هدیه

بسم الله الرحمن الرحیم

شنیدید میگن محبت، محبت میاره؟ هر کسی یه روشی برای ابراز محبتش داره. بعضی هم از اون دسته افرادی هستن که شاید دیگران رو خیلی دوست داشته باشن اما اصلا اهل ابراز کردن نیستن. یکی از راه های ابراز محبت به کسانی که دوستشون داریم هدیه دادن هست.

خیلی خوبه که با دلیل و بی دلیل هدیه بدیم. اینطور میتونیم در دلها محبت بکاریم. این هدیه دادن برای اهل خانه خیلی اهمیت بیشتری داره. اگه از کودکی در قلب فرزندانمون محبت بکاریم و اون ها رو از این نظر تأمین کنیم، میتونیم برای آینده اون با اطمینان برنامه ریزی کنیم و خیالمون راحت باشه. (البته که خیلی مسائل هم دست ما نیست و باید به خدا بسپریم، اما ما هم وظیفه داریم که هر آنچه که در توانمون هست رو انجام بدیم.)

اگه به بهانه تشویق یا هر بهانه ای به بچه هامون هدیه بدیم، اون ها رو از نظر عاطفی بیمه کردیم. لازم نیست هدیه هامون حتما هدیه های آن چنانی و گرونی باشه، مهم اینه که اون محبت و دوست داشتن از اون هدیه مشخص بشه.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و سلم می فرمایند: به یکدیگر هدیه دهید، تا نسبت به همدیگر با محبت شوید. به یکدیگر هدیه دهید؛ زیرا هدیه کینه ها را می برد¹.

ان شاالله که بتونیم خلق و خوی خودمون رو به پیامبر خوبی ها نزدیک کنیم.

منبع:

1. کافی، ج 5، ص 144: تَهادَوا فَإِنَّها تَذهَبُ بِالضَّغائِنِ

دوست خوب من

بسم الله الرحمن الرحیم

دیروز با یکی از دوستان خیلی خوبم قرار داشتم. از همون افرادی که با دیدنشون آرامش وجود آدمو پُر می کنه و کلی خاطرات خوب به ذهن می رسه. از همونایی که با دیدنشون ایمانت بیشتر میشه و یاد خدا می افتی.

چقدر خوبه که آدم یه همچین دوستانی داشته باشه و دائم باهاشون در ارتباط باشه. تا دائم یاد خدا بیفته و عملش رو درست کنه.

امام علی علیه السلام می فرمایند:

بهترین برادرانت (دوستانت)، کسى است که با راستگویى اش تو را به راستگویى دعوت کند و با اعمال نیک خود، تو را به بهترین اعمال برانگیزد¹.

گاهی ما افرادی رو برای دوستی انتخاب می کنیم که اصلا صلاحیت دوستی ندارند، حتی دوستی کردن به نیت درست کردنشون هم اشتباهه چون اصلاح پذیر نیستند. وقتی دو نفر مدت زیادی باهم باشند یا خیلی باهم صمیمی باشند خواه ناخواه روی هم اثر میگذارن و معمولا اگه اعتقاداتشون خیلی مستحکم نباشه ممکنه به جای اثر گذاشتن روی دوستشون از اونها اثر بگیرن.
اگه دوستانی دارید که رفتارهاشون خدایی نیست اگه مطمئن هستید که میتونید روشون اثر مثبت بگذارید باهاشون صمیمی بشید و دوستی رو ادامه بدید وگرنه اگه حتی به اندازه ی ذره ای هم احتمال می دید که ممکنه شما رو هم به راه خودش ببره، ازش دوری کنید.
امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند: با خوبان معاشرت کن تا از آنان باشى و از بدان دورى کن تا از آنان نباشى².
دوستان خوب شما چه ویژگی هایی دارند؟

منبع:

1.تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص417 :خَیرُ اِخوانِکَ مَن دَعاکَ اِلى صِدقِ المَقالِ بِصِدقِ مَقالِهِ وَ نَدَبَکَ اِلى اَفضَلِ العمالِ بِحُسنِ اَعمالِهِ

2.نهج البلاغه(صبحی صالح)  نامه 31 ،ص 402:قارِن اَهلَ الخَیرِ تَکُن مِنهُم وَ بایِن اَهلَ الشَّرِّ تَبِن عَنهُم

نیکویی های پایدار...

بسم الله الرحمن الرحیم

چند روزی هست که ذهنم درگیر این شده که چه کارهایی میتونم انجام بدم تا برام باقی بمونه و بعد از مرگم هم عمل خیری باشه که به من برسه.

گاهی با یاد دادن قرآن خوندن یا یک ذکر به یکی از دور و بری هامون میتونیم هم کلی ثواب الان جمع کنیم و هم تا هر وقت که بعد از ما اون فرد قرآن خوند ما هنوز هم ثواب ببریم. یا اینکه میتونیم توی مساجد چیزهایی که لازم دارند رو وقف کنیم مثلا قرآن و مفاتیح یا مهر تربت (مثلا من خودم هربار میرم مسجد دنبال مهر تربت میگردم) یا حتی چادر نماز... یا هر چیزی که فکر کنیم مردم به اون نیاز دارن و الان موجود نیست و در صورت وجودش گره ای از کار مردم باز میشه و ما رو دعا خواهند کرد.

اما به نظر من مهمترین کاری که میشه انجام داد تربیت صحیح فرزند هست چون قراره اون ها هم نسل بعدی رو تربیت کنند. وقتی با بچه هامون هستیم به این فکر کنیم که اگه ما خوب بچه هامون رو تربیت کنیم بعد از مرگ ما بهترین باقیات الصالحات برامون هستن. یکی از دوستان میگفتن یه جوری بچه تربیت کنید که وقتی بعد از مرگتون بچه تون رو دیدن براتون فاتحه بفرستن نه اینکه بهتون بد و بیراه بگن!!

