ترنم معرفت

گام به گام تا رسیدن به معبود

ترنم معرفت

گام به گام تا رسیدن به معبود

ترنم معرفت

بسم الله الرحمن الرحیم
به گفته ی احادیث در آخر الزمان نگه داشتن دین سختتر از نگه داشتن آهن مذاب در دست است. هدف از ایجاد این وبلاگ تقویت باورهای دینی و اعتقادی و پاسخ به سوالات اعتقادی ، احکام و هرگونه سوالات دینی است. باشد که مورد رضایت حضرت ولی الله الاعظم روحی لتراب مقدمه فداه قرار گیرد و به اندازه ی ساعتی باعث تعجیل در امر فرجشان شود.
آمین.

۲۳ مطلب در مهر ۱۳۹۵ ثبت شده است

۳۰
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم

مدتی پیش که برای زیارت به حرم رفته بودم؛ نزدیک من خونواده ای نشسته بودن که یه بچه ی شیطون داشتن که لحظه ای آروم نمی گرفت و از این طرف به اون طرف می رفت. مادرش شروع به نماز خوندن کرد و یه هو وسط نماز نمازش رو شکست و شروع کرد به کتک زدن بچه و داد و بیداد کردن /: که اکثر افرادی که به حرم اومده بودن از این رفتار خیلی ناراحت شدن.

خیلی تا حالا پیش اومده وقتی ما حرم میریم برای بچه ها انواع خوراکی ها و اسباب بازی ها رو میبریم و حتی گاهی خودمون زیارت نمی کنیم اما با بچه ها به همه جای حرم سر می زنیم طوری که هر بار اسم حرم رو میاریم بچه ها خوشحال میشن که میخوان برن حرم. پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلّم می فرمایند: هر کس با کودک سروکار دارد ، با او کودکانه رفتار کند1.


http://ahlolbait.com/files/field/image/piambar.jpg

اگه دوست داریم بچه هامون از همین حالا با نماز و حرم و هیأت و معنویت مأنوس بشن باید اون ها رو براشون جذاب کنیم. طوری باهاشون برخورد نکنیم که از همه چیز بدشون بیاد و زده بشن. اگه ما حال و حوصله نداریم این تقصیر بچه ها نیست اون ها به اقتضای سنّشون نیاز به بازی و سرگرمی دارند. ما والدین هستیم که وظیفه داریم آرامش روحی و روانی بچه هامون رو تأمین کنیم. امام کاظم علیه السلام می فرمایند: خوب است بچّه در کودکى بازى‏گوش باشد تا در بزرگ‏سالى بردبار گردد و شایسته نیست که جز این باشد2 .

ان شاالله به بچه هامون سخت نگیریم و با اون ها مدارا کنیم تا فرزندانی سالم و صالح تربیت کنیم.



منابع:

1.من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 483 :مَن کانَ عِندَهُ صَبِىٌّ فَلیَتَصابَ لَهُ

2.کافی ، ج 6، ص 51: تُستَحَبُّ عَرامَةُ الصَّبىِّ فى صِغَرِهِ لِیَکونَ حَلیما فى کِـبَرِهِ، ما یَنبَغى اَن یَکونَ اِلاّ هکَذا



۲۹
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم

صفحات مجازی را نگاه می کردم که چشمم به الفاظی خورد که واقعا زشت و بی ادبانه بود. بیشتر از اون الفاظ از عکس پروفایل افرادی که اون فحش ها رو نوشته بودند تعجب کردم! افرادی به ظاهر حزب اللهی که بشدت بد دهان هستند و با دلیل و بی دلیل به دیگران فحّاشی می کنند.


http://cdn.bartarinha.ir/files/fa/news/1395/3/24/886661_203.jpg

اینکه کلا فحش دادن در فضای مجازی و عادی شدن و وارد شدن آن در زندگی مردم از آسیب های جدی فضای مجازی است به کنار اما گاهی برخی کارها زشت تر از زشت است و به نظر من در این مقوله زشت تر از زشت صادر شدن این کلمات از حزب اللهی ها است. یا اسم خود را حزب اللهی نگذاریم یا اینکه باید برای خودمون خطوط قرمزی داشته باشیم که به هیچ عنوان حاضر به عبور کردن از اون ها نباشیم. رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلّم می فرمایند: خداوند بهشت را بر هر فحّاش بد زبان بى شرمى که باکى ندارد چه گوید و چه شنود، حرام کرده است1. اگه واقعا ادعای پیروی از اون بزرگوار رو داریم باید در عمل هم این تبعیت رو نشون بدیم.

وقتی عنوان حزب اللهی کنار اسم ما قرار می گیره دیگه همه انتظار یک انسان بدون خطا را از ما دارند. نمیشه همیشه منتظر باشیم بقیه خوب بشن تا ما هم خوب شویم. لطفا یا حزب اللهی واقعی باشیم یا خود را حزب اللهی معرفی نکنیم.
اگر واقعا منتظر امام زمان علیه السلام هستیم باید در همه ی اعمال خود را پیرو ایشان بدانیم.

برای مطالعه بیشتر در مورد فحاشی در فضای مجازی به اینجا مراجعه کنید.


