یک نگاه و هزار گرفتاری

بسم الله الرحمن الرحیم

همسر حاج ابراهیم همت می گفت: یه روز نگاه کردم به چشمای حاجی گفتم حاج همت خیلی چشماتون زیباست خدا هم که زیباپسند، نمیگذاره چیزای زیبا تو این دنیا بمونه و اونو برای خودش برمی داره؛ حاجی اگر روزی شهید شدی مطمئنم خدا این چشما رو با خودش می بره.

همسر شهید همت می گفتند: این چشما یکی به خاطر این زیبا بود که به گناه باز نشده بود، یکی به خاطر اینکه هر سحر پا می شدم می دیدم این چشما در خونه خدا چه اشکی می ریزن

گفتم مطمئنم این چشما رو خدا خاطرخواه شده.

آخر در عملیات خیبر خدا این چشما رو با قابش برد. از بالای لبهاش رفت... رفت پیش خدا.

هستند علمایی که از همین نگاه نکردن به درجاتی از عرفان رسیدند.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

از نگاه [ناپاک] بپرهیزید که چنین نگاهى تخم شهوت را در دل مى‌کارد و ‏همین براى فتنه‌ى صاحب آن دل بس است¹.

در روایت دیگری آمده است: نگاه به نامحرم، تیری از تیرهای شیطان است².

وقتی تیر زهر آگین به بدن کسی اصابت می کند، این زهر تنها به همان عضو آسیب نمی زند بلکه زهر در تمام بدن منتشر می شود و همه ی بدن را درگیر می کند. خاصیت گناه این است، همه ی جان آدمی را تهی از نور می کند. زهری که از نگاه آلوده وارد روح می شود قلب را خسته و بیمار می کند. قلبی که زهر گناه به آن رسیده در نماز حضور و توجه ندارد. اثر زهر گناه بر قلب از بین رفتن احساس تضرع و حضور است.

اثر زهر گناه بر چشم، محروم شدن از اشک است. خیلی اوقات با خود فکر می کنیم چرا حال مناجات نداریم، چرا هنگام دعا و روضه اشک چشم نداریم؛ غافل از اینکه تیرهای بسیاری که بر قلب خورده است کار خود را کرده است.

ان شاالله که از این پس بیشتر مواظب نگاه هامون باشیم.

منابع:

1.تحف ‏العقول ص305 : إِیَّاکُمْ وَ النَّظِرَةَ فَإِنَّهَا تَزْرَعُ فِی الْقَلْبِ الشَّهْوَةَ وَ کَفَى بِهَا لِصَاحِبِهَا فِتْنَة
2.بحار، ج 101، ص 40: النظرة سهم من مسمومٌ من سهام شیطان من ترکها مخافتی أعقبته علیها إیماناً یجدُ حلاوته فی قلبه

حدیث روز /چشم هایی که در قیامت گریان نیستند

بسم الله الرحمن الرحیم

چشم هایی که در قیامت گریان نیستند
روایت از حضرت باقر است که می فرمایند:
کُلُّ عَیْنٍ بَاکِیَةٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا ثَلَاثَةً عَیْنٌ غُضَّتْ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ وَ عَیْنٌ سَهِرَتْ فِی طَاعَةِ اللَّهِ وَ عَیْنٌ بَکَتْ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ؛1
طبق این روایت همة چشم ها روز قیامت گریان است، مگر سه چشم.
اول، گروهی که چشم‌های خود را از محارم الهی کنترل بکنند و به نامحرم نگاه نکنند.

یکی از عرفا میفرمودند که چهل سال است نگاهم به هیچ نامحرمی نیفتاده. اگر ما هم از همین جا شروع کنیم خیلی از اتفاقاتی که الان در جامعه خیلی عادی شده و قبح خودشون رو از دست داده ، دیگه اتفاق نمی افته.

طایفه دوم، کسانی که شب و نصف شب، بلند شدند، دعا خواندند، قرآن خواندند، ذکر گفتند و با خدا انس گرفتند. چشم های این اشخاص هم گریان نیست؛ همین که شب بیدار باشید خودش اثر دارد لازم نیست حتما مشغول دعا و مناجات باشید. بیدار باشید و به عظمت خدا فکر کنید. البته که دعا و مناجات اثر فوق العاده ای دارد و روایات بسیار زیادی در باب نماز شب وارد شده اما اگر حتی حال خوندن نماز شب رو هم نداشتیم چندتا ذکر بگیم یا اینکه کمی به خدا فکر کنیم و با امام زمان درد و دل کنیم هم کافی است. اینها خودش کم کم باعث میشه که حال دعا و مناجات هم بوجود بیاد.

طایفه سوم، کسانی هستند که در دل شب، از خوف خدا گریه می کنند.

شعر معروفی هست که میگه : گر خدا خواهد که غفاری کند       میل بنده جانب زاری کند.

1. کافی، ج 2، ص 482.

ان شاالله که ما هم بتونیم مصداق این سه دسته باشیم.

دیگر لبم برای دعا وا نمی شود

روحم شکسته بال و پرش، پا نمی شود

من را جواب کرده گمانم طبیب شهر

این شعر پر شده همه اش با (نمی شود)

آنقدر گریه می کنم و ناله می زنم ...

یا می شود گشوده دری یا نمی شود

از تحبس الدعا شدنم رنج می برم

این بار هم ببخش خدایا ... نمی شود؟

راه نجات من به خدا جز حسین نیست

گفتم کسی برای من آقا نمی شود

حسین ایزدی