به نظر من بهترین روش برای تربیت فرزند اینه که حرف و عمل خودتون یکی باشه. بچه ها از عمل ما بزرگ ترها یاد میگیرن نه از حرف هامون چون قهرمان کودکان والدینشون هستن، پس سعی کنیم بهترین باشیم تا اونها هم بتونن بهترین بشن.

و ناگهان چقدر زود دیر می شود...

بسم الله الرحمن الرحیم
چند روزی هست که یکی از اقوام فوت کردند. امروز که برای مراسمشون سر خاکشون رفتم، با دیدن قبرهای خالی به خودم لرزیدم. قبرهایی تنگ و کوچک که منتظر مسافران خود هستند.
 

واقعا چقدر خودمون رو برای مرگ آماده کردیم؟ چقدر به مرگ فکر می کنیم؟ موقع انجام کارهای درست و نادرست چقدر به فکر مرگ و برزخمون هستیم؟
امام علی علیه السلام می فرمایند: رساترین پندها، عبرت گرفتن از آرامگاه هاى مردگان است¹.
اگر خودمون رو مقید کنیم هفته ای یک بار به زیارت قبور بریم خیلی اثرات خوبی بر روی نفسمون داره. هم اموات رو یاد می کنیم و براشون توشه ای می فرستیم و هم برای نفس ما خیلی موثر است. امام صادق علیه السلام می فرمایند:
یاد مرگ، خواهش هاى نفس را مى میراند و رویشگاه هاى غفلت را ریشه کن مى کند و دل را با وعده هاى خدا نیرو مى بخشد و طبع را نازک مى سازد و پرچم هاى هوس را درهم مى شکند و آتش حرص را خاموش مى سازد و دنیا را در نظر کوچک مى کند².
 از حالا چه توشه هایی برای خودمون فرستادیم؟ خانه ی قبرمون روشنه یا ظلمانی؟ چطور می تونیم برزخمون رو خوب بسازیم؟ چون می دونیم اگه این دنیا کاری برای خودمون نکنیم دیگه بعد ز مرگ کاری از دستمون برنمیاد.
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم می فرمایند: با مرگ انسان، رشته عملش قطع مى شود، مگر از سه چیز: صدقه جارى (وماندگار)، دانشى که مردم از آن بهره‌مند شوند، و فرزند نیکوکارى که برایش دعا کند³.
چه خوب میشه از حالا به فکر دنیای بعد از مرگمون باشیم و دل به این دنیای فانی نبندیم. میتونیم به صدقات جاریه ای که میتونه بعد از مرگ هم برامون توشه بفرسته فکر کنیم و با وقف و کارهای حسنه خانه ی برزخی خودمون رو آباد کنیم.


منابع:
1.شرح آقا جمال الدین خوانساری بر غررالحکم و دررالکلم ج2 ، ص423: أبلَغُ العِظاتِ الاعتِبارُ بِمَصارِعِ الأمواتِ
2.بحار الأنوار(ط-بیروت) ج6، ص133، ح32 - {شبیه این حدیث در مصباح الشریعه ص171 }: ذِکرُ المَوتِ یُمیتُ الشَّهَواتِ فی النَّفسِ ، و یَقلَعُ مَنابِتَ الغَفلَة ِ، و یُقَوّی القلبَ بمَواعِدِ اللّه ، و یُرِقُّ الطَّبعَ ، و یَکسِرُ أعلامَ الهَوى و یُطفِئُ نارَ الحِرصِ ، و یُحَقِّرُ الدُّنیا
3.میزان الحکمة، ح 14287: إذا ماتَ الإنسانُ انقَطَعَ عَمَلُهُ إلاّ مِن ثَلاثٍ : إلاّ مِن صَدَقَةٍ جاریَةٍ أو عِلمٍ یُنتَفَعُ بِهِ أو وَلَدٍ صالِحٍ یَدعُو لَهُ

میهمان و صاحبخانه

بسم الله الرحمن الرحیم


از زیادی میهمان داری خیلی شاکی بود. میگفت با این وضعیت اقتصادی دائما به بهانه های مختلف چندین روز به خانه ما می آیند. برایش از روایت های مخصوص میهمانداری گفتم.
رسول گرامی اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم می فرمایند:
میهمان، روزى خود را مى آورد و گناهان اهل خانه را مى برد¹.
درسته که روایات زیادی درباره ی اهمیت مهمانداری ذکر شده اما به مهمان ها هم سفارش شده که حال صاحبخانه را  رعایت کنند.
همچنین رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند:
میهمان تا دو شب پذیرایى مى شود، از شب سوم جزو اهل خانه به شمار مى آید و هر چه رسید بخورد².
اگر به تعالیم اسلام واقعا عمل کنیم، هیچ یک از طرفین متضرر نخواهند شد. یعنی هم به صاحبخانه در مورد میهمان توصیه می کند و هم به میهمان درباره صاحبخانه توصیه می کند.
ان شاالله که همه مون به بهترین نحو به اسلام عمل کنیم و باعث ناراحتی و دلخوری مومنین و مومنات نشویم.
برای مطالعه ی احادیث بیشتر اینجا را مطالعه بفرمایید.

