روش صحیح برخورد با شایعه پراکن ها چگونه است؟

بازار دید و بازدیدهای عید داغ بود و بازار شایعه پراکنی ها داغ تر...

همین که نشستیم ، گوشی موبایلش رو بیرون آورد و گفت: خبر جدید رو شنیدی؟ فلان آدم معروف جرم بزرگی مرتکب شده.

گفتم: از کجا مطمئنی؟

گفت: همه می گن ...

خداوند در سوره مبارکه نور¹ ضمن عتاب مومنین نسبت به این رفتار، به آن ها شیوه برخورد صحیح را آموزش می دهد و می فرماید: شما حتی حق ندارید این شایعه ها را پخش کنید و هرگاه شنیدید باید سریعا تکذیب کنید.

چرا هر چیزی رو که میشنویم، سریع پخش می کنیم؟

 با این کار هم قبح گناه ریخته می شود و چه بسا که آبروی مومن بی گناهی² ریخته می شود.

 منابع:

1. آیه 16 سوره نور: وَلَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُمْ مَا یَکُونُ لَنَا أَنْ نَتَکَلَّمَ بِهَٰذَا سُبْحَانَکَ هَٰذَا بُهْتَانٌ عَظِیمٌ : چرا به محض شنیدن این سخن نگفتید که هرگز ما را تکلم به این روا نیست، پاک خدایا، این بهتانی بزرگ است؟

2.  الکافی، ج 2، ص 357 : عن ابی عبدالله علیه‌السلام قال من قال فی مومن ما رَاَتْهُ عیناه و سمعته اُذناه فهو من الذین قال الله عز و جل "ان الذین یحبون ان تشیع الفاحشة فی الذین آمنوا، لهم عذاب الیم" امام صادق علیه‌السلام فرمودند: هر کس درباره مومن آنچه را دیدگانش دیده و گوش‌هایش شنیده بگوید از کسانی است که خداوند عزوجل درباره‌اشان فرموده است: همانا برای کسانی که دوست دارند زشتی در میان مومنان آشکار شود، عذابی دردناک است.» (نور، 19)

 

 

اختلاط با نامحرم

بسم الله الرحمن الرحیم

معمولا دورهمی های خانوادگی و دوستانه مساوی بود با اختلاط نامحرم و انواع شوخی ها و صحبت های غیر ضروری.حالا هم که ایام عید بود و هر روز دیدارها تازه و شوخی ها ادامه دار میشد.

واقعا وقتی خانم ها با هم باشن و اقایون هم با هم، خودشون راحت تر نیستند؟ هم از نظر حجاب راحت تر هستن و هم از نظر گفتن و خندیدن نیاز نیست به خودشون سخت بگیرن. گاهی لازمه خودمون تو خونواده ها شروع کنیم به فرهنگ سازی و شروع یک کار جدید.

واقعا این اختلاط ها اگر نگیم که آفت های زیادی داره، سختی های مخصوص به خودش رو هم داره. آیات و روایات بسیار زیادی داریم که به پرهیز از اختلاط با نامحرم تاکید می کنند.

کاش می شد به جای اینکه سریع ناراحت بشیم و جبهه بگیریم، به حرف ها کمی فکر کنیم...

رسم خوب

بسم الله الرحمن الرحیم

دایی با خدایی داشتم که چند سال پیش فوت کردند. هم خیلی مومن بودند و هم خیلی با نشاط و خندان. امکان نداشت در جمعی باشند و اون جمع ساکت و بی حال باشند. رسم قشنگی در خونواده بر قرار کرده بودند؛ قبل از جمع شدن سفره کسی اجازه بلند شدن نداشت. همه باید دعا می کردند. هر کسی که دور سفره نشسته بود یک دعا می کرد و همه آمین می گفتند. کار خیلی قشنگی بود.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:
شما را سفارش مى کنم به دعا کردن، زیرا با هیچ چیز به مانند دعا به خدا نزدیک نمى شوید و دعا کردن براى هیچ امر کوچکى را، به خاطر کوچک بودنش رها نکنید، زیرا حاجت هاى کوچک نیز به دست همان کسى است که حاجت هاى بزرگ به دست اوست¹.