منبع:

1.کافی(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 323، ح 3: إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْجَنَّةَ عَلَى کُلِّ فَحَّاشٍ بَذِی‏ءٍ قَلِیلِ الْحَیَاءِ- لَا یُبَالِی مَا قَالَ وَ لَا مَا قِیلَ لَه‏



۲۸
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم

مدتیه که بین چندتا از دوستان کدورتی پیش اومده که هیچ کدوم حاضر به کوتاه اومدن نیستن. اصل قضیه هم از یه مسأله ی خیلی پیش پا افتاده شروع شده و مشکل اصلی به نظرم اینه که هیچ کس حاضر نیست کمی از غرورش رو کم کنه یا انتظار بیش از حدی از دیگران داره.

آقای دولابی در یک توصیه اخلاقی به کسی که ازشون سوال کرده بود گفته بودند: مرنج و مرنجان.

در مورد این قضیه خیلی فکر می کردم که مگر می شود از دیگران نرنجیم؟ میتونیم بگیم من سعی خودم رو می کنم تا کار خطایی نکنم و حرفی نزنم که کسی از من آزرده خاطر شود اما چطور می شود که من از دیگران ناراحت نشوم؟


http://mp313.ir/i/attachments/1/1389678345877172_large.jpg

به این نکته رسیدم که اگر هدف رسیدن به خداست و همه ی کارها رو بخاطر خدا انجام می دهیم هیچ وقت نباید از کسی انتظار داشته باشیم. اگر انتظار داشتن رو از ذهنمون حذف کنیم تا حدّ زیادی در این راه پیش رفته ایم و در صورت قدرنشناسی طرف مقابل اصلا اذیت نمی شویم.

قسمت بعدی این است: فردی که ما را آزرده خاطر می کند میتوانیم به چشم یک بیمار به او نگاه کنیم. هیچ کس از شخص بیمار انتظاری ندارد، چون می دانند او حالت عادی و طبیعی ندارد و حتی در مقابل اذیت های او احساس ناراحتی و دلسوزی هم می کنیم. پس اگر فکر کنیم شخصی که ما را آزرده هم بیمار است هم از او رنجیده خاطر نمی شویم که بخواهیم غیبت کنیم و به گناه های دیگر رو بیاوریم و هم برای او دعا می کنیم تا از رذایل اخلاقی و بیماری های روحی نجات پیدا کند.

ان شاالله که بتونیم نیاتمون رو برای خدا خالص کنیم و به همه ی تعالیم پر مغز دینمون عمل کنیم.


۲۷
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم

چند سالی هست که رسم قشنگی درست شده در ایام محرم و مناسبت های مذهبی که روی ماشین ها عبارات بسیار زیبا درباره ی اون مناسبت می نویسند. با این کار نوعی امر به معروف می کنند و برای دیگران آن مناسبت رو یادآوری می کنند. مثلا یکی از عبارات زیبایی که این چند روز دیدم و لذت بردم این بود: لبیک یا حسین یعنی مرگ بر آمریکا

اما بعضی افراد هستند که همه چیز رو به مسخره می گیرند و برای هیچ چیزی حرمتی قائل نمیشن.

در شبکه های مجازی عکس هایی منتشر میشه که واقعا گاهی نمیدونم باید به این همه درک بالا ! بخندم یا گریه کنم. اولین چیزی که روزهای اول محرم دیدم، آرایش خاص موی پسرونه ای بود که با تیغ روی سرش نام مبارک حضرت سیدالشهدا علیه السلام رو حک کرده بود. بعد از اون دخترخانمی بود که لاک قرمز به دست هاش زده بود و با رنگ مشکی نام مقدس سقای کربلا حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام رو نوشته بود! بعد از اون هم که عبارات نا مأنوس و گاها هجوی که پشت ماشین ها نوشته میشه و هر چند روز اون ها رو تو خیابون های شهر می بینیم.


http://www.dana.ir/File/ImageThumb_0_608_458/120912

دشمن از هر راهی استفاده می کنه تا جوون ها رو از راه امام حسین علیه السلام منحرف کنه و اون ها رو با این هجویات سرگرم نگه داره تا اونها کمتر در قیام امام حسین علیه السلام تفکر کنند و کمتر به دشمن شناسی بپردازند، در حالیکه ممکنه جوون های ما به خاطر روحیه ی خاص جوانی کاری انجام بدن که در شأن امام علیه السلام نباشد اما در واقع قلب همه ی آن ها شیفته ی اباعبدالله علیه السلام است. و اینجاست که اهمیت هیأت های مذهبی برای ما روشن میشه، اینجاست که هیأت وظیفه داره طوری جوون ها رو جذب کنه و آموزش دشمن شناسی بده که دیگه دشمن نتونه نقشه هاش رو عملی کنه و اونها رو تحت تاثیر قرار بده.

ان شاالله که هر چه زودتر حضرت مهدی علیه السلام ظهور کنند و همه ی دشمنان اسلام رو نابود کنند.

۲۶
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم

مدتی بود که اعضاء فامیل در یکی از شبکه های مجازی گروهی ساخته بودند و همه را در آن عضو کرده بودند. اکثر مطالب جک و شایعات و مسائل سیاسی روز با تحلیل های گاها نادرست بود. وضعیتی نبود که خوشآیند باشد و بیرون رفتن از گروه هم به معنی خالی کردن صحنه بود. یکی از بزرگترها پیشنهاد دادند که تهدید را تبدیل به فرصت کنیم. چرا همیشه این فضاهای مجازی باشند که ما را تهدید کنند؟ این بار ما تهدیدی برای آن ها می شویم.

