نامیرا

بسم الله الرحمن الرحیم

همیشه مُحَرَم برامون حال و هوای خاصی داره، سعی می کنیم هر سال برامون با سال گذشته فرق داشته باشه. دوست داریم اثر بیشتری داشته باشه و انرژی بیشتری بهمون بده. با بهتر استفاده کردن از محرم ، اون سال برامون بیمه میشه.  

تو اتاق نشسته بودم و داشتم فکر می کردم چقدر خودمو برای محرم آماده کردم؟ 

یادم افتاد مدتیه که یه کتاب خریدم اما هنوز تو صف کتاب ها مونده و خونده نشده. به نظرم بهترین فرصت برای خوندن کتاب بود. 

کتاب نامیرا 

بیش از هر چیز اسم کتاب است که خواننده را مشغول می کند؛ ابتدا به ذهن می رسد «نامیرا» فقط اسمی هنری است که برای جلب مخاطب انتخاب شده و یا ناشر و نویسنده خواسته اند ابهام داستان را زیاد کنند. اما کتاب را که تا انتها بخوانی معلوم می شود «نامیرا» ریشه در مفهوم «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» دارد. مفهومی که می گوید پهنه ی سرزمین کربلا به اندازه ی کل زمین وسعت پیدا کرده و عاشورا همیشه نمیراست.
«نامیرا» داستانی شخصیت محور است؛ رمانی با خرده روایت هایی از تغییر روش، هدف، آرزو و عاقبت آدم ها. این روزگار است که آدم ها را در محک انتخاب شدن و انتخاب کردن می گذارد و نویسنده ی نامیرا فقط تصویرساز صادق این رویدادهاست. نویسنده ی کتاب را به سبک رمان های کلاسیک با شروعی آرام آغاز می کند، تصویرسازی می کند، شخصیت ها را یک به یک وارد داستان می کند، آن ها را معرفی می کند و با داستان پیش می برد. «نامیرا» اسیر اختلاف روایت های تاریخی نشده و البته از عقبه ی تحقیقی درستی بهره برده است. 
این اثر درباره دختر و پسری جوانی است که بین سرداران بزرگ برای حمایت از امام حسین _{علیه السلام} و یزید تردید دارند؛ در ادامه داستان، این دو جوان طی استدلال های مختلف به حقانیت امام حسین _{علیه السلام} پی می برند.
نویسنده، رمان «نامیرا» را در قالب یک فیلمنامه پانزده قسمتی نوشت و برای نوشتن این داستان آثار تحلیلی که درباره امام حسین _{علیه السلام} و قیام او نوشته شده و کتاب های مقاتل را مطالعه کرده است¹.

دوستان اگه فرصت مطالعه دارید، این کتاب رو از دست ندید. داستان کربلا برای ما همیشه عبرت آموز هست. شاید خوندن این کتاب تلنگری برای ما و انتظارمون برای حضرت ولی عصر _{روحی فداه} باشه. 

منبع:

1. برگرفته از سایت پاتوق کتاب فردا 

لبیک یا حسین یعنی ...

بسم الله الرحمن الرحیم

چند سالی هست که رسم قشنگی درست شده در ایام محرم و مناسبت های مذهبی که روی ماشین ها عبارات بسیار زیبا درباره ی اون مناسبت می نویسند. با این کار نوعی امر به معروف می کنند و برای دیگران آن مناسبت رو یادآوری می کنند. مثلا یکی از عبارات زیبایی که این چند روز دیدم و لذت بردم این بود: لبیک یا حسین یعنی مرگ بر آمریکا

اما بعضی افراد هستند که همه چیز رو به مسخره می گیرند و برای هیچ چیزی حرمتی قائل نمیشن.

در شبکه های مجازی عکس هایی منتشر میشه که واقعا گاهی نمیدونم باید به این همه درک بالا ! بخندم یا گریه کنم. اولین چیزی که روزهای اول محرم دیدم، آرایش خاص موی پسرونه ای بود که با تیغ روی سرش نام مبارک حضرت سیدالشهدا علیه السلام رو حک کرده بود. بعد از اون دخترخانمی بود که لاک قرمز به دست هاش زده بود و با رنگ مشکی نام مقدس سقای کربلا حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام رو نوشته بود! بعد از اون هم که عبارات نا مأنوس و گاها هجوی که پشت ماشین ها نوشته میشه و هر چند روز اون ها رو تو خیابون های شهر می بینیم.

دشمن از هر راهی استفاده می کنه تا جوون ها رو از راه امام حسین علیه السلام منحرف کنه و اون ها رو با این هجویات سرگرم نگه داره تا اونها کمتر در قیام امام حسین علیه السلام تفکر کنند و کمتر به دشمن شناسی بپردازند، در حالیکه ممکنه جوون های ما به خاطر روحیه ی خاص جوانی کاری انجام بدن که در شأن امام علیه السلام نباشد اما در واقع قلب همه ی آن ها شیفته ی اباعبدالله علیه السلام است. و اینجاست که اهمیت هیأت های مذهبی برای ما روشن میشه، اینجاست که هیأت وظیفه داره طوری جوون ها رو جذب کنه و آموزش دشمن شناسی بده که دیگه دشمن نتونه نقشه هاش رو عملی کنه و اونها رو تحت تاثیر قرار بده.

ان شاالله که هر چه زودتر حضرت مهدی علیه السلام ظهور کنند و همه ی دشمنان اسلام رو نابود کنند.