الّا عباد الله المخلَصین

بسم الله الرحمن الرحیم

شیطان دشمن قسم خورده ی انسان¹ است که از هیچ تلاشی برای نابودی اعمال ما فروگذار نمیکند. برای هر کسی هم از راهی وارد می شود. برای کسی که پایبندی زیادی به دین ندارد هر روز معصیت جدیدتر و عادی تر نشان دادن گناه ها و برای کسانی که دین دار هستند هم از راه دین، دام می گشاید. 

به اندازه عمر بشر هم تجربه دارد و می داند که چه کند تا افراد را به راحتی به قعر جهنم بفرسند.

اما چه کسانی از خطوات شیطان در امان هستند؟

خود شیطان وقتی که قسم میخورد که همه ی انسان ها را گمراه کند عده ای را استثنا کرد. ویژگی آن عده چه بود که از شرّ شیطان در امان هستند؟           

آیا فقط پیامبران هستند که معصوم و از گزند شیطان در امان هستند؟

نه

شیطان گفت من فقط بر مخلَصین راهی ندارم².

اما اخلاص چیست؟ اخلاص به این معنی است که انگیزه انجام تمام کارها فقط خدا باشد و بس.

البته اخلاص هم مراتب گوناگونی دارد که فعلا مورد بحث ما نیست.

بحث من این است که آیا ما میتوانیم مخلَص باشیم؟ کار سختی نیست فقط باید تمرین کنیم که همه ی کارهامون رو به نیت الهی انجام بدهیم.

اگر اخلاص در کارها برای ما ملکه شود کم کم به مراحل بالاتر آن می رویم و به درجات مخلَصین می رسیم و دیگر شیطان راهی بر ما نخواهد داشت.

ان شاالله که از همین حالا نیت کنیم که تمامی افعالمون رو مخلصانه برای خدا انجام دهیم.

منابع:

1. سوره مبارکه ص، آیه 82: فبعزتک لاغوینّهم اجمعین

2.همان، آیه 83: إِلَّا عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ

خدایا شکرت

بسم الله الرحمن الرحیم

بعضی افراد هستند با اینکه مشکلات زیادی در زندگی هاشون وجود داره، اما همیشه راضی و شکرگزار خداوند هستند. در حقیقت نیمه ی پر لیوان را می بینند. مثلا اگر مشکلات عدیده ی اقتصادی گریبان آن ها را گرفته اما از اینکه خانواده ی خوبی دارند، راضی و سپاسگزار هستند یا چون از نعمت سلامتی بهره مند هستند دائما در حال شکر خدا هستند. اما بر عکس این افراد عده ای هستند که دائما در حال اعلام نارضایتی و شکایت از زمین و زمان هستند. معمولا این افراد نکات مثبت و بی نظیر ندگی هاشون رو ندیده می گیرند و فقط از قسمت هایی که کمی دچار نقصان هستند شکایت می کنند.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:
کم ترین سپاسگزارى، این است که انسان نعمت را (مستقیما) از خدا بداند و جز او علتى براى آن نداند و نیز به آنچه خداوند عطایش کرده، خرسند باشد و با نعمت او مرتکب گناه وى نشود و نعمت خدا را وسیله مخالفت با امر و نهى او قرار ندهد¹.

سپاسگزاری از اخلاق نیکویی است که همیشه ملت ما به آن افتخار می کرده. همانطور که در دیباچه ی گلستان هم جناب سعدی به زیبایی بیان فرموده اند که: ...پس در هر نفسى دو نعمت موجود است و بر هر نعمتى شکرى واجب.
از دست و زبان که برآید کز عهده شکرش بدر آید.²

از ویژگی های انسان های شکرگزار، آرامش آنهاست. این افراد به خاطر داشتن دید وسیع دائما خود را ناراحت نمی کنند و حرص نمی خورند بلکه از هر چیزی فقط زیبایی های آن را می بینند و همیشه شاد و راحت به زندگی خود ادامه می دهند. همچنین از اجر و بهره های این صفت خوب هم در آخرت بهره مند خواهند شد.