منابع:
1.جامع الاخبار(شعیری) ص 136 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 72، ص461، ح14: اَلضَّیفُ یَنزِلُ بِرِزقِهِ وَ یَرتَحِلُ بِذُنوبِ أَهلِ البَیتِ
2.کافى(ط-الاسلامیه) ج6، ص283، ح1:اَلضَّیفُ یُلطَفُ لَیلَتَینِ، فَإذا کانَت لَیلَةَ الثالِثَةُ فَهُوَ مِن أَهلِ البَیتِ یَکُلُ ما أَدرَکَ

 

قول و قرار

بسم الله الرحمن الرحیم

میگفت یه مدت که تصمیم بگیرم یکی از عادات بدم رو تَرک کنم، باید کلی با خودم بجنگم و دائم برای خودم دلیل بیارم که نباید این کار رو انجام بدم. کلی با خودم قرار میذارم و برای خودم تشویق و گاهی هم تنبیه در نظر میگیرم که دیگه سراغی ازش نگیرم. اما با گذشت زمان انگیزه هام یادم میرن قول و قرارم رو فراموش می کنم و دوباره انجامش میدم. اشکال کارم کجاست؟

به نظرم اومد که هم اراده قوی نداره و هم قول و قرارش قول واقعی نیست. چندتا راهکار به ذهنم رسید که یکی دوتاش رو قبلا اینجا گفتم اما بازهم برای یادآوری میگم. گاهی یادآوری نیازه.

گفتم سعی کن روزانه با خدا ارتباط داشته باشی. به شیطان اجازه نده همه ی وقتت رو پر کنه. یه ساعتی رو برای خدا جدا کن به نام ساعت خدا

شب ها قبل از خواب حتما در حد چند کلمه هم که شده با امام زمان علیه السلام صحبت کن هم اثرات معنوی فوق العاده ای داره و هم یادت نمیره که ما امام حاضر داریم.

سوم اینکه ما به خاطر هجوم دائمی شیطان نیاز داریم که دائما موعظه بشیم. میتونی هر روز یه سخنرانی کوتاه گوش کنی. از این کانال ها تو تلگرام زیاده. الان که شیطان از هر راهی به دنبال بیرون کشوندن پای ما از صراط مستقیم هست ما نباید به راحتی این اجازه رو بهش بدیم. اون میخواد تو رو از خدا دور کنه اما تو نباید به هیچ عنوان این اجازه رو بهش بدی.

خدایا خودت کمکمون کن تا بتونیم روی قول و قرارهامون با تو ثابت قدم بمونیم.

شیرینی عبادت در چیست؟

بسم الله الرحمن الرحیم

در خاطرات خیلی از شهدا فروتنی به وضوح دیده میشه از فرمانده لشکرهایی که کفش های بسیجی ها را شبانه واکس می زدند تا سربازهایی که با اخلاص به زور نوبت کار کردن دیگر رزمنده ها را هم به عهده می گرفتند تا دوستانشان خسته نشوند.

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :

چه شده است که حلاوت عبادت را در شما نمى‏بینم ؟ عرض کردند : حلاوت عبادت چیست ؟ فرمود : فروتنى¹ .

اما تعریف فروتنی چیست؟ آیا افرادی که انسان هایی ضعیف هستند و توانایی مقابله با دیگران را ندارند در مقابل آن ها خاضع هستند؟ آیا این همان فروتنی مورد نظر اسلام است؟

امیرالمومنین علیه السلام در تعریف از فروتنی می فرمایند:
نرمخو و مهربان است از صخره سخت تر و از بنده ذلیل تر است². پس انسان های فروتن در حالیکه از صخره سخت تر هستند، در همین حال هم انسان هایی نرم خو و مهربان هستند.
ان شاالله که همه ی ما به این حلاوت عبادت برسیم.


منابع:
1.تنبیه الخواطر : 1 / 201 منتخب میزان الحکمة : 596: مالی لا أرى علَیکُم حَلاوَةَ العِبادَةِ ؟! قالوا: وما حَلاوَةُ العِبادَةِ ؟ قالَ : التَّواضُعُ .
2.نهج البلاغه/حکمت 323

ترک عادت موجب مرض است؟

بسم الله الرحمن الرحیم

مدتی پیش یکی از دوستان داشت برام از مشکلاتش می گفت. یکمی که پیش رفت احساس کردم همه ی مشکلاتش از خودبرتر بینی عمیقی که در وجودش هست، نشأت میگیره. بهش گفتم احساس نمیکنی خودت هم یه جاهایی مقصری؟ گفت چرا به نظرم نباید اینقدر خودمو دست بالا بگیرم در برخورد با دیگران. گفتم خیلی خوبه که خودت هم این نکته رو میدونی پس خیلی بهتر میتونی حلش کنی. گفت نه رفیق ترک عادت موجب مرض است /:

گاهی بعضی از ضرب المثل ها رو طوری باور می کنیم که انگار یک قاعده ی عمومی و کلی هستن. اتفاقا ترک عادت خیلی جاها موجب سعادت و نجات ما میشه. امام علی علیه السلام می فرمایند: برترین عبادت چیره شدن بر عادات است¹.

اگه عادت های بدمون رو ریشه یابی کنیم و در جهت مقابله با اونها بربیاییم زندگی مون خیلی زیباتر و بهتر خواهد شد. فقط کافیه همت کنیم.

ان شاالله که از حالا شروع کنیم به شناختن و ترک کردن عادات بدمون

منبع:

1.غرر الحکم:2873: أفضَلُ العِبادَةِ غَلَبَةُ العادَةِ

کودکانه رفتار کن...

بسم الله الرحمن الرحیم

مدتی پیش که برای زیارت به حرم رفته بودم؛ نزدیک من خونواده ای نشسته بودن که یه بچه ی شیطون داشتن که لحظه ای آروم نمی گرفت و از این طرف به اون طرف می رفت. مادرش شروع به نماز خوندن کرد و یه هو وسط نماز نمازش رو شکست و شروع کرد به کتک زدن بچه و داد و بیداد کردن /: که اکثر افرادی که به حرم اومده بودن از این رفتار خیلی ناراحت شدن.