تصمیم گرفتیم اعضاء رو تقسیم بندی کنیم و موضوعاتی رو انتخاب کنیم و هر عضو در روز مخصوصش مطالبی پیرامون اون موضوع دلخواه در گروه قرار بدهد و امتیاز بگیرد و بعد از گذشت چند ماه از فعالیت ها به بهترین و منظم ترین مطالب جایزه بدیم.

اینطوری هم مطالب هجو از گروه حذف شد و هم گروه نشاط پیدا کرد و هم اعضاء مجبور به مطالعه  هر چند کوتاه اما مفید می شدند.

همیشه باید سعی کنیم از تهدیدات برای خودمون فرصت تولید کنیم. هدف سازندگان این شبکه های اجتماعی سرگرم کردن ما و به ابتذال کشیدن جوون های ماست، اما ما می تونیم با استفاده از همین ابزار دقیقا در جهت مخالف افکار اون ها گام برداریم، فقط کافیه برنامه ریزی داشته باشیم و هرکاری رو برای جوون ها جذاب کنیم.

http://www.imna.ir/images/docs/000230/n00230967-t.jpg

۲۵
مهر


بسم الله الرحمن الرحیم

مدتیه شبکه افق مستندی نشون میده در مورد شهدای مدافع حرم. با همسران و فرزندانشون مصاحبه میکنه و در مورد ویژگی های اون شهدا و رفتارهاشون با خونواده صحبت می کنند. اکثر این شهدا افراد جوون و مومنی هستند که وقتی صدای مظلوم رو شنیدن دیگه طاقت نیاوردن که خودشون تو امنیت باشن و یه عده تو اوج ناامنی زندگی کنند.


http://www.mobarezclip.com/Mobarez/Ax/Post/modafe-haram.jpg

یکی از درس هایی که ملت ما از عاشورا گرفتند، همین فداکاری هاست. جایی که پای دین و غیرت به میون میاد حاضر هستن که از جان خودشون بگذرن اما به احدی اجازه نمیدن که جلوی دین ما بایسته. وقتی حرامیان داعشی به اماکن مقدسه حمله میکنن و در شهرها و کشورها ایجاد نا امنی میکنن دیگه دل های بیتاب این جوون ها آروم و قرار نداره تا به تأسی از یاران باوفای سیدالشهدا علیه السلام خودشون رو در عراق و سوریه فدا کنند.

امام علی علیه السلام می فرمایند: نقطه اوجِ خصلت‏هاى اخلاقى ، ایثار است1.

ان شاالله که ما هم بتونیم خصلت های اخلاقی رو روز به روز بیشتر در خودمون تقویت کنیم.


منبع:

1.تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 396، ح 9171: غایَةُ المَکارِمِ الإِیثارُ

۲۴
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم

این روزها توی فضاهای مجازی، پر شده از عکس های قمه زنی و اینکه برخی واقعا بهش افتخار میکنند. حتی فتوای یکی از بزرگانشون رو نشون همه میدن که ایشون گفتن روز عاشورا حتما قمه بزنید خون دادن برای تولد امام حسین علیه السلام باشد. خیلی راحت هم به علمای بزرگ تشیع بی احترامی می کنند و نسبت های ناروا می دهند که چرا قمه زنی را حرام اعلام کرده اند؟

http://nmedia.afs-cdn.ir/v1/image/hNEBXra4EYxGFNSLusgwOlPeSHELrjUJ0r52y8XD6vsz64QZ7ewIGg/s/w256/

آخه بعضیا چرا متوجه نمیشن؟ الان اگه شما بری به خودت صدمه بزنی چه لطفی به امام حسین و دین کردی؟ به جز اینکه چهره ای خشن و کریه از مذهب شیعی به جهان معرفی کردی؟

این چه جور مسلمونی کردنیه که فقط اسم اسلام رو یدک می کشه اما در باطن فقط ضربه به دین میزنه؟ وقتی تمام مراجع تقلید، قمه زنی رو حرام اعلام کردند برای چی این افراد هنوز هم اصرار به این کار دارند؟

اگه اسم شیعه یا عاشورا رو به لاتین در گوگل سرچ کنیم فقط تصاویر قمه زنی باز میشه. آیا ما باید اینجوری دینمون رو به دنیا معرفی کنیم؟ اونم تو این وضعیت اسلام هراسی؟

اگه خیلی دوست داریم به امام حسین علیه السلام اظهار ارادت کنیم باید دین و اخلاق و منش ایشون رو در دنیا تبلیغ کنیم.

ان شاالله که همه مون بصیرت پیدا کنیم و بتونیم کار صحیح و غیر صحیح رو از هم تشخیص بدیم.

برای دیدن عکس های سرچ عاشورا در گوگل اینجا رو ببینید.

