هدف در زندگی

بسم الله الرحمن الرحیم

می گفت: اینهمه درس نخوندم که آخرش ازدواج کنم و بشینم تو خونه غذا بپزم و بچه داری کنم! میخوام کار کنم و از زندگی لذت ببرم!

گفتم: اگه قرار بود همه مثل شما فکر کنند، نسل بشر منقرض می شد.

اگه این طرز تفکر درست بود، حضرت زهرا _{سلام الله علیها} باید می فرمودند که من دختر خاتم پیغمبران هستم، خودم از دلایل خلقت هستم¹، عالمه ی غیر معلمه هستم، پس همه عالم باید در خدمت من باشند. در حالیکه ایشان طی چند سالی که با امیرالمومنین _{علیه السلام} زندگی کردند، زندگی کاملا فقیرانه و ساده ای داشتند. تا جایی که همان آیه معروف و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا² در شانشون نازل شد.

باید هدف زندگی رو در ذهنمون درست کنیم. ببینیم در زندگی هامون اصل بر چیه؟ زندگی دنیا و آسایش و آرامش این دنیا یا کمی تحمل و آسایش اخروی و دائمی؟

منابع:

1. بحار الأنوار - العلامة المجلسی - ج 16 - ص 406

2.سوره بارکه انسان، آیه 8: وَیُطعِمونَ الطَّعامَ عَلىٰ حُبِّهِ مِسکینًا وَیَتیمًا وَأَسیرًا
و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» می‌دهند!