از اول ماه مبارک رمضان، منتظر شب های قدر بود. از روحانی مسجد شنیده بود: در شب های قدر، کار نیک، هزار برابر ثواب دارد1. می خواست امسال طوری از شب های قدرش استفاده کند؛ که برای یک سال آینده خود را بیمه کند2. از اول ماه شروع به خودسازی کرده بود؛ می گفت: اگر روزه هایم واقعا درست باشند و همه چیز را رعایت کرده باشم؛ آن وقت است که می توانم شب قدر را در حد خودم درک کنم.
بزرگترین آرزویش، بودن در رکاب امام زمان علیه السلام بود. می خواست مثل دیگر منتظران فقط امامش را از خدا طلب کند3.
منابع:
1. وسائل الشیعه، ج 7 ص 256، ح 2 : کیف تکون لیلة القدر خیرا من الف شهر؟ قال: العمل الصالح فیها خیر من العمل فى الف شهر لیس فیها لیلة القدر. از امام صادق (علیه السلام) سوال شد: چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟ حضرت فرمود: کار نیک در آن شب از کار در هزار ماه که در آنها شب قدر نباشد بهتر است.
2. همان، ص 258: راس السنة لیلة القدر یکتب فیها ما یکون من السنة الى السنة. امام صادق (علیه السلام) فرمود: آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آینده نوشته می شود.
3. سوره مبارکه غافر، آیه 60: وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ؛ و خدای شما فرمود که مرا با (خلوص دل) بخوانید تا دعای شما مستجاب کنم.