۲۳
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم

این روزها برخی در توجیه رفتارهای اشتباهشون در مقابل قدرت های استکباری جهان، حرف هایی می زنند که موجب تعجب همه می شود. مثلا از قیام امام حسین علیه السلام درس مذاکره می گیرند! و تأسف بارتر از این صحبت ها افرادی هستند که چشم بسته و بدون هیچ تفکری این حرف ها را می پذیرند و به دفاع از آن ها می پردازند.

http://adyannews.com/files/fa/news/1394/7/18/41458_511.jpg

آیا اگر امام حسین علیه السلام قصد مذاکره داشتند با هفتاد و دو نفر تا آخرین قطره ی خون می جنگیدند؟ آیا اگر قصد مذاکره داشتند، بیعت را نمی پذیرفتند تا زن و بچه هایشان در دست آن حرامیان گرفتار نشوند؟

اگر بخواهیم با دشمن مذاکره کنیم باید ذلت را بپذیریم، در حالیکه تا به حال در اوج قدرت بودیم. امام حسین علیه السلام با ایستادن در مقابل یزید به قدرتمندترین حاکم آن زمان نه گفتند، شاید در ظاهر شکست خوردند اما در واقع پیروز میدان مکتب ایشان بود که هنوز هم بعد از هزار و اندی سال زنده و پابرجا هستند و نور افشانی می کنند.

ان شاالله که همیشه در راه امام حسین علیه السلام گام برداریم و حتی به اندازه ی ذره ای هم از آن منحرف نشویم.

برای مطالعه بیشتر درباره مذاکره در کربلا اینجا را مطالعه فرمایید.

۲۱
مهر


بسم الله الرحمن الرحیم


http://www.avapress.com/images/docs/000118/n00118072-t.jpg

چه اتفاقی افتاد که مسلمین زمان پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم پنجاه سال بعد از ایشان، نوه ی آن حضرت که کسی در پاکی و درستکاریش شک نداشت را با آن وضع فجیع کشتند؟

مگر نماز و قرآن نمی خواندند؟

پس چرا عاقبت بخیر نشدند؟

چرا داعش های زمان ما نماز می خوانند اما مظلومین را می کشند و تکبیر می گویند؟

این افراد، ولایت را درک نکردند. اولین مرتبه ی ورود به ولایت، حبّ است. این حبّ باید زمینه ساز شناخت ولایت باشد.

وقتی ما زیارت عاشورا می خوانیم نباید فکر کنیم که تمام شد و ما وظیفه خود را انجام دادیم، اینجا تازه ابتدای مسیر است. از این مرحله تازه ما باید مطالعه را بیشتر کنیم و بحث های علمی را بیشتر کنیم تا به امام علیه السلام معرفت پیدا کنیم و آن چیزی بشویم که امام میخواهند.

هر کاری بخواهیم انجام بدهیم باید معیار ما رضایتمندی امام علیه السلام باشد. با ایشان بسنجیم ببینیم اگر امام الان روبروی ما بودند این کار را انجام می دادیم یا نه؟

خب لازمه ی این حرکت این است که امام را خوب شناخته باشیم. اگر امام را خوب نشناسیم کار ما به تحریف ایشان می رسد و استفاده های ابزاری از ایشان می کنند. مثلا اگر نیاز باشد از امام حسین و کربلا درس مذاکره می گیرند! یا اگر لازم بدانند می گویند حتما امام حسین علیه السلام هم با عمر سعد دست داده!

ان شاالله که معرفتمون رو نسبت به امام تقویت کنیم و بتونیم در پیچ های تاریخی و حساس بهترین عملکرد و مناسب ترین موضع گیری رو داشته باشیم.

۱۸
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از شبهاتی که این روزها مطرح می شود، این است که: امام حسین علیه السلام چرا خودکشی کردند در حالیکه می دانستند قرار است کشته شوند؟


http://media.jamnews.ir/Original/1392/08/29/IMG13583572.jpg

این شبهه پاسخ های زیادی دارد که اینجا فقط از جنبه ی تاریخی به آن پرداخته می شود.

یکی از پاسخ هایی که می توان به این شبهه داد این است که امام علیه السلام که برای جنگ نرفتند، ایشان به دعوت کوفیان به سمت کوفه حرکت کردند. شیخ عباس قمی تعداد نامه های نوشته شده برای امام حسین علیه السلام را 12 هزار نامه می دانند1.
 وقتی در کربلا سپاه دشمن راه را بر روی ایشان بستند، امام علیه السلام فرمودند اجازه دهید تا من به حجاز برگردم اما دشمن به ایشان اجازه ندادند2.

دلیل دیگر این است که اگر ایشان به قصد کشته شدن آمده بودند که با زن و بچه به این سفر چر خطر نمی رفتند.

حتی ایشان نمی خواستند که شروع کننده ی جنگ باشند و روز نهم را از لشگر دشمن فرصت گرفتند3 و حتی شروع کننده ی جنگ هم سپاه دشمن بودند4.



منابع:

1.قمی، منتهی الآمال، ج۱، ص۵۶۶.

2.تاریخ طبرى 5/410.

3.لطبری، تاریخ الأمم و الملوک (تاریخ الطبری)، ج۵، ص۴۱۷؛ شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۹۱ و ابن اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، ص57

