دو راهی های سرنوشت ساز

بعضی انتخاب ها سرنوشت ساز هستن.

 با گفتن یک بله یا خیر مسیر زندگی عوض می شه.

ممکنه اولین بله ای که به یک دوست سیگاری بگیم، مسیر زندگی مون رو عوض کنه؛ یا اولین بله یا خیری که در پاسخ به پیشنهاد مطالعه یک کتاب بگیم.

اما آیا کدام انتخاب مهم تر است؟

انتخابی که در مسیر رضایت مردم زمانه باشد یا انتخابی که در مسیر رضایت امام زمانه است؟

اگر انتخاب ما مسیر امام باشد، باید مواظب تک تک منتخب ها باشیم. برای این مسیر باید از قبل آماده شوی.

امام حسین _{علیه السلام} خطاب به کوفیان فرمودند: شکم هایتان از حرام پر شده.

نکند منتخب هامان پر از حرام شود.

نکند از مسیر امام دور شویم.

منبع:

1.     بحارالانوار، ج45، ص1: فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُکُمْ مِنَ الْحَرَامِ

آیا فقط گریستن کافی است؟

این روزها  هر جا را نگاه می کنی، جز سیاهی نمی بینی. در کوچه ها و خیابان ها صدای عزاداری می شنوی و تکیه های عزا را که می بینی، چه چیزی ذهنت را درگیر می کند؟

چرای بزرگی که در ذهنت شکل می گیرد کدام است؟

آیا فقط گریستن بر مظلومیت حسین _{علیه السلام} کافی ست؟ یا گریه بر حسین _{علیه السلام} مقدمه ای برای تفکر و جهشی عظیم است؟

حسین علیه السلام تشنه آب نبود، او تشنه یاری مردمانی بود؛ که با جهل و دل بستن به دنیا به او پشت کردند.

چقدر این روزها غربت مولا را درک می کنیم...

امام زمان ما منتظر لبیک ماست، آیا حاضریم از دنیا بگذریم و خالصانه لبیک بگوییم؟

دنیای فریبنده

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام دوستان

ممنونم از پیام های خصوصی و عمومی پر مهرتون. به نیت همه دوستان در حرم امیرالمومنین علیه السلام نماز خوندم. ان شاالله که  همه حاجات خیرتون برآورده بشه.

در حرم حضرت عباس علیه السلام نشسته بودم. دختر کوچکی در حال بازی کردن بود و بی توجه به هشدارهای پدر و مادر از این طرف به آن طرف می دوید. ناگهان چشمش به پسرکی همسن و سال خودش افتاد که از دور برایش دست تکان می داد و می خندید، دختر هم با ذوق به طرفش دوید اما همین که به او نزدیک شد، پسرک سیلی محکمی به گوش دختر زد. دختر شوکه شده بود و تا مادرش را دید، گریه ای بلند سر داد...

ناگهان به ذهنم رسید که این رفتار چقدر شبیه رفتاری است که دنیا با ما دارد. اول توجه ما رو به سمت خودش جلب میکنه و بعد از اینکه ما شیفته و مجذوبش شدیم، ما رو غرق و نابود می کنه.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: رغبت و تمایل به دنیا مایه غم و اندوه و زهد و بـى میلى به دنیا سبب راحتى قلب و بدن است¹.

وقتی قراره در این دنیا فقط به اندازه ای زندگی کنیم؛ که فرصت داشته باشیم، توشه ای برای زندگی جاودانه و ابدی آخرت برداریم، پس چه نیازی داریم که بارمون رو با لوازم اضافه و گاها دردسرساز پُر کنیم؟

آدم باهوش کسی هست که برای هر روزش برنامه ریزی داشته باشه،در طول روز تا می تونه از وقتش برای توشه برداشتن استفاده کنه. می تونه تمامی کارهاش رو به نیت های الهی انجام بده. حتما برای روزهاش برنامه های خوندن قرآن و دعا داشته باشه. تا می تونه خودش رو از دنیا و مظاهر فریبنده ش دور کنه و از اخلاق های پر گناه دنیایی فاصله بگیره.

امام علی علیه السلام می فرمایند:

هیچ کس با این قرآن همنشین نشد ، مگر آن که چون از نزد آن برخاست با فزونی و کاستی همراه بود؛ فزونی در هدایت، و کاستی ازکوردلی².

ان شاالله که بتونیم زندگی دنیایی مون رو پربار و پر فضیلت کنیم.

منابع:

1. تحف العقول، ص 358: الـرَّغبَهُ فِـى الـدُّنیـا تـُورِثُ الغَمِّ وَ الحُزنِ وَ الزُّهـدِ فـِى الدُّنیا راحَهُ القَلبِ وَ البَـدَنِ

2.  نهج البلاغه خطبه 176: ما جالَسَ هذَاالقُرآنَ اَحَدٌ الّا قامَ عَنهُ بِزِیادَةٍ اَو نُقصانِ؛ زِیادَةٍ فی هُدًی اَو نُفصانِ مِن عَمًی .

آقا ما رو هم طلبید

بسم الله الرحمن الرحیم

دوستان عزیزم سلام

ان شاالله ما هم عازم کربلا هستیم. اگه ناخواسته اذیتتون کردم یا با مطالبم وقتتون رو هدر دادم ، حقیقتا عذرخواهم.

ان شاالله که به یاد همه ی دوستان مجازی خواهم بود. دعا کنید با زیارت مقبول و دست پر برگردیم.

یاعلی

التماس دعا

حب الحسین...

