دوست خوب من

بسم الله الرحمن الرحیم

دیروز با یکی از دوستان خیلی خوبم قرار داشتم. از همون افرادی که با دیدنشون آرامش وجود آدمو پُر می کنه و کلی خاطرات خوب به ذهن می رسه. از همونایی که با دیدنشون ایمانت بیشتر میشه و یاد خدا می افتی.

چقدر خوبه که آدم یه همچین دوستانی داشته باشه و دائم باهاشون در ارتباط باشه. تا دائم یاد خدا بیفته و عملش رو درست کنه.

امام علی علیه السلام می فرمایند:

بهترین برادرانت (دوستانت)، کسى است که با راستگویى اش تو را به راستگویى دعوت کند و با اعمال نیک خود، تو را به بهترین اعمال برانگیزد¹.

گاهی ما افرادی رو برای دوستی انتخاب می کنیم که اصلا صلاحیت دوستی ندارند، حتی دوستی کردن به نیت درست کردنشون هم اشتباهه چون اصلاح پذیر نیستند. وقتی دو نفر مدت زیادی باهم باشند یا خیلی باهم صمیمی باشند خواه ناخواه روی هم اثر میگذارن و معمولا اگه اعتقاداتشون خیلی مستحکم نباشه ممکنه به جای اثر گذاشتن روی دوستشون از اونها اثر بگیرن.
اگه دوستانی دارید که رفتارهاشون خدایی نیست اگه مطمئن هستید که میتونید روشون اثر مثبت بگذارید باهاشون صمیمی بشید و دوستی رو ادامه بدید وگرنه اگه حتی به اندازه ی ذره ای هم احتمال می دید که ممکنه شما رو هم به راه خودش ببره، ازش دوری کنید.
امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند: با خوبان معاشرت کن تا از آنان باشى و از بدان دورى کن تا از آنان نباشى².
دوستان خوب شما چه ویژگی هایی دارند؟

منبع:

1.تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص417 :خَیرُ اِخوانِکَ مَن دَعاکَ اِلى صِدقِ المَقالِ بِصِدقِ مَقالِهِ وَ نَدَبَکَ اِلى اَفضَلِ العمالِ بِحُسنِ اَعمالِهِ

2.نهج البلاغه(صبحی صالح)  نامه 31 ،ص 402:قارِن اَهلَ الخَیرِ تَکُن مِنهُم وَ بایِن اَهلَ الشَّرِّ تَبِن عَنهُم