محبتِ کورکورانه، با دل ها چه می کند؟

بسم الله الرحمن الرحیم

امروز که داشتم قرآن می خوندم، وقتی به قضیه سامری رسیدم با خودم گفتم: چطور قومی که با حضرت موسی _{علی نبینا و آله و علیه السلام}  از دست فرعون فرار کردن و از بهشت براشون غذا آورده شد و به خدا ایمان آوردن و معجزات اون حضرت رو دیدن، تنها با غیبت 30 یا 40 روزه ی امامشون نتونستن سر ایمانشون بمونن و به بت پرستی سابقشون برگشتن؟

در تفسیر نسیم حیات خوندم که این افراد به راحتی دعوت سامری رو پذیرفتن چرا که این افراد از قبل گوساله پرست بودند و محبت بت پرستی هنوز از دل هاشون بیرون نرفته بود¹. به همین دلیل بود که اینقدر راحت با دعوت سامری به پرستش گوساله رو آوردن.

گاهی محبتِ بی جا، باعث از دست دادن ایمانمون می شه. سامری ها همیشه در تاریخ وجود داشته اند و در حال منحرف کردن بشر بودن. مواظب باشیم سامری های اطرافمون گمراهمون نکنن. 

همیشه در وهله ی اول همه چیز رو با قانون خدا و اهلبیت _{علیهم السلام} بسنجیم. بخاطر محبت افراطی به یک عقیده یا یک فرد خاص، همه چیز رو زیر سوال نبریم و قوانین اسلام رو محکوم نکنیم. 

_{سعی کنیم در این ماه مبارک، ایمانمون رو قوی کنیم. اگه بتونیم قرآن رو با تفسیرش بخونیم برای محکم شدن ایمانمون واقعا مفیده.}

_{ان شاالله که خدا تو این ماه عزیز بهمون توفیق بده، مومن واقعی باشیم.}

_منبع:

_{1.نسیم حیات، ابوالفضل بهرام پور، ج 16، ص 257}