4.منتهى الامال ، ج 1، ص 349


۱۶
مهر
بسم الله الرحمن الرحیم

http://meghnatis.ir/uploads/1392-05-14_10-32_ZohreAshura_430.jpg
کربلا صحنه ی تقابل زشتی ها و زیبایی ها در حد اعلای آنها است.
در یک طرف افرادی دنیاپرست و ملعون که پشت امام زمانشان را خالی کردند و در جبهه ی دشمن قرار گرفتند و در طرف دیگر افرادی دین دار و عاشق که به خاطر یاری دین خدا و محبت ولیّ خدا از جان و مال و خانواده گذشتند اما حاضر به فرار و تنها گذاشتن امام نشدند.
افرادی که میتوانستند مثل بقیه ی سیاه لشکر دشمن با پذیرفتن امان نامه ی دشمن جان خود را نجات دهند اما مرگ را به سخت ترین شکل ممکن برای خود به جان خریدند و حاضر به اسارت خانواده ی خود شدند، اما از یاری امام زمان خود دست نکشیدند. 
به نظرتون ما چقدر پای دین خدا ایستاده ایم؟
چقدر مقابل شبهات ایجاد شده می ایستیم؟
چقدر حاضریم از خودگذشتگی و ایثار کنیم؟
چقدر به یاران امام حسین علیه السلام شبیهیم؟
ان شاالله که بتونیم شبیه یاران امام حسین علیه السلام آزاده و ایثارگر باشیم و به وقت یاری امام زمانمون تنهاش نگذاریم.
۱۵
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم


http://www.askdin.com/gallery/images/80/1_hobbolhosain.jpg

روایت خیلی زیبایی از رسول گرامی صلی الله علیه و آله نقل شده که فرمودند: هر کس گروهى را دوست بدارد( و نسبت به آنان مهرورزى کند) خدا او را در زمره آنان محشور خواهد کرد1.

ما شیعیان که اینقدر امامان علیهم السلام رو دوست داریم، وظایفی هم نسبت به اون ها داریم. این دوست داشتن تنها کفایت نمیکند. مهرورزی نسبت به امامان چگونه باید باشد؟

حضرت علی علیه السلام می فرماید: مودت، آن گونه محبتی است که از آن، قرابت و نزدیک بودن به دست آید.2

اگر محبت ما نسبت به امامان علیهم السلام هم طبق این فرموده ی امیرالمومنین علیه السلام باشد، همه ی رفتارها را با معیار آن حضرات میسنجیم و بعد انجام می دهیم. شیعیان واقعی این گونه اند و راه سعادت ما نیز جز این نیست.

ان شاالله که توفیق داشته باشیم که جزء شیعیان واقعی امام حسین علیه السلام باشیم.


منبع:

1. نهج الفصاحه، ص 609:  مَن أحبَّ قَوماً حَشَرَهُ اللّه ُ فِى زُمرَتِهِم

2. بحارالانوار، ج74، ص 165

۱۴
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم


http://media.qudsonline.ir/Larg/1395/02/20/IMG16021230.jpg

معمولا وقتی محرم شروع میشه یا حتی از قبل شروع شدن محرم برنامه ریزی می کنیم برای هیات رفتن. مثل کار واجبی که انجام ندادن آن موجب ضرر می شود.

اما آیا این هیات رفتن ها اهمیت ویژه ای هم دارد یا برای ما بصورت یک عادت شده؟

امام رضا علیه السلام فرمود: هر گاه ماه محرم فرا می رسید، پدرم (موسی بن جعفر علیه السلام) دیگر خندان دیده نمی شد و غم و افسردگی بر او غلبه می یافت تا آن که ده روز از محرم می گذشت، روز دهم محرم که می شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود1

این عزاداری ها سیره امامان معصوم علیهم السلام است، و ویژگی های زیادی دارند.

مجالس عزاداری باید مایه رشد و تعالی در معرفت و محبت ما نسبت به امام حسین علیه السلام و راه ایشان باشد. این معرفت بعد از اینکه با جان ما آمیخته شود تبدیل به ایمانی می شود که سبب حرکت ما می شود. و این حرکات خیلی با عظمت و مهم هستند. دشمن از چنین جلساتی همیشه احساس خطر می کند؛ چرا که سبب استفاده صحیح از نیروی جوانی جوانان می شود.

ان شاالله که همیشه در راه امام حسین علیه السلام باشیم و حسینی عمل کنیم.


منبع:

1.امالی صدوق، ص111 :

کان ابی اذا دخل شهر المحرم لا یری ضاحکا و کانت الکابة تغلب علیه حتی یمضی منه عشرة ایام، فاذا کان الیوم العاشر کان ذلک الیوم یوم مصیبته و حزنه و بکائه...

111

۱۴
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم

برای اینکه در بزنگاه ها، در دام شیطان نیفتیم باید دشمنان را بشناسیم. نباید فریب چهره ی بزک شده ی دشمنان را بخوریم.

دشمن هیچگاه برای ما دلسوزی نمیکند بلکه همیشه منتظر فرصت است که از هر راه ممکن به ما ضربه بزند. اما دشمن ما باهوش است، می داند در میدان مبارزه با روحیه ی شهادت طلبی و ایثاری که از مکتب عاشورا به ما رسیده ، کاری از پیش نمی برد پس عزم خود را جزم میکند تا از راههای دیگر به ما هجوم بیاورد. گاهی با ایجاد رعب و وحشت در دل برخی مسئولین، گاهی با تغییر ذائقه ی مردم از روحیه ی انقلابی و ساده زیستی به سمت تجملات و غرب گرایی و گاهی با دیش هایی بزرگ بر پشت بام خانه ها که همه ی اعتقادات جوانان را نشانه می روند و سعی میکنند ذائقه ی اسلامی آن ها را کاملا عوض کنند.
برعکس برخی از ما که همه را متهم به توهم توطئه میکنند ، دشمن خوب میداند چه می کند. آن ها خود را خیرخواه ما نشان می دهند تا وقتی به آن ها اعتماد کردیم، به راحتی نیات پلید خود را اجرا نمایند.

