بوی ماه مهر

بسم الله الرحمن الرحیم

کم کم داریم به آغاز سال تحصیلی نزدیک میشیم و تب و تاب خرید لوازم التحریر هر روز از روز پیش شدیدتر میشه. تو بازار که راه میریم انواع و اقسام اجناس خارجی و ایرانی وجود داره که طبیعتا لوازم خارجی به خاطر کثرت و مدل ها بیشتر به چشم میخورند.

اما مسأله اینه که آیا این طرح ها واقعا برای بچه های ما مناسب هستند؟

مدتی پیش اخبار نشون داد که بچه های یک مدرسه، وقتی جوایزی که از طرف اداره براشون ارسال شده بود رو دیده بودند به خاطر خارجی بودن اون ها، حاضر نشده بودن قبول کنند و به اداره پس داده بودند.

گاهی ما بزرگ ترها بیشتر مقصر هستیم در تخریب ذائقه ی بچه ها، چون ما براشون انتخاب می کنیم که چه مدل دفتر و مدادی بخرند و شاید باید اول دیدِ خودمون رو اصلاح کنیم.

من خیلی از بچه ها رو دیدم که دفاتر ایرانی شون رو آوردن و با ذوق و شوق فراوان نشون من دادند و از شخصیت روی جلد کلی برام تعریف کردند.(که این دفترها هم خیلی با کیفیت هست و هم در شأن بچه های ما.)

این کجا که عکس شهدای هسته ای یا عکس یک دختر زیبای باحجاب روی جلد دفتر بچه ها باشه یا عکس فلان شخصیت کارتونی با اون وضع لباس؟ به نظرتون این بچه بهتره از کدوم یکی از اینها الگو بگیره؟

از همه ی این بحث ها که بگذریم یکی از مهمترین دلایل ما برای خرید اجناس ایرانی، تقویت اقتصاد مقاومتی است. اگه همه ی ما خودمون رو موظف بدونیم که جنس ایرانی بخریم، ارز کمتری از کشور خارج می شه و جوون های کشور خودمون دیگه بیکار نخواهند بود و خونی تازه به رگ های اقتصاد کشورمون تزریق خواهد شد.

پس اگه به فکر خودمون هم هستیم، باید با افتخار از کالاهای کشور خودمون استفاده کنیم.