نورٌ علی نور

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی دنبال یه راهی می گردیم تا به خدا نزدیک بشیم. راهی که هم اسون باشه و هم دائمی.

یکی از بهترین این راه ها دائم الوضو بودن هست. فواید و ثواب هایی که برای وضو در روایات و کلام بزرگان اومده بسیار زیاد است.
امام رضا علیه السلام هم درباره فلسفه واجب شدن وضو فرموده اند: خداوند سبحان امر به وضو کرده تا اینکه انسان وقتی در پیشگاه خداوند برای مناجات حق تعالی قرار می گیرد، طاهر و پاکیزه گردد و مطیع دستورات او باشد و همچنین به وسیله وضو انسان را از پلیدی ها و نجاسات پاک می گردد، و نیز به سبب وضو، سستی و چرت از بین می رود و قلب برای نماز و حضور نزد حق تعالی پاک خواهد گشت¹.

شاید یکی از مهمترین دلایلی که به دائم الوضو بودن تاکید شده، این باشد که وقتی انسان دائما وضو داشته باشد و به محض باطل شدن وضو دوباره شروع به وضو گرفتن کند، دائما به یاد خدا می افتد و برای انجام هرکاری نیت الهی میکند.
حضرت  محمّد مصطفی(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: اگر می توانی که در تمام شبانه روز با وضو باشی این کار را بکن که اگر در حال طهارت بمیری، شهید از دنیا رفته ای².

در روایتی از وضوی بر وضو تعبیر به نورٌ علی نور شده. و همه ی این احادیث تاکید بر این نکته دارند که ظاهر بر باطن تاثیر دارد. اگر دائما وضو بگیریم و سعی در طهارت جسم داشته باشیم این طهات باعث طهارت روح ما هم خواهد شد.

منابع:

1. عیون اخبار الرضا (ع) : ج 2، ص 104: « انما امر بالوضوء لیکون العبد طاهراً اذا قام بین یدی الجبّار عند مناجاته ایّاه، مطیعا له فیها امره، تقیاً من الادناس و النجاسة، فیه من ذهاب الکسل و طرد النّعاس و تزکیة الفوار للقیام بین یدی الجبّار.»

2. العاملی، وسایل ‏الشیعه،1374، ج 1؛ ص 383