یاد مرگ
بسم الله الرحمن الرحیم
در روایات بسیاری به یاد مرگ سفارش شده.
رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : أفضَلُ الزُّهدِ فی الدّنیا ذِکرُ المَوتِ ، و أفضَلُ العِبادَةِ ذِکرُ المَوتِ ، و أفضَلُ التَّفکُّرِ ذِکرُ المَوتِ ، فمَن أثقَلَهُ ذِکرُ المَوتِ وَجَدَ قَبرَهُ رَوضَةً مِن رِیاضِ الجَنّةِ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : برترین بى رغبتى به دنیا، یاد مرگ است. برترین عبادت، یاد مرگ است و برترین اندیشیدن، یاد مرگ است. پس، هر که یاد مرگ وجودش را پر کند، گور خود را باغى از باغ هاى بهشت بیابد .
اگر روزانه چندین بار به یاد مرگ بیفتیم کمتر دل میشکنیم ، کمتر به دنیا وابسته می شویم ، بیشتر به فکر کسب رزق اخروی می افتیم و کلا بهتر می شویم. دیدید کسایی که دکتر بهشون میگه مدت کوتاهی بیشتر زنده نیستید ، کلا با قبلشون متفاوت میشن سعی میکنن همه ی کارهای اشتباهشون رو جبران کنند ، سعی می کنند از خودشون تو ذهن بقیه خاطره ی خوب بگذارن ، خیلی از مسائل دنیا براشون بی مزه و بی اهمیت میشه ، بیشتر به فکر قبر و قیامت می افتن... کاش دائم یادمون بیفته که مردنی هم هست...
«مردی از ابوذر غفاری سبب ترس از مرگ را پرسید. ابوذر پاسخ داد، به خاطر اینکه تمام همت شما صرف آباد کردن دنیای محدود و فانی می شود و برای آباد کردن جهان بعد از مرگ، فرصتی برای شما باقی نمی ماند. پس حال که می خواهید به هنگام مرگ از محلی آباد به مکانی ویران که به دست خود ویرانی آن را فراهم کرده اید، بروید، می ترسید؛ چون رفتن از محل آباد به جای خرابی که راه بازگشتی ندارد، ترس و وحشت دارید».
ملا محسن فیض کاشانی، محجّه البیضاء، ج 8، باب «موت»، ص 120