خیلی تا حالا پیش اومده وقتی ما حرم میریم برای بچه ها انواع خوراکی ها و اسباب بازی ها رو میبریم و حتی گاهی خودمون زیارت نمی کنیم اما با بچه ها به همه جای حرم سر می زنیم طوری که هر بار اسم حرم رو میاریم بچه ها خوشحال میشن که میخوان برن حرم. پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلّم می فرمایند: هر کس با کودک سروکار دارد ، با او کودکانه رفتار کند¹.

اگه دوست داریم بچه هامون از همین حالا با نماز و حرم و هیأت و معنویت مأنوس بشن باید اون ها رو براشون جذاب کنیم. طوری باهاشون برخورد نکنیم که از همه چیز بدشون بیاد و زده بشن. اگه ما حال و حوصله نداریم این تقصیر بچه ها نیست اون ها به اقتضای سنّشون نیاز به بازی و سرگرمی دارند. ما والدین هستیم که وظیفه داریم آرامش روحی و روانی بچه هامون رو تأمین کنیم. امام کاظم علیه السلام می فرمایند: خوب است بچّه در کودکى بازى‏گوش باشد تا در بزرگ‏سالى بردبار گردد و شایسته نیست که جز این باشد² .

ان شاالله به بچه هامون سخت نگیریم و با اون ها مدارا کنیم تا فرزندانی سالم و صالح تربیت کنیم.

منابع:

1.من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 483 :مَن کانَ عِندَهُ صَبِىٌّ فَلیَتَصابَ لَهُ

2.کافی ، ج 6، ص 51: تُستَحَبُّ عَرامَةُ الصَّبىِّ فى صِغَرِهِ لِیَکونَ حَلیما فى کِـبَرِهِ، ما یَنبَغى اَن یَکونَ اِلاّ هکَذا

حزب اللهی ها...

بسم الله الرحمن الرحیم

صفحات مجازی را نگاه می کردم که چشمم به الفاظی خورد که واقعا زشت و بی ادبانه بود. بیشتر از اون الفاظ از عکس پروفایل افرادی که اون فحش ها رو نوشته بودند تعجب کردم! افرادی به ظاهر حزب اللهی که بشدت بد دهان هستند و با دلیل و بی دلیل به دیگران فحّاشی می کنند.

اینکه کلا فحش دادن در فضای مجازی و عادی شدن و وارد شدن آن در زندگی مردم از آسیب های جدی فضای مجازی است به کنار اما گاهی برخی کارها زشت تر از زشت است و به نظر من در این مقوله زشت تر از زشت صادر شدن این کلمات از حزب اللهی ها است. یا اسم خود را حزب اللهی نگذاریم یا اینکه باید برای خودمون خطوط قرمزی داشته باشیم که به هیچ عنوان حاضر به عبور کردن از اون ها نباشیم. رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلّم می فرمایند: خداوند بهشت را بر هر فحّاش بد زبان بى شرمى که باکى ندارد چه گوید و چه شنود، حرام کرده است¹. اگه واقعا ادعای پیروی از اون بزرگوار رو داریم باید در عمل هم این تبعیت رو نشون بدیم.

وقتی عنوان حزب اللهی کنار اسم ما قرار می گیره دیگه همه انتظار یک انسان بدون خطا را از ما دارند. نمیشه همیشه منتظر باشیم بقیه خوب بشن تا ما هم خوب شویم. لطفا یا حزب اللهی واقعی باشیم یا خود را حزب اللهی معرفی نکنیم.
اگر واقعا منتظر امام زمان علیه السلام هستیم باید در همه ی اعمال خود را پیرو ایشان بدانیم.

برای مطالعه بیشتر در مورد فحاشی در فضای مجازی به اینجا مراجعه کنید.

منبع:

1.کافی(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 323، ح 3: إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْجَنَّةَ عَلَى کُلِّ فَحَّاشٍ بَذِی‏ءٍ قَلِیلِ الْحَیَاءِ- لَا یُبَالِی مَا قَالَ وَ لَا مَا قِیلَ لَه‏

مرنج و مرنجان

بسم الله الرحمن الرحیم

مدتیه که بین چندتا از دوستان کدورتی پیش اومده که هیچ کدوم حاضر به کوتاه اومدن نیستن. اصل قضیه هم از یه مسأله ی خیلی پیش پا افتاده شروع شده و مشکل اصلی به نظرم اینه که هیچ کس حاضر نیست کمی از غرورش رو کم کنه یا انتظار بیش از حدی از دیگران داره.

آقای دولابی در یک توصیه اخلاقی به کسی که ازشون سوال کرده بود گفته بودند: مرنج و مرنجان.

در مورد این قضیه خیلی فکر می کردم که مگر می شود از دیگران نرنجیم؟ میتونیم بگیم من سعی خودم رو می کنم تا کار خطایی نکنم و حرفی نزنم که کسی از من آزرده خاطر شود اما چطور می شود که من از دیگران ناراحت نشوم؟

به این نکته رسیدم که اگر هدف رسیدن به خداست و همه ی کارها رو بخاطر خدا انجام می دهیم هیچ وقت نباید از کسی انتظار داشته باشیم. اگر انتظار داشتن رو از ذهنمون حذف کنیم تا حدّ زیادی در این راه پیش رفته ایم و در صورت قدرنشناسی طرف مقابل اصلا اذیت نمی شویم.

قسمت بعدی این است: فردی که ما را آزرده خاطر می کند میتوانیم به چشم یک بیمار به او نگاه کنیم. هیچ کس از شخص بیمار انتظاری ندارد، چون می دانند او حالت عادی و طبیعی ندارد و حتی در مقابل اذیت های او احساس ناراحتی و دلسوزی هم می کنیم. پس اگر فکر کنیم شخصی که ما را آزرده هم بیمار است هم از او رنجیده خاطر نمی شویم که بخواهیم غیبت کنیم و به گناه های دیگر رو بیاوریم و هم برای او دعا می کنیم تا از رذایل اخلاقی و بیماری های روحی نجات پیدا کند.

