بسم الله الرحمن الرحیم
دیروز با یکی از دوستان مشغول صحبت بودم که شروع کرد به گلایه کردن از قشر به ظاهر مذهبی. میگفت طرف پیرهن مشکی برای امام حسین علیه السلام پوشیده و صدای مداحی ضبطش رو بلند کرده اما خیلی راحت بقیه پول کرایه رو نمیده یا اینکه گرون تر از حد معمول پول می گیره یا اینکه اصلا اخلاق ندارند و با مردم درگیر میشن یا موردهای مشابه و می گفت اینا برن یکمی سیره امام حسین علیه السلام رو مطالعه کنند اصلا لازم نیست مشکی بپوشن و...
راستش رو بخوام بگم خیلی ناراحت شدم؛ گاهی رفتارهای نادرست ما باعث بدبین شدن افراد به دین میشه. باید طوری روی خودمون کار کنیم که وقتی مردم ما رو می بینند جذب دین بشن نه اینکه اولین جمله ای که به ذهنشون برسه این باشه که: همه ی مذهبی ها همینطوری هستن.
البته اکثر افراد مومن و مقید، انسان های پاک و بسیار خوبی هستند اما برخی افراد که ظاهری مذهبی دارند اما اعقاد قوی ندارند، خیلی به چشم می آیند. مخصوصا که خیلی ها منتظر هستند که از مذهبی ها ایراد بگیرند و همه چیز را به پای دین آن ها بنویسند.
یکی از بهترین دروسی که از قیام امام حسین علیه السلام میتوان گرفت این است آن حضرت، عبودیت را به حدّ اعلای آن به رخ همه کشیدند. ایشان از جان و امنیت خود و تمام خانواده ی خود گذشتند و همه را به زیباترین وجه ممکن در راه خدا فدا کردند.
اگر از قیام عاشورا همین پاگذاشتن روی نفس را بیاموزیم برای دنیا و آخرتمون کافی است.
بهتره که تو این ماه محرم تمام تلاش خودمون رو بکنیم تا بهتر روی سیره و زندگی امام حسین علیه السلام تمرکز کنیم و خودمون رو شبیه به ایشون کنیم تا کسی نتونه به خاطر اشتباهات ما به دینمون ایراد بگیره.
