان است¹.»

البته صحبت های معمولی که مفسده ای در میان نداشته باشد، ایرادی ندارد. اما خب بهترین راه این است که مرزبندی بین محرم و نامحرم وجود داشته باشه. این مرزبندی برای سلامت زندگی ها و آرامش فکری هم بسیار مفید است.

ان شاالله که خدا ما رو از مکاید شیطان حفظ کند.

منبع:

1.بحارالانوار ج 74 ص 291: عباد الله! اعلموا... محادثة النّساء تدعوا الی البلاء و بزبغ القلوب. و الرّمق لهنّ یخطف نور ابصار القلوب و لمح العبون مصائد الشّیطان؛

نامحرم و نامحرم تر!!!

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از دوستان تعریف می کردند که بهشون خونواده ای رو معرفی کرده بودند برای ازدواج. وقتی مادرشون زنگ می زنن و شرایط اولیه رو از مادر دختر خانم می پرسن؛ مادر عروس خانم گفته بودن، ما فقط بیرون از خونه حجاب داریم و تو خونه و بین اقوام حجاب نداریم!!!

تو بعضی از خونواده ها یه عده هستند، که نامحرم ها رو تقسیم بندی می کنند. انگار فقط افراد تو خیابون نامحرم هستن و اعضاء فامیل همه محرم به حساب میان. یا انگار این میزان نامحرم بودن شدت و ضعف داره مثلا افرادی که تو خیابون هستن نامحرم تر هستن از اقوام...

باید بدونیم که در اسلام چیزی به نام نامحرم و نامحرم تر! وجود نداره. اطرافیان ما یا محرم هستن و یا نامحرم.
اینکه چون باهم فامیل هستیم مجوز حلال شدن ارتباطات نمیشه. البته الان شاید رعایت این مسأله برای خیلی از خونواده ها سخت باشه. اما باید ببینیم الان رضایت خدا برامون مهم تره یا رضایت اطرافیان...؟
امام صادق علیه السلام می فرمایند: رسول خدا فرمان داده بود که زن مسلمان با مردان نامحرم بیش از پنج کلمه – که آن هم در موضوعات ضروری باشد- سخن نگوید¹.

باید این رو بدونیم که برای شاد بودن حتما نیازی به اختلاط بین زن و مرد نیست. اگه دوست داریم یه خانواده ی آسمانی داشته باشیم، باید در زندگی مون قوانین الهی رو رعایت کنیم. باید از کودکی بچه ها رو با مفهوم محرم و نامحرم آشنا کنیم، تا در نوجوانی و جوانی دچار سردرگمی و انحراف نشن. وقتی از کودکی تفاوت رفتار مادر و پدر رو با محارم و غیر محارم ببینند، یاد می گیرند که باید همیشه مرز خودشون رو با نامحرم ها حفظ کنند.

امام خمینی رحمة الله علیه در موضوع محرم و نامحرم بسیار حساس بودند، طوری که اعضای خانواده ایشان در خاطرات خود از ایشان بیان می کنند:

امام صحبت بی مورد زن ها با نامحرم را ضرورت نمی دیدند. مثلا در خانه خودشان وقتی که یکی از نوه های پسرشان مکلف می شد ما دیگر با آنها در یک اتاق نمی نشستیم. البته جالب اینجاست که وقتی ما نزدشان بودیم نمی گفتند که ما از نزدشان بیرون برویم بلکه به او می گفتند بیرون برود.
یا اگر من پهلوی ایشان بودم و نوه مکلف شده شان که مثل پسر خودم بود می خواست وارد اتاق شود به او می گفتند کسی اینجا هست².

ان شاالله که بتونیم، خانواده ای شاد مومن و زندگی خداپسندانه ای داشته باشیم.

برای مطالعه بیشتر در مورد سیره امام خمینی درباره رفتار با نامحرم اینجا رو مطالعه کنید.

منابع:

1. وسائل الشیعه، ج 20، ص 197.

2.فاطمه طباطبایی.  پابه پای آفتاب. گفته ها و ناگفته ها از زندگی امام خمینی (س). امیررضا ستوده ج 1، ص 176