روزه گرفتن یا کمک به فقرا؟
بسم الله الرحمن الرحیم
با حالت خاصی گفت: مگه نمیگید روزه بگیریم که حال فقرا رو درک کنیم. خب باشه ما درک کردیم ولی بجای روزه گرفتن و عصبی شدن و خسته شدن میریم و به فقرا کمک می کنیم نه اینکه راحت هر کاری دلمون میخواد بکنیم و دلمون خوش باشه که روزه هستیم...
گفتم: کی دلیل تامه روزه رو گفته؟ شاید یکی از دلایلش همین باشه اما مطمئنا همه دلیل این نیست.
بعد هم فکر نمی کنی یکمی تند میری؟ اگه ما به کسی درباره حجاب یا دروغ یا ... امربه معروف بکنیم سریع میگی قضاوت نکن! اما خودتون اجازه دارید که قضاوت کنید؟
دین ما همونقدری که به نماز و روزه اهمیت داده، همونقدر هم به خمس و زکات پرداخته. اگه ما روزه می گیریم خمس اموالمون رو هم میدیم و همین خمس خرج اون فقرای مورد نظر شما میشه.
دین ما همونقدر که به این یک ماه رمضان تاکید کرده، همونقدر هم در یازده ماه بعدش به هر بهانه ای به صدقه و کمک به برادر دینی سفارش کرده.
بله ممکنه یه عده آداب روزه داری رو رعایت نکنن ، اما این باعث نمیشه که ما هم به همین دلیل از دین زده بشیم و بگیم پس ما دیگه روزه نمی گیریم. اگه میخوایم به خاطر خدا به مردم فقیر کمک کنیم، به خاطر همون خدا به فرامینش عمل کنیم.
خوبه که یکمی برای خدا بندگی کنیم. بدون چون و چرا...
