4 سال یا 8 سال؟
بسم الله الرحمن الرحیم
می گفت: من که می گم بهتره ریاست جمهور 8 ساله باشه. خب ایشون خیلی برنامه ریزی ها داشته که هنوز نتونسته به سرانجام برسونه.
گفتم: اتفاقا خیلی بهتر که ریاست جمهور 4 ساله هست. چهار سال وقت کمی نیست برای سیاست گذاری های درست و برنامه ریزی های دقیق. چهار سال وقت کمی نیست برای ایجاد اشتغال و کمک به سازندگی کشور. اما اگر توی این چهار سال بخاطر ضعف و عدم بینش صحیح نتونن کشور رو در مسیر درست هدایت کنن، پس همون بهتر که زودتر اون چهار سال تموم بشه تا خسارت های وارد شده به کشور کمتر بشه.
وقتی مردم دوباره پای صندوق های رای میان و میخوان تصمیم بگیرن که دوباره این رییس جمهور رو انتخاب کنن یا فرصت تغییر رو به کشور بدن، باید به این توجه کنند که آیا با این انتخاب در راستای حل معضلات و مشکلات کشور گام بر میدارن یا اینکه با رای خودشون بدتر به اون مشکلات دامن می زنن...
خیلی از مشکلاتی که الان گریبان کشور رو گرفته، ناشی از ترس از دشمن هست. دشمنی که منتظره از ما نقطه ضعف ببینه تا قوی تر به ما دندون نشون بده. وقتی در اول ریاست جمهوری اعلام میکنن که خزانه خالی شده، یا وقتی وزیر امور خارجه خیلی راحت قدرت دفاعی رو زیر سوال می بره و میگه آمریکا می تونه با یه بمب ما رو نابود کنه، دشمن هم به فکر تهدیدهای بیشتر می افته، تحریم ها رو اضافه می کنه و زندگی برای قشر آسیب پذیر جامعه بیشتر میشه وگرنه وزرا و مدیران که حقوق های آنچنانی شون رو میگیرن و مشکلی ندارن.
بعضی وقت ها راه خیلی واضحه فقط کافیه که چشم هامون رو باز کنیم.
ان شاالله جمعه با حضور پر شور و قدرتمند، آینده ای زیباتر و پر امیدتر رو برای کشورمون رقم می زنیم و چشم طمع دشمن رو کور می کنیم.