بسم الله الرحمن الرحیم

این روزها هر کسی از اطرافیان رو که می بینیم در حال تدارک برای سفر اربعین هستند. انقدر شوق امام حسین علیه السلام در دل هاشون هست که به هیچ کدام از سختی های راه حتی فکر هم نمی کنند. روایات بسیار زیبایی از معصومین علیهم السلام درباره شوق زیارت و محبت امام حسین علیه السلام نقل شده که امشب چندتاش رو اینجا می نویسم.

 

امام صادق علیه السلام فرمودند: هرکسی که خداوند خیرش را بخواهد، حب امام حسین علیه السلام و حب زیارتش را در قلب او می‌اندازد و هر که را خداوند بدیش را بخواهد، بغض نسبت به امام حسین علیه السلام و بغض زیارت آن حضرت را در قلب او می اندازد¹.

الحمدلله که ملت ما جزء اون کسانی هستند که خدا خیرشون رو خواسته. خوش به سعادت اون عده ای که امسال به زیارت امام حسین علیه السلام مشرف می شوند. دوتا مسأله در مورد اربعین شنیدم که دوست داشتم اینجا هم بگم شاید برای دوستان هم کارآمد باشه.

اول اینکه از اینجا هدایایی هرچند کوچک برای موکب هایی که به اونها وارد میشید ، همراه خودتون ببرید تا از مهمون نوازی و لطف اون ها تشکر کرده باشید.

دوم اینکه حاج آقای پناهیان می فرمودند کاش دو بیت شعر برای تشکر از صاحبان موکب ها آماده کنیم از هر موکبی که خارج می شویم همه باهم این دو بیت رو بخونیم و هم عرض ارادتی به امام حسین علیه السلام کرده باشیم و هم از صاحب اون موکب ها تشکر کرده باشیم. اینطوری دل های شیعیان به هم نزدیک تر میشه و اون ها هم خوشحال میشن.

یکی دیگر از احادیثی که با خوندنش واقعا لذت بردم و حسرت خوردم که از زائرین امام حسین علیه السلام نیستم این بود:
از امام صادق علیه السلام روایت شده: هیچ کس نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو می کند ای کاش امام حسین علیه السلام را زیارت کرده بودم، آن هنگامیکه می بیند که با زوار امام حسین علیه السلام چه می کنند، چقدر نزد خداوند مورد کرامت واقع می شوند².

ان شاالله که زیارت بامعرفت نصیب همه ی دوستداران امام حسین علیه السلام بشه.

برای مطالعه بیشتر در مورد زیارت امام حسین علیه السلام کلیک کنید.

منابع:

1.وسائل الشیعه/ج14/ص496: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ بُغْضَ زِیَارَتِهِ

2.وسائل الشیعه/ ج14/ص424: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع مَا مِنْ أَحَدٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا وَ هُوَ یَتَمَنَّى أَنَّهُ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع لَمَّا یَرَى لِمَا یُصْنَعُ بِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ مِنْ کَرَامَتِهِمْ عَلَى اللَّهِ

طبق معمول من بی سر و پا جاماندم...

بسم الله الرحمن الرحیم

این روزها هرکسی رو که می بینیم درحال تدارک سفر کربلا ست. بعضی هم که طبق معمول در حال ایراد گرفتن و غر زدن هستند. که چرا تو این شلوغی میخواید برید؟ چرا با این وضعیت نا امنی عراق میخواید برید؟ و چرا و چرا و چرا....

اصلا چرا اینهمه به اربعین اهمیت می دید؟

شاید در پاسخ به این حرف جواب های زیادی قابل طرح باشه اما اون حرف هایی که به ذهن من میرسه اینهایی هست که در ادامه میخونید:

اول که این شلوغی اتفاقا خیلی هم خوب هست و این اجتماع عظیم مسلمین به دشمن نشون میده که مسلمون ها هنوز پای اعتقاداتشون می ایستند و نقشه های اونها و کارشکنی هاشون نمیتونه اون ها رو از آرمان هاشون دور کنه. همونطوری که پارسال چندتا از نشریه های آمریکایی از جمعیت بیست و دو میلیونی مسلمین در اربعین ابراز تعجب و ترس کردند.

دوم این که شاید بعضی از شهرهای عراق ناامن باشند اما خدا رو شکر و به لطف نیروهای سپاه ایران و حتی خود عراق این سال ها هیچ اتفاقی برای زائرین کربلا نیفتاده و این مراسم در امنیت کامل برگزار شده.

سوم این که مراسم اربعین برای ما نماد مبارزه با ظلم و ایستادگی در برابر ظالم است، در چنین شرایطی که در اطراف کشور ما ظالمان منطقه ای چشم به حرکات ما دارند، با شکوه انجام شدن این مراسم برای آن ها پیام های متعددی دارد.

چهارم این که غربی ها که سعی در القای این موضوع دارند که نسل های بعد از انقلاب از دین و معنویت دور شده اند و تمایلی به آن ندارند، پیاده روی اربعین که اکثریت اعضاء آن جوان ها هستند، نشان می دهد که نه تنها جوان ها از معنویت دور نشدند بلکه دائم در حال رشد و ترقی هم هستند.

و آخرین نکته اینکه امام کاظم علیه السلام می فرمایند: کمترین ثواب و اجری که به زائر امام حسین علیه السلام می دهند، این است که گناهان گذشته و آینده اش را می آمرزند، مشروط به اینکه حق ولایت آن حضرت را بشناسد¹.

ان شاالله که توفیق زیارت اربعین نصیب همه مون بشه.

برای مشاهده عکس العمل رسانه های خارجی به اینجا مراجعه کنید.

منبع:

1.کامل الزیارت، ص 153