بسم الله الرحمن الرحیم
صحنه ی اول: (چین)
پسر 29 ساله در حالیکه خشمگین به خانه آمده طبق معمول هیاهو و قیل و قال راه انداخته و با عصبانیت با پدر و مادرش حرف می زند.
پسر: این بار هم اگر به این کار ادامه دهید ، مجبور می شوم از شما شکایت کنم.
پدر: شکایت چرا؟
پسر: چون شما به نیازهای من توجهی نمی کنید.
پدر: کدام نیازها ما که هرچیزی که لازم داری برای تو مهیا کردیم.
پسر: پس چرا پول تو جیبی من را نمی دهید؟ اگر از ماه بعد هم این وضع را تکرار کنید مجبور میشوم شما را به دادگاه بکشانم1...
صحنه ی دوم: (ایران)
پسر آرام آرام با مادر در حال صحبت است. پدر وارد می شود، پسر سریع بحث را عوض کرده و با شوخی و خنده از اتاق خارج می شود.
پدر: چیزی لازم داشت؟
مادر: برای تحقیقش به وسیله ی جدیدی نیاز داشت اما وقتی گفتم این ماه نمی شود، فورا بحث رو عوض کرد و رفت.
پدر: خدا رو شکر پسر فهمیده ای داریم.
این است تفاوت زندگی اسلامی و غیر اسلامی. در کشورهای متمدن امروزی فرزندان خیلی راحت و به هر بهانه ای می توانند از پدر و مادر خود شکایت کنند و آن ها را دادگاهی کنند.
اما دین اسلام تاکیدات فراوانی بر احترام به والدین دارد. امام صادق علیه السلام می فرمایند: سه چیز است که ترک آن براى هیچ کس جایز نیست: نیکى به پدر و مادر
نیکو کار باشند یا
فاجر ، وفاى به عهد با
نیکو کار یا فاجر و اداى امانت به
نیکو کار یا فاجر2 . در سبک زندگی اسلامی توصیه های بسیاری شده به احترام به والدین ، حتی اگر حرف اون ها درست نباشه (غیر از امر به خلاف دستورات الهی). امام صادق علیه السلام می فرمایند: هر که به پدر و مادر خود - اگر چه به وی ستم کرده باشند - با نگاه
غضب آلود بنگرد خداوند نمازش را نمی پذیرد3. این حدیث ، خیلی حدیث تکان دهنده ای است ؛ یعنی خداوند حتی به خاطر نگاه غضب آلودی که حق ما بوده هم نماز ما را نمی پذیرد؛ چه برسد به اینکه جایی حق نداشته باشیم و دل پدر و مادر را بشکنیم.
آیت الله بهجت اگر به این مقام رسیدند به خاطر اطاعت بی چون و چرا از حرف پدرشان بود. وقتی پدرشان گفتند: حق نداری به سمت آقای قاضی بروی و حتی اجازه ی انجام دادن هیچ مستحبی رو هم نداری. و ایشان فقط به خاطر حرف پدرشان فقط به انجام واجبات و ترک محرمات پرداختند و تا زمان مرگ ایشان ، سراغ آقای قاضی نرفتند.
امام صادق علیه السلام می فرمایند: ای جابر! شیعیان ما شناخته نمی شوند مگر با ... نیکی به والدین4.
به هر حال هیچ کس نمی تونه زحماتی که پدر و مادرش براش کشیدن رو انکار کنه و مطمئنا همه ی ما در قبال اون زحمات و سختی ها مسئول هستیم.
ان شاالله که بتوانیم با اکرام و تبعیت از والدین ، آن ها را از خود راضی کرده و به رضایت خداوند متعال دست پیدا کنیم.
منابع:
1. برگرفته از این خبر: اینجا
2.ابن شعبه حرانی، تحف العقول ص 367: ثَلَاثٌ لَمْ یَجْعَلِ اللَّهُ
لِأَحَدٍ مِنَ النَّاسِ فِیهِنَّ رُخْصَةً بِرُّ الْوَالِدَیْنِ
بَرَّیْنِ کَانَا أَوْ فَاجِرَیْنِ وَ وَفَاءٌ بِالْعَهْدِ
لِلْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ وَ أَدَاءُ الْأَمَانَةِ إِلَى الْبَرِّ
وَ الْفَاجِر
3.ثقة الاسلام کلینی ،کافی(ط-الاسلامیه) ج2 ، ص349: مَنْ نَظَرَ إِلَى أَبَوَیْهِ نَظَرَ مَاقِتٍ وَ هُمَا ظَالِمَانِ
لَهُ لَمْ یَقْبَلِ اللَّهُ لَهُ صَلَاةً.
4. همان ، ج 2 ، ص 74: فَوَاللهَ مَا شِیعَتُنَا اِلّا مَنِِِِ اتَقَی اللهَ .... و ما کانوا یُعرَفون ... و البّرِ بِِِالوالدَین