http://hoja.ir/wp-content/uploads/bfi_thumb/1-30383967fnve8ect5flbeo.jpg
اما دشمن این جمله تاریخی امام بزرگوار امت را نمی فهمد که فرمودند: "این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است1". شاید از دلایلی که امام این صحبت را فرمودند این بوده باشد که مردم در ایام عزاداری برای سید الشهدا علیه السلام موقع سخنرانی با احکام الهی و هدف از قیام امام و ... آشنا می شوند و با مداحی ها هم بر محبت و ارادت آن ها به امام علیه السلام افزوده می شود.
دشمن هرقدر هم که تلاش کند نمیتواند محبت ائمه اطهار علیهم السلام را از دل مردم بیرون کند. پس بهتر است تلاش کنیم تا بهتر دشمنان را بشناسیم تا در دام های آن ها گرفتار نشویم.
ان شاالله که این محرم آخرین محرم دوران غیبت امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف باشد.

منبع:
1.
صحیفه امام خمینی؛ ج15؛ ص330 | جماران؛ 4 آبان 1360
۱۳
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم

دیروز با یکی از دوستان مشغول صحبت بودم که شروع کرد به گلایه کردن از قشر به ظاهر مذهبی. میگفت طرف پیرهن مشکی برای امام حسین علیه السلام پوشیده و صدای مداحی ضبطش رو بلند کرده اما خیلی راحت بقیه پول کرایه رو نمیده یا اینکه گرون تر از حد معمول پول می گیره یا اینکه اصلا اخلاق ندارند و با مردم درگیر میشن یا موردهای مشابه و می گفت اینا برن یکمی سیره امام حسین علیه السلام رو مطالعه کنند اصلا لازم نیست مشکی بپوشن و...

راستش رو بخوام بگم خیلی ناراحت شدم؛ گاهی رفتارهای نادرست ما باعث بدبین شدن افراد به دین میشه. باید طوری روی خودمون کار کنیم که وقتی مردم ما رو می بینند جذب دین بشن نه اینکه اولین جمله ای که به ذهنشون برسه این باشه که: همه ی مذهبی ها همینطوری هستن.

البته اکثر افراد مومن و مقید، انسان های پاک و بسیار خوبی هستند اما برخی افراد که ظاهری مذهبی دارند اما اعقاد قوی ندارند، خیلی به چشم می آیند. مخصوصا که خیلی ها منتظر هستند که از مذهبی ها ایراد بگیرند و همه چیز را به پای دین آن ها بنویسند.

یکی از بهترین دروسی که از قیام امام حسین علیه السلام میتوان گرفت این است آن حضرت، عبودیت را به حدّ اعلای آن به رخ همه کشیدند. ایشان از جان و امنیت خود و تمام خانواده ی خود گذشتند و همه را به زیباترین وجه ممکن در راه خدا فدا کردند.

اگر از قیام عاشورا همین پاگذاشتن روی نفس را بیاموزیم برای دنیا و آخرتمون کافی است.

بهتره که تو این ماه محرم تمام تلاش خودمون رو بکنیم تا بهتر روی سیره و زندگی امام حسین علیه السلام تمرکز کنیم و خودمون رو شبیه به ایشون کنیم تا کسی نتونه به خاطر اشتباهات ما به دینمون ایراد بگیره.


http://shiagraph.shafaqna.com/index.php/fa/fa-graphic/fa-pattern/fa-floral/image.raw?view=image&type=img&id=5930

۱۳
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم


http://www.askdin.com/gallery/images/40352/1_b25dc095-b101-4c8c-9fab-290748843980.jpg

هر سال نزدیک محرم پیام هایی در فضاهای مجازی منتظر میشه و مبلغی که به کوفیان داده شد تا در جنگ علیه امام حسین علیه السلام شرکت کنند رو معادل رقمی بسیار بالا برای امروز اعلام می کنند و می پرسند اگر شما جای کوفیان بودید کدام راه را انتخاب می کردید؟

گاهی واقعا به فکر میرم که اگر امام زمان علیه السلام ظهور کنند و ندای هل من ناصر ینصرنی سر بدهند و در مقابل، شیطان صفتان امروز اون همه پول بین مردم پخش کنند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟

آیا ما مثل یاران امام حسین علیه السلام انقدر بریده از دنیا هستیم که به راحتی قید دنیا را بزنیم و فقط به دنبال ظهور منجی عالم باشیم؟ یا در جبهه ی مقابل قرار می گیریم و همه چیز را فدای دنیا دوستی و دنیا طلبی خود می کنیم؟

آیا به این مرحله از رشد و کمال رسیده ایم که بدانیم قیام عاشورا برای ما درس های زیادی را در برداشته یا اینکه از عاشورا فقط به مشکی پوشیدن و سینه زدن اکتفا کرده ایم؟

برای اینکه حسینی باشیم، باید در کنار مشکی پوشیدن و سینه زدن خود را شبیه به یاران امام حسین علیه السلام کنیم. یکی از ویژگی های یاران خالص امام علیه السلام این بود که خود را وقف دین خدا کردند. یعنی برای حفظ دین خدا هیچ بهانه ای نیاوردند و خالصانه جان خود را فدا کردند تا با خون خود درخت دین را آبیاری کنند.

