شیعیان علی علیه السلام چه کسانی هستند؟
بسم الله الرحمن الرحیم
امشب شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان و شب شهادت حضرت امیر المومنین علیه السلام است. امیرالمومنینی که 300 آیه از آیات قرآن در شأن و منزلت ایشان نازل شده. امیرالمومنینی که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم درباره ی ایشان می فرماید: اگر همه ی مردم بر محبت علی علیه السلام جمع می شدند خداوند عزوجلّ ، جهنم را نمی آفرید1.
نقل شده که عده ای خدمت امام رضا علیه السلام رسیدند و گفتند ما از شیعیان علی بن ابیطالب هستیم اجازه شرفیابی می خواهیم؛ امام علیه السلام اجازه نفرمودند و این داستان دو ماه ادامه داشت ؛ این افراد می آمدند خود را شیعیان علی بن ابیطالب معرفی می کردند و امام هم هر بار به آنها اجازه ورود نمی دادند. تا اینکه بعد از دو ماه آنها بسیار ناراحت شدند و عرض کردند ؛ ما به دیار خود بر میگردیم اما اگر آنجا مردم بفهمند که شما به ما اجازه ورود ندادید فکر می کنند ما گناه بزرگی مرتکب شده ایم و مجبوریم که دیار خود را نیز بخاطر شرمندگی ترک کنیم. امام علیه السلام این بار اجازه ورود دادند اما حتی اجازه نشستن هم ندادند. وقتی علت را جویا شدند ، امام علیه سلام فرمودند : شما ادعا کردید که شیعه علی بن ابیطالب علیه السلام هستید درحالیکه شیعیان ایشان حسن و حسین علیهما السلام و ابوذر و سلمان و یاران راستین آن حضرت بودند ، شیعه کسی است که به دستورات علی علیه السلام عمل کند نه فقط علی را دوست داشته باشد. آری شما فقط دوستداران علی را دوست می دارید و دشمنانش را دشمن می شمارید اما شما طبق خواسته های دل خود عمل می کنید نه طبق فرمایشات و دستورات علی علیه السلام و اسلام2.
حتی محبّ و دوست دار علی علیه السلام هم وظایفی دارد ؛ محبّ کاری نمی کند که محبوب خود را برنجاند ، محبّ بر خلاف خواسته های محبوبش عمل نمی کند...
ان شاالله که در این ماه عزیز بتونیم خودمون رو اصلاح کنیم و جزء شیعیان و محبین واقعی آن حضرت قرار بگیریم.
منابع:
1/ المناقب ابن شهر آشوب: 28 :قال رسول الله(صلى الله علیه وآله): لو اجتمعَ النّاس على حبّ علیّ بن أبی طالب لَما خلَقَ الله عزّ وجلّ النار
2/تفسیرالإمامالعسکری، ص 312.:لَمَّا جَعَلَ الْمَأْمُونُ إلَی عَلی بنِ موسَی الرِّضَا(ع) وَلایَةَ الْعَهْددَخَلَ عَلَیْهِ آذِنُهُ؛ ؛إِنَّ قَوْماً بِالْبَابِ یَسْتَأْذِنُونَ عَلَیْکَ یَقُولُونَ نَحْنُ شِیعَةُ عَلِیٍّ(ع)؛ أَنَا مَشْغُولٌ فَاصْرِفْهُمْ؛ فَصَرَفَهُمْ، فَلَمَّا کَانَ مِنَ الْیَوْمِ الثَّانِی جَاءُوا وَ قَالُوا کَذَلِکَ مِثْلَهَا؛ إصْرِفْهُمْ؛ إِلَى أَنْ جَاءُوا هَکَذَا یَقُولُونَ وَ یَصْرِفُهُمْ شَهْرَیْنِ؛ثُمَّ أَیِسُوا مِنَ الْوُصُولِ؛ قَالُوا لِلْحَاجِبِ قُلْ لِمَوْلَانَا إِنَّا شِیعَةُ أَبِیکَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ(ع) وَ قَدْ شَمِتَ بِنَا أَعْدَاؤُنَا فِی حِجَابِکَ لَنَا؛وَ نَحْنُ نَنْصَرِفُ هَذِهِ الْکَرَّةَ وَ نَهْرَبُ مِنْ بَلَدِنَا خَجِلًا وَ أَنَفَةً مِمَّا لَحِقَنَا؛ وَ عَجْزاً عَنِ احْتِمَالِ مَضَضِ مَا یَلْحَقُنَا بِشَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ؛ فَقَالَ عَلِیُّ بْنُ مُوسَى الرِّضَا(ع) ائْذَنْ لَهُمْ لِیَدْخُلُوا؛فَدَخَلُوا عَلَیْهِ فَسَلَّمُوا عَلَیْهِ فَلَمْ یَرُدَّ عَلَیْهِمْ وَ لَمْ یَأْذَنْ لَهُمْ بِالْجُلُوسِ؛ فَبَقُوا قِیَاماً؛ فَقَالُوا یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا هَذَا الْجَفَاءُ الْعَظِیمُ وَ الِاسْتِخْفَافُ بَعْدَ هَذَا الْحِجَابِ الصَّعْبِ؛ أَیُّ بَاقِیَةٍ تَبْقَى مِنَّا بَعْدَ هَذَا؟ وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَ یَعْفُوا عَنْ کَثِیرٍ؛ مَا اقْتَدَیْتُ إِلَّا بِرَبِّی عَزَّ وَ جَلَّ فِیکُمْ وَ بِرَسُولِ اللَّهِ وَ بِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَنْ بَعْدَهُ مِنْ آبَائِیَ الطَّاهِرِینَ (ع) عَتَبُوا عَلَیْکُمْ فَاقْتَدَیْتُ بِهِمْ؛قَالُوا لِمَاذَا یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ؛ قَالَ لِدَعْوَاکُمْ أَنَّکُمْ شِیعَةُ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ(ع)
+ ...