دو گوش و یک زبان

بسم الله الرحمن الرحیم

لقمان حکیم بسیار سکوت می کرد. وقتی علت آن را پرسیدند پاشخ داد: خداوند برای من دو گوش و یک زبان قرار داده، برای اینکه شنیده هایم بیش از گفته هایم باشد.

احادیث بسیار زیادی درباره گناهان زبان وجود دارد. یکی از ویژگی های مومنین این است که دیگران از زبان او در امان باشند¹. خیلی وقت ها اتفاق می افتد که بدون داشتن هیچ منظوری حرفی می زنیم که موجب ناراحتی نزدیکان ما می شود؛ اگر به این نکته توجه کنیم که بیش از حرف زدن گوش کنیم بسیاری از مشکلات رخ نمی دهند و ما مرتکب بسیاری از گناهان نمی شویم.

امام علی علیه السلام می فرمایند:
پیش از آن که زبانت تو را به زندان طولانى و هلاکت درافکند، او را زندانى کن، زیرا هیچ چیز به اندازه زبانى که از جاده صواب منحرف مى شود و به جواب دادن مى شتابد، سزاوار زندانى شدن دراز مدّت نیست².

بزرگان دین ما همیشه به حفظ زبان تأکید ویژه ای داشتند و می فرمودند که بدون حفظ زبان به جایی نمی رسید.

ان شاالله از همین حالا به بعد، بیشتر مراقب حرف زدن هامون باشیم.

برای مطالعه ی گناهان زبان از زبان حاج آقای قرائتی به اینجا مراجعه کنید.

منابع:

1.امالی(طوسی) ص 683: إِنَّ لِأَهْلِ الْجَنَّةِ [أَرْبَعَ عَلَامَاتٍ وَجْهٍ مُنْبَسِطٍ وَ لِسَانٍ لَطِیفٍ وَ قَلْبٍ رَحِیمٍ وَ یَدٍ مُعْطِیَةٍ]

2. تصنیف غررالحکم و دررالکلم  ص 214: اِحبِس لِسانَکَ قَبلَ أَن یُطیلَ حَبسَکَ وَ یُردىَ نَفسَکَ فَلا شَىءَ أَولى بِطولِ سَجنٍ مِن لِسانٍ یَعدِلُ عَنِ الصَّوابِ و َیَتَسَرَّعُ إِلَى الجَوابِ