سعی کنیم برای همه دعا کنیم.دعا برای شیعیان مظلوم عراق و سوریه و بحرین و یمن و نیجریه و قطیف و میانمار و ...  رو فراموش نکنیم.

-

اگه میشه برای شادی روح دایی بنده هم فاتحه ای بخونید.

منبع:

1.کافى(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 467 ، ح 6 :عَلَیْکُمْ بِالدُّعَاءِ فَإِنَّکُمْ لَا تَقَرَّبُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَا تَتْرُکُوا صَغِیرَةً لِصِغَرِهَا أَنْ تَدْعُوا بِهَا إِنَّ صَاحِبَ الصِّغَارِ هُوَ صَاحِبُ الْکِبَارِ.

دوست خوب

بسم الله الرحمن الرحیم

می گفت: مطمئنم که دوستم راه اشتباهی رو انتخاب کرده. دوست ندارم تو این حالت ببینمش، اما از برخوردش می ترسم. گفتم: پیغمبر اکرم _{صلی الله علیه و آله و سلم} می فرمایند: مؤمن آیینه مؤمن است¹. بهتره که اگه اشکالی ازش تو دوستت می بینی خیلی دوستانه و مودبانه بهش بگی.

اگه میخوای دوستی یک رنگی داشته باشی به فرموده حضرت رسول _{صلی الله علیه و آله و سلم} عمل کن: سه چیز دوستى را یکرنگ مى سازد : هدیه کردن عیب هاى یکدیگر ، پاسداری در غیاب(و بدگویى نکردن) و یارى رساندن در سختى².

سعی کنیم کاری کنیم که دوستانمون رو رشد بدیم. مثلا اگه میدونیم دوستمون مشکلی داره که نیاز به تذکر داره. با توجه به روحیاتش می تونیم مثلا کتابی رو به دستش بدیم و ازش خواهش کنیم که مطالعه کنه. یا طوریکه ناراحت نشه باهاش صحبت کنیم و راه درست رو بهش نشون بدیم و بعد هم انتخاب رو به خودش بسپریم.

ان شاالله که خدا کمکمون کنه تا بتونیم دوستان خوبی باشیم.

منابع:

1.نهج الفصاحه ، حدیث 3102 :المؤمن مرآت المؤمن؛

2. مجموعه ورام ج2، ص121: ثَلاثَةٌ تُخلِصُ المَوَدَّة َ: إِهداءُ العَیبِ ، وَ حِفظُ الغَیبِ ، و َالمَعونَةُ فِى الشِّدَّةِ؛

بزم دوستانه

بسم الله الرحمن الرحیم

طبق معمول هر هفته بازهم دوستان دور هم جمع شده بودند. غایب بودن یکی از دوستان بهانه ای شد برای حرف هایی که بوی خوبی نداشت؛ انگار کم کم شوخی ها داشت تبدیل به حرف هایی می شد که باعث بی آبرو شدن دوستشان می شد. با خودش خیلی کلنجار رفت که بمونه یا بره، نه دوست داشت بزم دوستانه رو ترک کنه ، نه دلش میخواست شنونده ی این حرف های آزار دهنده باشه. کمی فکر کرد، تأمل رو جایز ندونست. اصلا درست نبود که فقط به خاطر سرگرم بودن چند دقیقه ای آبروی کسی برده بشه. بلند شد و با قاطعیت از دوستش دفاع کرد و بحث رو کلا عوض کرد.

طوری قاطعانه برخورد کرد که نه دیگه این بحث تکرار بشه و نه بزم بهم بخوره. دوستانش رو نصیحت کرد که ممکنه هر کدوم از ما نقطه ضعف هایی داشته باشیم ، اما قرار نیست این نقاط ضعف، موضوعی باشه برای دورهمی ها. بهتره دورهمی هامون رو سالم برگزار کنیم که هم به خودمون خوش بگذره و هم گناهی انجام ندیم.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند:

هر که از آبروی برادر خویش دفاع کند، خدا آتش را از چهره وی باز دارد¹.

منبع:

1. نهج الفصاحه، ص3014