آیا اخلاق و سیاست در مقابل هم هستند؟

بسم الله الرحمن الرحیم

می گفت: چرا اینقدر اصرار دارید که دین رو با سیاست حتما گره بزنید. پیامبر نیومده بود برای حکومت کردن، فقط اومده بود برای درس اخلاق به مردمی که در اون زمان در اوج بی فرهنگی زندگی می کردند. عقیده ش این بود که شما با این کار باعث زده شدن مردم از دین میشید. شما باید چهره ی رحمانی دین رو به مردم نمایش بدید و سیاست رو به سیاست مداران واگذار کنید.

گفتم: چطور همچین فکری می کنید وقتی یکی از مهمترین کارهای دوران پیامبر، جنگ های ایشان با کفار و معارضین بود¹. آیا کسی که حکومتی در دست نداره میتونه به تنهایی به جنگ بره؟ 

پس اون آیاتی از قرآن که اشاره به قدرت نظامی می کند² رو چطور توجیه می کنید؟ اگر حکومت کردن دلیلی نداشت مسلمین چطور باید قدرت نظامیشون رو تقویت می کردند؟ 

اگر حکومت معنی نداشت، چرا امیرالمومنین علیه السلام فرماندار تعیین می کردند و برای اون ها توصیه نامه می نوشتند³ و خط و مشی حکومت رو به اونها یادآوری می کردند؟

اینکه ما به جنبه های اخلاقی اسلام برسیم اصلا دلیل بر عدم سیاسی بودن دین نیست. این امر اصلا تعارضی با هم ندارند.

چرا بدون فکر کردن به عمق مسائل، به راحتی شبهه های ماهواره ها رو قبول می کنیم؟ 

کمی بیشتر تامل کنیم...

منابع:

1.برای مطالعه بیشتر درباره غزوات پیامبر اینجا را کلیلک کنید.

2. سوره انفال، آیه 60: و اعدوا لهم ما استطعتم من قوة و من رباط الخیل ترهبون به عدواللّه و عدوکم و آخرین من دونهم لا تعلمونهم اللّه یعلمهم و ما تنفقوا من شی ء فی سبیل اللّه یوفّ الیکم و انتم لا تظلمون.

3. برای مطالعه نامه های امیرالمومنین علیه السلام به اینجا مراجعه کنید.

مردم را از دین، زده نکنیم

بسم الله الرحمن الرحیم

مقیم لندن بود، تعریف می کرد که یک روز سوار تاکسی شدم و کرایه را پرداخت کردم. راننده 20 پنس اضافه به من برگرداند. مدتی با خودم کلنجار رفتم که پول اضافه را به راننده پس بدهم یا نه! وسوسه شدم که پول را بردارم اما بالاخره بر نفسم پیروز شدم و 20پنس اضافه را به راننده پس دادم.

موقع پیاده شدن، راننده از من تشکر کرد پرسیدم بابت چی؟ گفت: می خواستم فردا به مرکز اسلامی بیایم و مسلمان شوم اما هنوز مردد بودم شما که سوار شدید تصمیم گرفتم، شما را امتحان کنم و اگر بیست پنس را پس ندادید، مسلمان نشوم. اما حالا ... فردا می روم و مسلمان می شوم.

ماشین که رفت؛ تمام وجودم دگرگون شد. من مشغول خودم بودم در حالی که داشتم تمام اسلام را به 20 پنس می فروختم.

حکایت برخی از ما هم همین است. گاهی انقدر مشغول دنیا می شویم که حواسمان نیست شاید رفتار ما باعث دلزده شدن دیگران از دین شود. ما مذهبی ها خیلی بیشتر از دیگران باید مواظب باشیم، نکند برخوردی کنیم که دیگران آن رفتار را به نام اسلام بزنند.

مثلا گروهک تروریستی داعش کسانی هستند، که اصلا بویی از اسلام نبرده اند، اما در جهان خود را به عنوان مسلمان معرفی می کنند و باعث وحشت همه ی دنیا از اسلام و مسلمین شده اند.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: ای جمعیت شیعه برای ما زینت باشید و مایه ی ننگ ما نباشید¹.

گاهی برخی مومنین رفتارهایی از خود نشان می دهند که باعث می شوند، مردم به مومنین بدبین شوند، مثلا به ظاهرشان بسیار بی تفاوت هستند و با لباس های کثیف بیرون می آیند، در حالیکه در سیره نبوی می خوانیم که پیغمبر اکرم صلوات الله علیه همیشه از عطر استفاده می کردند و اسلام هم تأکید ویژه ای بر تمیزی دارد.

ان شاالله که ما جزو کسانی نباشیم که مایه ی ننگ اسلام باشیم.

منبع:

1.بحارالانوار، ج 65، ص 151: مَعاشِرَ الشیعةِ کونُوا لَنا زَیناََ و لا تَکُونُوا عَلَینَا شَیئا قُولُوا لِلنّاس حُسناََ و احفَظُوا