درست است که برای اشک بر حسین علیه السلام انواع ثواب ها را ذکر کرده اند مثلا امام صادق علیه السلام فرموده اند:
براى هر چیزى ثوابى معین است جز اشکى که براى ما ریخته مى ‏شود . ( که ثواب آن با خداست )1

اما این اشک ها باید مقدمه ای باشد برای تفکر در فلسفه ی این نهضت و ادامه دادن آن.

ان شاالله که ما هم جزء حسینیان باشیم و بعد از اتمام محرم تغییرات را در خودمون احساس کنیم.


منبع:

1. الکسیر العبادات فى اسرار الشهادات ص 99


۱۲
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از سوال هایی که گاهی برای ما پیش میاد این هست که ما تا کجا با امام حسین علیه السلام همراهی می کنیم؟ آیا مثل شهدا طوری در جهاد اکبر بر نفسمون پیروز شدیم که دیگر به راحتی در میدان نبرد از جان خود می گذریم؟ آیا واقعا تا پای جان برای امام علیه السلام ایستاده ایم؟

http://www.askdin.com/gallery/images/378/1_labbaik.jpg

برای پاسخ دادن به این سوال باید به نفس خود مراجعه کنیم، اگر واقعا در خفا هم حسینی زندگی می کنیم و فقط رضایت مولا برای ما مهم است که خوشا به سعادت ما.

اما اگر فقط در ظاهر از آقا دم می زنیم و در باطن به راحتی به وسوسه های شیطان لبیک می گوییم باید بیشتر بر روی نفس خودمون کار کنیم. باید نفسمون رو تربیت کنیم تا به راحتی گرفتار وسوسه ها نشود.

اتفاقا گاهی هم خیلی راحت گرفتار نمی شویم، اما دشمن هم دشمن قَدَری است ، تمامی نقاط ضعف ما را می شناسد.

باید خود را تقویت کنیم. دعاها را مثل داروهای تقویتی در وجودمون تزریق کنیم و با آن ها اُنس بگیریم. در کنار این داروهای تقویتی باید تمرین ولایتمداری کنیم.

امتحانی که برای خیلی از افراد شاخص جامعه افتاد و برخی قبول شدند و برخی هم با وضعیت بدی در این امتحان شکست خوردند.

اگر در مقابل نایب امام عصر قد علم کنیم، نباید انتظار داشته باشیم که به ندای امام معصوم علیه السلام لبیک بگوییم.

ان شاالله که ما از کسانی نباشیم که از امتحان ولایتمداری سرشکسته بیرون بیاییم.



۰۶
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم

تصمیم داشتم از امروز شروع کنم و درباره ی محرم بنویسم. اما حدیث بسیار زیبایی دیدم که دلم نیومد ازش بگذرم. می تونیم همین حدیثم ربط بدیم به امام حسین علیه السلام.

روایت از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده که فرمودند:

قلب ها سه گونه اند: 1-قلبی که مشغول و وابسته به دنیا است.2- قلبی که مشغول به تنعّمات اخروی است.3- قلبی که وابسته به مولا است. اما آن قلبی که سرگرم و وابسته به دنیا است،‌ همیشه دچار سختی و گرفتاری است. و آن قلبی که وابسته به تنعّمات اخروی است ‌به درجات و مراتب بالایی می­رسد. و قلبی که دل‏بسته به مولا (خدا) است، هم دنیا دارد، ‌هم آخرت را دارد و هم خدا را دارد1.


http://upload7.ir/uploads//7d58c0e0459aaa14cc09780c31e2e6f94cde0451.jpg

قلب هایی که وابسته به دنیا هستند معمولا آرامش ندارند چون ویژگی دنیا ناپایداری هست و تنعمات اون هم دائمی نیستند ، دائما پایین و بالا دارد و خیلی نمیشه روش حساب کرد. چون در دنیا به هر چیزی که می رسند بازهم از لذت آن سرخوش نمی شوند و دائما به دنبال بیشتر و بهتر هستند.

اما کسانی که دلبسته آخرت هستند، همه ی کارهای خود را به نیت الهی انجام می دهند پس از گرفتاری های دنیا نارحتی به خود راه نمی دهند چون هدف دیگری دارند.

و اما از همه ی این مقام ها بالاتر ، آن قلبی است که به خدا دلبسته است. این قلب هم دنیا را دارد و هم آخرت را چرا؟ چون در همه جا خدا را دارد. چون دلبسته دنیا نیست که شدت و ضعف دنیا اذیتش کند پس از همین ابتداییات زندگی هم لذت می برد. مثلا کسی را میشناسم که بشدت در مادیات غرق شده با اینکه از نظر مالی عالی هست اما چون دائم خودش را با دیگران مقایسه می کند هیچوقت از چیزی راضی نیست در حالیکه فردی که قانع است از زندگی نهایت لذت را می برد و هم نیت قرب الهی دارد و خدا را شکر می کند.