ان شاالله که بتونیم نیاتمون رو برای خدا خالص کنیم و به همه ی تعالیم پر مغز دینمون عمل کنیم.

تهدید یا فرصت؟

بسم الله الرحمن الرحیم

مدتی بود که اعضاء فامیل در یکی از شبکه های مجازی گروهی ساخته بودند و همه را در آن عضو کرده بودند. اکثر مطالب جک و شایعات و مسائل سیاسی روز با تحلیل های گاها نادرست بود. وضعیتی نبود که خوشآیند باشد و بیرون رفتن از گروه هم به معنی خالی کردن صحنه بود. یکی از بزرگترها پیشنهاد دادند که تهدید را تبدیل به فرصت کنیم. چرا همیشه این فضاهای مجازی باشند که ما را تهدید کنند؟ این بار ما تهدیدی برای آن ها می شویم.

تصمیم گرفتیم اعضاء رو تقسیم بندی کنیم و موضوعاتی رو انتخاب کنیم و هر عضو در روز مخصوصش مطالبی پیرامون اون موضوع دلخواه در گروه قرار بدهد و امتیاز بگیرد و بعد از گذشت چند ماه از فعالیت ها به بهترین و منظم ترین مطالب جایزه بدیم.

اینطوری هم مطالب هجو از گروه حذف شد و هم گروه نشاط پیدا کرد و هم اعضاء مجبور به مطالعه  هر چند کوتاه اما مفید می شدند.

همیشه باید سعی کنیم از تهدیدات برای خودمون فرصت تولید کنیم. هدف سازندگان این شبکه های اجتماعی سرگرم کردن ما و به ابتذال کشیدن جوون های ماست، اما ما می تونیم با استفاده از همین ابزار دقیقا در جهت مخالف افکار اون ها گام برداریم، فقط کافیه برنامه ریزی داشته باشیم و هرکاری رو برای جوون ها جذاب کنیم.

نورٌ علی نور

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی دنبال یه راهی می گردیم تا به خدا نزدیک بشیم. راهی که هم اسون باشه و هم دائمی.

یکی از بهترین این راه ها دائم الوضو بودن هست. فواید و ثواب هایی که برای وضو در روایات و کلام بزرگان اومده بسیار زیاد است.
امام رضا علیه السلام هم درباره فلسفه واجب شدن وضو فرموده اند: خداوند سبحان امر به وضو کرده تا اینکه انسان وقتی در پیشگاه خداوند برای مناجات حق تعالی قرار می گیرد، طاهر و پاکیزه گردد و مطیع دستورات او باشد و همچنین به وسیله وضو انسان را از پلیدی ها و نجاسات پاک می گردد، و نیز به سبب وضو، سستی و چرت از بین می رود و قلب برای نماز و حضور نزد حق تعالی پاک خواهد گشت¹.

شاید یکی از مهمترین دلایلی که به دائم الوضو بودن تاکید شده، این باشد که وقتی انسان دائما وضو داشته باشد و به محض باطل شدن وضو دوباره شروع به وضو گرفتن کند، دائما به یاد خدا می افتد و برای انجام هرکاری نیت الهی میکند.
حضرت  محمّد مصطفی(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: اگر می توانی که در تمام شبانه روز با وضو باشی این کار را بکن که اگر در حال طهارت بمیری، شهید از دنیا رفته ای².

در روایتی از وضوی بر وضو تعبیر به نورٌ علی نور شده. و همه ی این احادیث تاکید بر این نکته دارند که ظاهر بر باطن تاثیر دارد. اگر دائما وضو بگیریم و سعی در طهارت جسم داشته باشیم این طهات باعث طهارت روح ما هم خواهد شد.

منابع:

1. عیون اخبار الرضا (ع) : ج 2، ص 104: « انما امر بالوضوء لیکون العبد طاهراً اذا قام بین یدی الجبّار عند مناجاته ایّاه، مطیعا له فیها امره، تقیاً من الادناس و النجاسة، فیه من ذهاب الکسل و طرد النّعاس و تزکیة الفوار للقیام بین یدی الجبّار.»

2. العاملی، وسایل ‏الشیعه،1374، ج 1؛ ص 383

الّا عباد الله المخلَصین

بسم الله الرحمن الرحیم

شیطان دشمن قسم خورده ی انسان¹ است که از هیچ تلاشی برای نابودی اعمال ما فروگذار نمیکند. برای هر کسی هم از راهی وارد می شود. برای کسی که پایبندی زیادی به دین ندارد هر روز معصیت جدیدتر و عادی تر نشان دادن گناه ها و برای کسانی که دین دار هستند هم از راه دین، دام می گشاید. 

به اندازه عمر بشر هم تجربه دارد و می داند که چه کند تا افراد را به راحتی به قعر جهنم بفرسند.

اما چه کسانی از خطوات شیطان در امان هستند؟

خود شیطان وقتی که قسم میخورد که همه ی انسان ها را گمراه کند عده ای را استثنا کرد. ویژگی آن عده چه بود که از شرّ شیطان در امان هستند؟           

آیا فقط پیامبران هستند که معصوم و از گزند شیطان در امان هستند؟

نه

شیطان گفت من فقط بر مخلَصین راهی ندارم².

اما اخلاص چیست؟ اخلاص به این معنی است که انگیزه انجام تمام کارها فقط خدا باشد و بس.

البته اخلاص هم مراتب گوناگونی دارد که فعلا مورد بحث ما نیست.

بحث من این است که آیا ما میتوانیم مخلَص باشیم؟ کار سختی نیست فقط باید تمرین کنیم که همه ی کارهامون رو به نیت الهی انجام بدهیم.

