با امام حسین علیه السلام تا کجا؟
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از سوال هایی که گاهی برای ما پیش میاد این هست که ما تا کجا با امام حسین علیه السلام همراهی می کنیم؟ آیا مثل شهدا طوری در جهاد اکبر بر نفسمون پیروز شدیم که دیگر به راحتی در میدان نبرد از جان خود می گذریم؟ آیا واقعا تا پای جان برای امام علیه السلام ایستاده ایم؟
برای پاسخ دادن به این سوال باید به نفس خود مراجعه کنیم، اگر واقعا در خفا هم حسینی زندگی می کنیم و فقط رضایت مولا برای ما مهم است که خوشا به سعادت ما.
اما اگر فقط در ظاهر از آقا دم می زنیم و در باطن به راحتی به وسوسه های شیطان لبیک می گوییم باید بیشتر بر روی نفس خودمون کار کنیم. باید نفسمون رو تربیت کنیم تا به راحتی گرفتار وسوسه ها نشود.
اتفاقا گاهی هم خیلی راحت گرفتار نمی شویم، اما دشمن هم دشمن قَدَری است ، تمامی نقاط ضعف ما را می شناسد.
باید خود را تقویت کنیم. دعاها را مثل داروهای تقویتی در وجودمون تزریق کنیم و با آن ها اُنس بگیریم. در کنار این داروهای تقویتی باید تمرین ولایتمداری کنیم.
امتحانی که برای خیلی از افراد شاخص جامعه افتاد و برخی قبول شدند و برخی هم با وضعیت بدی در این امتحان شکست خوردند.
اگر در مقابل نایب امام عصر قد علم کنیم، نباید انتظار داشته باشیم که به ندای امام معصوم علیه السلام لبیک بگوییم.
ان شاالله که ما از کسانی نباشیم که از امتحان ولایتمداری سرشکسته بیرون بیاییم.