فردی که دلبسته ی خداست از بلاها فرار نمی کند بلکه خود را تسلیم اوامر الهی می بیند مثل امام حسین علیه السلام که در اوج سختی و مصیبت فرمود: الهی رضا بقضائک و تسلیما لامرک و لا معبود سواک یا غیاث المستغیثین2



منابع:

1. تحریر المواعظ العددیه،صفحه 245: اَلْقَلبُ ثَلاثَهُ اَنْوَاعٍ: قَلْبٌ مَشْغولٌ بِالدُّنْیَا وَ قَلْبٌ مَشْغولٌ بِالْعُقْبَی وَ قَلْبٌ مَشْغولٌ بِالْمَوْلَی.وَ اَمَّا الْقَلْبُ الْمَشْغولُ بِالدُّنْیَا لَهُ الشِّدَّهُ وَ الْبَلاءُ وَ اَمَّا الْقَلْبُ الْمَشْغولُ بِالْعُقْبَی فَلَهُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَی وَ اَمَّا الْقَلْبُ الْمَشْغولُ بِالْمَوْلَی فَلَهُ الدُّنْیَا وَ الْعُقْبَی وَ الْمَوْلَی

2.مقتل الحسین مقرم، ص 753


۰۵
مهر


بسم الله الرحمن الرحیم

داستان مباهله چه بود؟ عده ای از مسیحیان در مقابل پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ادعای برحق بودن، کردند. وقتی هیچ طرفی از موضع خود کوتاه نیامد، قرار بر این شد که دو طرف به محلی بروند و یکدیگر را نفرین کنند و آن کسی که بر حق نبود مورد غضب الهی قرار گیرد. طرف مسیحی با لشکری بزرگ آمد اما دید که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله با اعضای خانواده ش آمده 1و ...


http://www.bultannews.com/files/fa/news/1394/7/16/419434_682.jpg

حالا مهمترین ویژگی این داستان چیست؟ ویژگی های خاص اهلبیت علیهم السلام؟

بله این هم دخیل است، اما به نظر من مهمترین ویژگی نیست. بلکه مهمترین ویژگی این بود که آنها باور داشتند که اهل حق هستند. و می خواستند به ما بگویند اگر واقعا باور داشته باشید که اهل حق هستید، خدا شما را همراهی خواهد کرد.

همانطور که هم درمورد انقلاب اسلامی، دیدیم که مردم با دست خالی و فقط با تظاهرات توانستند شاه ظالم مملکت را از کشور خارج کنند یا اینکه اول انقلاب با کمترین امکانات توانستند، در مقابل همه ی دنیا بایستند و 8 سال مقاومت جانانه کنند. در صورتی که ما، هم تحریم بودیم و هم کل دنیا در مقابل ما ایستاده بودند اما ایمان داشتیم که اهل حق هستیم و خدا ما را در راه حق تنها نخواهد گذاشت.

 اگر این روزها هم به جای اینکه از آمریکا بترسیم و همه چیز را به مذاکره با آمریکا گره بزنیم، در مقابل طاغوت زمانه می ایستادیم و در موضع قدرت قرار می گرفتیم و هر مسأله ای را به راحتی قبول نمی کردیم، وضعیت بهتر از این می بود.

کاش در همه ی زمینه ها باور کنیم که دست خدا بالاتر از همه چیز است2.

این یک شعار نیست کاش داستان های قرآنی را باور داشته باشیم.


منابع:

1.سوره آل عمران ، آیه 61: فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْکَاذِبِینَ

2.سوره فتح، آیه 10: یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ

۰۴
مهر

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی دنبال یه راهی می گردیم تا به خدا نزدیک بشیم. راهی که هم اسون باشه و هم دائمی.

یکی از بهترین این راه ها دائم الوضو بودن هست. فواید و ثواب هایی که برای وضو در روایات و کلام بزرگان اومده بسیار زیاد است.
امام رضا علیه السلام هم درباره فلسفه واجب شدن وضو فرموده اند: خداوند سبحان امر به وضو کرده تا اینکه انسان وقتی در پیشگاه خداوند برای مناجات حق تعالی قرار می گیرد، طاهر و پاکیزه گردد و مطیع دستورات او باشد و همچنین به وسیله وضو انسان را از پلیدی ها و نجاسات پاک می گردد، و نیز به سبب وضو، سستی و چرت از بین می رود و قلب برای نماز و حضور نزد حق تعالی پاک خواهد گشت1.


http://files.namnak.com/users/sf/Images/sabk%20zendegi/Din%20%26%20Mazhab/9408/4_pics/%D8%AD%DA%A9%D9%85%D8%AA-%D9%88%D8%B6%D9%88.jpg

شاید یکی از مهمترین دلایلی که به دائم الوضو بودن تاکید شده، این باشد که وقتی انسان دائما وضو داشته باشد و به محض باطل شدن وضو دوباره شروع به وضو گرفتن کند، دائما به یاد خدا می افتد و برای انجام هرکاری نیت الهی میکند.
حضرت  محمّد مصطفی(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: اگر می توانی که در تمام شبانه روز با وضو باشی این کار را بکن که اگر در حال طهارت بمیری، شهید از دنیا رفته ای2.

در روایتی از وضوی بر وضو تعبیر به نورٌ علی نور شده. و همه ی این احادیث تاکید بر این نکته دارند که ظاهر بر باطن تاثیر دارد. اگر دائما وضو بگیریم و سعی در طهارت جسم داشته باشیم این طهات باعث طهارت روح ما هم خواهد شد.



منابع:

1. عیون اخبار الرضا (ع) : ج 2، ص 104: « انما امر بالوضوء لیکون العبد طاهراً اذا قام بین یدی الجبّار عند مناجاته ایّاه، مطیعا له فیها امره، تقیاً من الادناس و النجاسة، فیه من ذهاب الکسل و طرد النّعاس و تزکیة الفوار للقیام بین یدی الجبّار

2. العاملی، وسایل ‏الشیعه،1374، ج 1؛ ص 383