اگر اخلاص در کارها برای ما ملکه شود کم کم به مراحل بالاتر آن می رویم و به درجات مخلَصین می رسیم و دیگر شیطان راهی بر ما نخواهد داشت.

ان شاالله که از همین حالا نیت کنیم که تمامی افعالمون رو مخلصانه برای خدا انجام دهیم.

منابع:

1. سوره مبارکه ص، آیه 82: فبعزتک لاغوینّهم اجمعین

2.همان، آیه 83: إِلَّا عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ

غدیر را به دیگران معرفی کنیم

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از بزرگترین اعیاد ما شیعیان، عید بزرگ ولایت است. پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم در این باره می فرمایند: روز غدیر خم برترین عید هاى امت من است و آن روزى است که خداوند بزرگ دستور داد ؛ آن روز برادرم على بن ابى طالب را به عنوان پرچمدار ( و فرمانده ) امتم منصوب کنم ، تا بعد از من مردم توسط او هدیت شوند ، و آن روزى است که خداوند در آن روز دین را تکمیل و نعمت را بر امت من تمام کرد و اسلام را به عنوان دین براى آنان پسندید¹ .

عظمت این اتفاق بزرگ اینجا مشخص میشه که خداوند به پیغمبر فرمودند: «یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِن رَبِّکَ وَإِن لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ²»

اینکه خداوند ابلاغ این پیام رو هم ردیف اجر رسالت میدانند، نشون میده که ولایت امیرالمومنین علیه السلام چه اهمیتی دارد.
امام کاظم علیه السلام فرمودند:
ولایت على علیه السلام در کتابهاى همه پیامبران ثبت‏ شده است و هیچ پیامبرى مبعوث نشد، مگر با میثاق نبوت محمد صلی الله علیه و آله و سلم و امامت على علیه السلام³
اما ما چقدر این عید رو بزرگ می کنیم؟ چقدر قدر نعمت ولایت رو میدونیم؟ بهتره که در حد توانمون برای این عید بزرگ فرهنگ سازی کنیم. تو خونواده هامون جشن بگیریم، به بچه ها هدیه بدیم، مهمون دعوت کنیم، برای دوستامون پیام تبریک بفرستیم و یه روز خیلی خاص ازش بسازیم. همونطور که همه احترام فوق العاده ای برای محرم و عاشورا قائل هستند و باعث شدن که حتی غیر مسلمون ها هم این روز رو بشناسن و بهش احترام بگذارند، باید کاری کنیم تا غدیر هم برای همه شناخته بشه.
امام صادق علیه السلام فرمود: غذا دادن به یک مومن در روز عید غدیر ثواب اطعام یک میلیون پیامبر و صدیق (در راس آنها خود ائمه معصومین) و یک میلیون شهید (در راس آنها حضرت عباس و شهدای کربلا) و یک میلیون فرد صالح در حرم خداوند را دارد⁴.

ان شاالله که بتونیم با یادآوری سنت های این روز بزرگ، هم ارادت خودمون رو نسبت به امیرالمومنین علی علیه السلام ابراز کنیم و هم این روز بزرگ رو به همه معرفی کنیم.

منابع:

1.امالى صدوق : 125، ح .8: یوم غدیر خم افضل اعیاد امتى و هو الیوم الذى امرنى الله تعالى ذکره فیه بنصب اخى على بن ابى طالب علما لامتى، یهتدون به من بعدى و هو الیوم الذى کمل الله فیه الدین و اتم على امتى فیه النعمة و رضى لهم الاسلام دینا

2. سوره مائده ، آیه 3

3.سفینة البحار، ج 2،ص:691 :  عن ابى الحسن(علیه السلام) قال: ولایة على(علیه السلام) مکتوبة فى صحف جمیع الانبیاء ولن یبعث‏الله رسولا الا بنبوة محمد ووصیة على(ع)             

4.بحار، ج۶، ص: ۳۰۳

ثروت یا عمل؟

بسم الله الرحمن الرحیم

دنیای عجیبی ست. ارزش گذاری ها عموما به مادیات برمی گردد. اگر ثروتمند باشی ولی اخلاق و ادب نداشته باشی، از ارزش و اعتبار بهره مند می شوی.اما خیلی جاها اگر اخلاق و ادب داشته باشی اما از مال دنیا بی بهره باشی، اعتباری هم نخواهی داشت.

شاید یکی از دلایل این موضوع این باشد که افراد ثروتمند به راحتی به خواسته های خود می رسند و توانایی این را دارند که هر چیزی را که اراده می کنند، در اختیار داشته باشند، پس طبیعی است که عده ای هم به طمع بهره مندی از این موقعیت اطراف آنها را شلوغ کنند.

اما در دنیای پس از مرگ ، ثروت کوچکترین اهمیتی ندارد و مهمترین اندوخته ی ما، عمل ماست.

امام هادی علیه السلام می فرمایند: جایگاه مردم در دنیا به اموال است و در آخرت به اعمال¹.

پس بهتر است به جای حسرت خوردن بر اموال دیگران به اعمال آنها حسرت بخوریم. چون حسرت خوردن بر اموال برای ما سودی ندارد، اما وقتی در حسرت عمل خوبی باشیم، می توانیم به دنبال آن برویم و خود را به آن ویژگی بیاراییم.

منبع:

1. اعلام الدین، ص 315: ألنّاسُ فِی الدُنیا بِالأموالِ وَ فِی الآخرةِ بِالأعمالِ

تنبلی ممنوع

بسم الله الرحمن الرحیم

میگن یکی سر سفره به برادرش گفت: میشه یه لیوان آب برای من بیاری؟ برادر جواب داد : من یک ساعته دارم از تشنگی ماست می خورم!

