هربار که به شهرش برمی گشت؛ خانواده برخورد بدی داشتند. فکر می کردند به خاطر تغییراتش اُمل و متحجر شده. هر بار به گونه ای با زبان یا عمل آزارش می دادند و از آمدن پشیمان می شد؛ اما هر بار با خود می گفت: پیامبر هم بیشترین اذیت را تحمل می کرد و به امید هدایت امت، صبر می کرد1؛ اگر می خواهم از شیعیان ایشان باشم، باید در همه مراحل زندگی ایشان را الگو کنم2. پس من هم با اخلاق نیکو با خانواده برخورد می کنم3.
بعد از مدتی نه تنها رفتارها خوب شد، بلکه کم کم تغییراتی هم در دین داری خانواده حاصل شده بود.
رمز موفقیتش را صبر و اخلاق خوب می دانست.
منابع:
1. سوره مبارکه شعرا، آیه 3: لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَفْسَکَ أَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ: (ای رسول ما) تو چنان در اندیشه هدایت خلقی که خواهی جان عزیزت را از غم اینکه ایمان نمی‌آورند هلاک سازی!
2. سوره احزاب، آیه 21: لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا: البته شما را به رسول خدا (چه در صبر و مقاومت با دشمن و چه دیگر اوصاف و افعال نیکو) اقتدایی نیکوست، برای آن کس که به (ثواب) خدا و روز قیامت امیدوار باشد و یاد خدا بسیار کند.
3. مکارم الاخلاق، ج 1، ص 51: امام علی علیه السلام می فرمایند: پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بخشنده ترین، راست گو ترین، خوش عهد و پیمان ترین و نرم خو ترین مردم بود و رفتارش از همه بزرگوارانه تر بود. نظیر او را در گذشته و حال ندیدم.
