ترنم معرفت

گام به گام تا رسیدن به معبود

ترنم معرفت

گام به گام تا رسیدن به معبود

ترنم معرفت

بسم الله الرحمن الرحیم
به گفته ی احادیث در آخر الزمان نگه داشتن دین سختتر از نگه داشتن آهن مذاب در دست است. هدف از ایجاد این وبلاگ تقویت باورهای دینی و اعتقادی و پاسخ به سوالات اعتقادی ، احکام و هرگونه سوالات دینی است. باشد که مورد رضایت حضرت ولی الله الاعظم روحی لتراب مقدمه فداه قرار گیرد و به اندازه ی ساعتی باعث تعجیل در امر فرجشان شود.
آمین.

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «علامه حسن زاده آملی و مقام معظم رهبری» ثبت شده است

۰۳
خرداد

بسم الله الرحمن الرحیم

امروز یاد خاطره ای از علامه حسن زاده ی آملی افتادم. علامه از شاگردان علامه طباطبایی هستند که ایشان در مورد شاگردشان فرموده بودند: حسن زاده را کسی نشناخت جز حضرت حجة بن الحسن.

وقتی علامه حسن زاده ی آملی خدمت مقام معظم رهبری رسیده بودند، جلوی ایشان دو زانو می نشینند وقتی حضرت آقا ناراحت می شوند و میفرمایند این کار را نکنید می فرمایند: اگر یک مکروه از شما سراغ داشتم ، این کار را نمی کردم.

آیا ما هم این طور هستیم که مکروهی انجام ندهیم؟؟؟  آیا امام زمان ما را برای یاری خود انتخاب می کنند یا کسی را که حتی از مکروه هم اجتناب می کند؟ آیا وقت آن نشده که فقط افسوس نخوریم و کاری انجام دهیم؟ آیا وقت لگام زدن به نفس هنوز نرسیده؟

از امشب شروع می کنیم؛ شبی چند ویژگی متقین که حضرت امیر علیه السلام فرموده اند را با هم می خوانیم و سعی می کنیم ان شاالله به آن ها عمل کنیم.


همام که مردی عابد و زاهد بود، روزی به دیدار امام علی (سلام الله علیه) نائل آمد و از امام درخواست کرد که پارسایان را بر او به گونه ای بیان فرماید که گویا آن ها را می بیند. امام پس از درنگی کوتاه این گونه لب به سخن گشود: ”... فَاِنَّ اللهَ مَعَ الَّذِِینَ اتَّقُوا وَ هُمْ مُحْسِنُونَ“1 ای همام تنها خدا پروا باش و نیکی کن که خداوند با اهل تقوی و نیکوکاران است. گو اینکه بیان امام کوتاه و تمام بود، لیکن همام به این اندازه قانع نشد و مکرر اصرار ورزید که امام بیش از این برای او درباره اهل تقوی بگویند2.  سپس امام اهل تقوی را دارای فضائلی دانستند، که به شرح ذیل است:



منابع:
1.
سوره مبارکه نحل، آیه شریفه 128.
2.
امام علی، نهج البلاغه، تحقیق از فیض الاسلام، خطبه 184
مَنْطِقُهُمُ الصَّوََاب، مَلْبَسُهُمُ الْاِقْتِصََاد، مَشْیُهُمُ التَّوََاضُع، غَضُّوا اَبْصََارَهُمْ عَمََّا حَرَّمَ اللهُ عَلَیْهِمْ و وَ وَقَفُوا اَسْمََاعَهُمْ عَلَی الْعِلْمِ النََّافِعِ لَهُمْنَزَلَتْ اَنْفُسُهُمْ مِنْهُمْ فِی الْبَلاءِ کَالَّذِِی نَزَلَتْ فِی الرَّخََاءِ ،وَ لَوْ لَا الْاَجَلُ الَّذِِی کَتَبَ اللهُ لَهُمْ لَمْ تَسْتَقِرَّ اَرْوََاحَهُمْ فِِی اَجْسََادِهِمْ طَرْفَهَْْ عَیْنٍ شَوْقاً ، عَظُمَ الْخََالِقُ فِِی اَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مََا دُونَهُ فِِی اَعْیُنِهِمْ