حال خیلی از ما هم این روزها مثل همین قضیه ست. تنبلی همه ی زندگیمون رو در بر گرفته. برای انجام هر کاری بهونه ای جور می کنیم. از عبادات گرفته تا کار و مطالعه و کوچکترین وظایف شخصیمون... اما چرا ؟

به نظر من یکی از اساسی ترین دلایل این تنبلی و کسالت، کم تحرکی ما و وابسته شدن به گوشی همراه و فضای مجازی هست. وقتی ساعت ها در فضاهای مجازی غرق می شویم و متوجه اطرافمون نیستیم، دیگه رغبتی هم به دعاهای روزانه و زیارات و نمازهای مستحبی نداریم. برنامه های فضای مجازی طوری وقتمون رو پر کرده که اصلا گاهی فراموش می کنیم ما بچه شیعه ها اهداف والاتر و مهمتری داریم.

امام علی علیه السلام می فرمایند:

از غفلت برای آدمی همین بس که همتش را در آنچه به کارش نمی آید ، صرف کند¹.

همیشه بهترین راه، حفظ تعادل است. کسی که برای کارهایش برنامه ریزی داشته باشد نه دچار کمبود وقت میشه و نه احساس کسالت می کنه. اگه برای کار و فعالیت های روزانه برنامه ریزی داشته باشیم و برای موبایل و شبکه های اجتماعی تایم مشخصی رو قرار بدیم، برای نماز و عبادات تایم مشخص و برای تفریح و سرگرمی هم تایم مشخص داشته باشیم، نه دچار کسالت و خمودی میشیم و نه بقیه ی کارها برامون خسته کننده میشه.  ما بچه شیعه ها خیلی بیشتر از بقیه باید حواسمون به وقتمون باشه. نباید اجازه بدیم راحت وقتمون هدر بره و هیچ کار مفیدی هم انجام نداده باشیم. امام باقر علیه السلام می فرمایند:

از تنبلی و بی حوصلگی بپرهیز زیرا که این دو خصلت تو را از بهره دنیا و آخرت باز می دارند².

ان شاالله که از امروز تصمیم بگیریم و با برنامه ریزی دقیق، به جنگ غول تنبلی بریم.

منابع:

1. تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 477 ، ح 10942: کَفَى بِالْمَرْءِ غَفْلَةً أَنْ یَصْرِفَ هِمَّتَهُ فِیمَا لَا یَعْنِیه‏

2.کافی (ط-الاسلامیه) ج 5 ، ص 85 ، ح 2: إِیاکَ وَ الْکَسَلَ وَ الضَّجَرَ فَإِنَّهُمَا یمْنَعَانِکَ مِنْ حَظِّکَ مِنَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَة

همسایه ها

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از معضلات این روزهای ما فرهنگ آپارتمان نشینی است!

گاهی فکر می کنم قدیم چقدر خوب بود، همسایه ها چقدر به هم نزدیک بودند، چقدر کمک هم بودند، چقدر از حال هم با خبر بودند. اما الان فقط چند خونواده ی غریبه هستند که کنار هم زندگی می کنند و گاهی هیچ ارزش و اعتباری برای هم قائل نیستند.

از سر و صدا و مهمونداری های پر سر و صدا گرفته تا سیگار کشیدن و حق و ناحق هایی که در خرج های خونه اتفاق می افته...

ای کاش قبل از اینکه زندگی کردن در یک آپارتمان رو انتخاب کنیم، اول فرهنگ آپارتمان نشینی رو یاد بگیریم.

امام سجاد علیه السلام می فرمایند:
اما حق همسایه ات این است که درغیاب او آبرویش را حفظ کنى و در حضورش او را احترام نهى. اگر به او ظلمى شد یاریش رسانى، دنبال عیبهایش نباشى، اگر بدى از او دیدى بپوشانى، اگر بدانى نصیحت تو را مى پذیرد او را در خفا نصیحت کنى، در سختى ها رهایش نکنى، از لغزشش درگذرى، گناهش را ببخشى و با او به خوبى و بزرگوارى معاشرت کنى¹.

بعضی از همسایه ها با همه سر جنگ و دعوا دارند، از بحث درباره ی شارژ ماهیانه گرفته تا جای پارک و انباری تا کوچکترین اتفاقات ساختمان... اما اگر بخواهیم طبق سیره ائمه اطهار علیهم السلام با آن ها رفتار کنیم باید در مقابل رفتارهای بد صبر داشته باشیم و در پاسخ بی مهری و بی ادبی در نهایت احترام و نیکی برخورد کنیم.

امام کاظم علیه السلام می فرمایند: خوش همسایگى تنها این نیست که آزار نرسانى، بلکه خوش همسایگى این است که در برابر آزار و اذیت همسایه صبر داشته باشى².

حضرت زهرا سلام الله علیها تا آخرین روزهای عمر با برکتشان، بعد از نمازها برای همسایه ها دعا می فرمودند.
گاهی فکر می کنم اگر همه ی ما فرامین ائمه علیهم السلام را اجرا کنیم دیگر مشکلی وجود ندارد، پس چرا این کار رو نمی کنیم؟

منابع:

1. خصال ج2 ، ص 569: أَمّا حَقُّ جارِکَ فَحِفظُهُ غائِبا وَ إِکرامُهُ شاهِدا وَ نُصرَتُهُ إِذا کانَ مَظلوما و َلا تَتَّبِع لَهُ عَورَةً فَإِن عَلِمتَ عَلَیهِ سوءً سَتَرتَهُ عَلَیهِ وَ إِن عَلِمتَ أَنَّهُ یَقبَلُ نَصیحَتَکَ نَصَحتَهُ فیما بَینَکَ و َبَینَهُ وَ لا تُسَلِّمهُ عِندَ شَدیدَةٍ وَ تُقیلُ عَثرَتَهُ وَ تَغفِرُ ذَنبَهُ وَ تُعاشِرُهُ مُعاشَرَةً کَریمَةً