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلّم می فرمایند:
سیرِ سپاسگزار اجرش همانند روزه دارى است که براى خدا روزه مى گیرد ، تندرستِ سپاسگزار همانند آن اجرى را دارد که بیمارِ شکیبا و بخشنده سپاسگزار همان اجر را دارد که تنگدست قانع³ .

ان شاالله که همیشه بتونیم از شاکرین باشیم.

منابع:

1.شرح مصباح الشریعه(ترجمه گیلانی) ص 61: أدنَى الشُّکرِ رُؤیَةُ النِّعمَةِ مِنَ اللّه  مِن غَیرِ عِلَّةٍ یَتَعَلَّقُ القَلبُ بِها دُونَ اللّه  عَز َّوَ جَلَّ و الرِّضا بِما اُعطىَ و ألاّ تَعصیَهُ بِنِعمَتِهِ و تُخالِفَهُ بِشَىءٍ مِن أمرِهِ و نَهیِهِ بِسَبَبِ نِعمَتِهِ 

2.مقدمه ی گلستان سعدی

3.کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 94 ، ح1 : اَلطّاعِمُ الشاکِرُ لَهُ مِن الأجرِ کَأجرِ الصائمِ المُحتَسِبِ ، و المُعافَى الشاکِرُ لَهُ مِن الأجرِ کَأجرِ المُبتَلَى الصّابِرِ ، و المُعطَى الشاکِرُ لَهُ مِن الأجرِ کَأجرِ المَحرومِ القانِعِ                                

هفته دفاع مقدس

بسم الله الرحمن الرحیم

31 شهریور ماه ، روز آغاز جنگ تحمیلی بر علیه ایران، به نام هفته ی دفاع مقدس نامگذاری شده.

دفاعی به واقع مقدس که با رشادت ها و ازخودگذشتگی های جوانان این مرز و بوم شکل گرفت و هشت سال ادامه پیدا کرد. چه فرماندهان بزرگی که در این راه مقدس جان با ارزش خود را از دست دادند، چه مادرهایی که فرزندان نوجوان خود را فدای اسلام کردند، چه خانواده هایی که همسران غیور خود را با افتخار تقدیم اسلام کردند و به خاطر زمین نخوردن نظام تازه تاسیس اسلامی گله و شکایتی نکردند. با وجود اینکه هم از نظر روحی و هم از نظر مادی بزرگترین ضربه ها را تجربه کردند.

واقعا ما مدیون و شرمنده ی خانواده های شهدا هستیم.

اما امان از بعضی بی انصافی ها....

هیچوقت فراموش نمیکنم. در جمعی بودیم که یکی از مهمان ها(که فرزند شهید بود) داشت درباره ی رشته ی تحصیلی خود اطلاعاتی به دیگران می داد که یکی دو نفر شروع به پرسیدن رتبه و نظر دادن کردند. بعد از کلی بحث کردن با اون فرزند شهید یکی به دیگری اشاره کرد که باهاش بحث نکن سهمیه ایه... من تو اون لحظه دوست داشتم زمین دهن باز کنه و برم توش... آخه مگه میشه یه عده اینقدر نادون باشن؟

آیا ما حاضریم که پدر و یا عزیزانمون رو از دست بدیم و به جاش بهمون سهمیه ی دانشگاه تعلق بگیره؟! اون افراد از جان خودشون گذشتند به خاطر اینکه ما در امنیت و آسایش زندگی کنیم اما برخی از ما حتی حاضر نیستیم از کوچکترین مادیات خودمون بگذریم ...

با ورود به فضاهای مجازی این درد رو بیشتر حس می کنم وقتی برخی افراد در مورد شهدای مدافع حرم و دروغ هایی که در مورد حقوق های میلیونی اونها صحبت میکنن. گاهی به بعضی هاشون باید گفت خب اگه فکر میکنی اینهمه میتونی حقوق بگیری راه که بازه الان میتونی بری و ثبت نام کنی و وقتی کشته شدی خونواده ت از این مزایا استفاده کنن...

البته انسان های قدرشناس هم کم نیستند. گروهی درست شده به نام حامیان مدافع حرم که خونواده های مدافع حرمی رو که از نظر مالی خیلی ضعیف هستن رو تحت پوشش گرفتن و در حد توان بهشون کمک می کنن.

ان شاالله که بتونیم از افراد قدر شناس باشیم.