2.تحف العقول ص 409: لَیْسَ حُسْنُ الْجِوَارِ کَفَّ الْأَذَى وَ لَکِنَّ حُسْنَ الْجِوَارِ الصَّبْرُ عَلَى الْأَذَى‏

فرهنگ انتقاد

بسم الله الرحمن الرحیم

بعضی افراد هستند که موقع انتقاد کردن از بدترین و نامناسب ترین الفاظ و بدترین موقعیت ممکن استفاده می کنند. مثلا وقتی فردی کاری انجام داده که از نظر این فرد اشتباه بوده ، طوری با اون فرد برخورد می کنند که انگار فقط این افراد مسلمان هستند و اون فرد یک کافر حربی!!! و مطمئنا این کار باعث دلزدگی از دین و ناراحتی از مومنین خواهد شد.

امام باقر علیه السلام می فرمایند:
 در این باره که «با مردم به زبان خوش سخن بگویید» فرمود: بهترین سخنى که دوست دارید مردم به شما بگویند، به آنها بگویید، چرا که خداوند، لعنت کننده، دشنام دهند، زخم زبان زن بر مؤمنان، زشت گفتار، بدزبان و گداى سمج را دشمن مى دارد و با حیا و بردبار و عفیفِ پارسا را دوست دارد¹.

اما در مقابل افرادی هستند که به زیباترین و بهترین روش ممکن از دیگران انتقاد می کنند. در موقعیتی مناسب، با زبانی نرم و بسیار محترمانه. این افراد همیشه دوست داشتنی هستند و صحبت کردن با آن ها لذت بخش و مسرور کننده است.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: بهشتى ‏ها چهار نشانه دارند: روى گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده².

وقتی این امکان رو داریم که با زبان خوب باعث خوشبینی به دین و مومنین باشیم و کسی رو از اشتباه دربیاریم چرا این کار رو نکنیم؟

ان شاالله که بتونیم صفات بهشتی ها رو در خودمون تقویت کنیم و از اونها باشیم.

منابع:

1.امالى صدوق، ص 326: فى قَولِهِ «قُولُوا لِلنّاسِ حُسنا» قال: قُولوا لِلنّاسِ أحسَنَ مَا تُحبّونَ أن یُقالَ لَکُم، فَاِنَّ اللّه عزَّوَجلَّ یُبغِضُ اللَّعّانَ السَّبّابَ الطَّعّانَ عَلىَ المُؤمِنین، اَلفاحِشَ المُتَفَّحِشَ السّائَلَ المُلحِفَ، وَ یُحِبُّ الحَیّى الحَلیمَ اَ لعفیفَ المُتعَفِّـفَ

2. امالی(طوسی) ص 683: إِنَّ لِأَهْلِ الْجَنَّةِ [أَرْبَعَ عَلَامَاتٍ وَجْهٍ مُنْبَسِطٍ وَ لِسَانٍ لَطِیفٍ وَ قَلْبٍ رَحِیمٍ وَ یَدٍ مُعْطِیَةٍ]

اعمال عبادی و فرزندان

بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از بهترین رفتارها برای آموزش معنویات به فرزندان، انجام دقیق و به موقع اعمال عبادی است.امام صادق علیه السلام می فرمایند: مردم را با غیر زبان خود [به مذهب خویش] دعوت کنید، تا پارسایى و سخت کوشى [در عمل و عبادت] و نماز و خوبى را از شما ببینند؛ زیرا اینها، خود [بهترین] مبلّغند¹.
وقتی بچه ها می بینند که مادر و پدر به وقت نمازشون حساس هستند یا اینکه در مناسبت هایی که استحباب روزه داره حتما سعی می کنند روزه بگیرند یا اعمال اول ماه یا امّ داوود یا روز عرفه و مثل این ها را انجام می دهند، ناخودآگاه بچه ها یاد میگیرند که به این اعمال پایبند باشند. وقتی خانواده فضای معنوی برای رشد روحی فرزندان آماده کنند، خدا هم نظر لطف  به آن خانواده خواهد داشت.
 مقام معظم رهبری در مورد دوران نوجوانی خودشان می فرمایند :
آن وقت من یادم است که با مادرم - چون مادرم هم خیلی اهل دعا و توجّه و اعمال مستحبّی بود - می‌رفتیم یک گوشه حیاط که سایه بود - منزل ما حیاط کوچکی داشت - آن‌جا فرش پهن می‌کردیم - چون مستحب است که زیر آسمان باشد - هوا گرم بود؛ آن سالهایی که الان در ذهنم مانده، یا تابستان بود، یا شاید پاییز بود، روزها نسبتاً بلند بود. در آن سایه می‌نشستیم و ساعتهای متمادی، اعمال روز عرفه را انجام می‌دادیم. هم دعا داشت، هم ذکر و هم نماز. مادرم می‌خواند، من و بعضی از برادر و خواهرها هم بودند، می‌خواندیم. دوره جوانی و نوجوانی من این‌گونه بود؛ دوره اُنس با معنویات و با دعا و نیایش¹.

ان شاالله امروز در دعای پر فیض عرفه به یاد هم باشیم و بعد از دعای فرج برای رفع گرفتاری های دوستان هم دعا کنیم.






منابع:
1.الکافی : 2 / 78 /14 کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیرِ ألسِنَتِکُم ، لِیَرَوا مِنکُمُ الوَرَعَ وَالاِجتِهادَ وَالصَّلاةَ وَالخَیرَ ، فَإِنَّ ذلِکَ داعِیَةٌ
 2. ۱۳۷۶/۱۱/۱۴